فضانوردان در حال پرورش فلفل‌های تند قرمز و سبز در ایستگاه فضایی بین‌المللی‌‌اند و این نخستین بار است که انسان این محصول را در فضاپیما پرورش می‌دهد.

بنا بر اعلام ناسا، در این طرح از بذر فلفل تند منطقه هچ در ایالت نیو‌مکزیکو آمریکا استفاده کرده‌اند و ابداع‌کننده این طرح مهندس پروازی به نام شین کیمبرو است. کیمبرو همان شخصی است که توانسته بود کاهو رومی قرمز را برای خورد و خوراک خودش پرورش دهد.

گروه برنامه‌های‌ فناوری و تحقیقات اکتشافی مرکز فضایی کندی، بذر این فلفل را در افزاره‌ای به نام «حامل علم» کاشتند. این افزاره در زیستگاه گیاهی پیشرفته (اِی.پی.اچ) تعبیه شده است. در این زیستگاه از پرتو ال‌ایی‌دی و لایه‌های متخلخل خاک رس (زیستگاه جانداران ذره‌بینی) استفاده شده است. در ای.پی.اچ به دفعات مشخص و نظارت‌شد‌ه‌ کود حاوی آب، مواد مغذی و اکسیژن به بذر داده می‌شود.

نیکول دوفور، مدیر طرح این آزمایش، می‌گوید: «ای.پی.اچ بزرگ‌ترین پرورشگاه گیاهان در این ایستگاه فضایی است و دارای ۱۸۰ حسگر و واپایشگر برای نظارت بر رشد گیاهان و محیط زیست آن‌ها است. بذرهای متنوعی در این اتاقک پرورش می‌یابد و به ما کمک می‌کند تا این آزمایش را از مرکز کندی زیر نظر داشته باشیم. به این ترتیب، فضانوردان وقت کمتری صرف رسیدگی به گیاهان می‌کنند.»

ای.پی.اچ یکی از سه اتاقک پرورش گیاه در این آزمایشگاه فضایی است و پیش از این، برای پرورش کلم و گیاه خردل به‌ کار رفته بود. اگر این طرح موفقیت‌آمیز باشد، گیاهان دیگری هم به آن اضافه خواهند شد تا در ماموریت‌های آینده مکمل برنامه غذایی فضانوردان باشند.

اما در حال حاضر کاشت و برداشت فلفل‌ چهار ماه زمان خواهد برد. به فرض آنکه مصرف فلفل‌ها بی‌خطر باشد، مقداری از آن‌ها را خدمه مصرف می‌کنند و بقیه را برای آزمایش به زمین می‌فرستند. مجموعه عوامل ریزگرانشی، کیفیت نور، دما و رطوبت ریشه بر طعم فلفل اثرگذارند و هنوز مشخص نیست این محصول چگونه خواهد شد.

مت رومین، محقق ارشد این طرح، می‌گوید: «این طرح یکی از پیچیده‌ترین آزمایش‌های گیاهی در این ایستگاه تاکنون بوده است زیرا مدت جوانه‌زنی و رویش طولانی بود. پیش از این، گل‌کاری را امتحان کرده بودیم تا برای برداشت موفقیت‌آمیز احتمال بیشتری وجود داشته باشد زیرا فضانوردان مجبور بودند گرده‌افشانی را خودشان انجام بدهند تا این فلفل محصول بدهد.»

انتخاب نوع فلفل آسان نبود. محققان دو سال وقت صرف ارزیابی بیش از ۲۴ نوع فلفل مختلف از سراسر جهان کردند.

رومین می‌گوید: «تامین غذای فضانوردان مستقر در مدار پایینی زمین و سپس، تثبیت وضعیت آن‌ها در ماموریت به مقصدهای فراتر از مدار پایین زمین مثل کره ماه (در چارچوب برنامه آرتمیس) و در نهایت به مقصد مریخ کار چالش‌برانگیزی است. محدودیت ما این است که باید از محصولاتی استفاده کنیم که نیاز به ذخیره‌سازی ندارند یا فرآوری آن‌ها زمان‌بر نیست.»

فضانوردان ممکن است به علت قرار داشتن مداوم در شرایط ریزگرانشی حس چشایی و بویایی‌شان را از دست بدهند و بنابراین، غذاهای تند یا چاشنی‌دار را ترجیح دهند. رومین در ادامه گفت: «پرورش سبزیجات رنگی در فضا می‌تواند فواید بلندمدتی بر سلامت جسم و روان داشته باشد. کم‌کم داریم متوجه می‌شویم با پرورش گیاهان و سبزیجات رنگارنگ و بودار می‌توانیم به افزایش تندرستی و نشاط فضانوردان کمک کنیم.»

اگر قرار باشد انسان برای سفرهای طولانی مثل سفر به مریخ و استقرار در آن از زمین خارج شود، فلفل‌های فضایی عجیب‌ترین غذای مصرفی آن‌ها نخواهد بود و محققان روشی برای تبدیل مدفوع انسان به پروتئینی «شبیه مارمایت» و مواد پرچربی قابل مصرف برای فضانوردان ابداع کرده‌اند.

کریستوفر هاوس، استاد دانشگاه، گفت: «هم‌زمان در پی آزمایش طرح‌هایی بودیم تا مدفوع انسان را با میکروب‌ها فرآوری کنیم و همچنین زیست‌توده‌ای تولید کنیم که بر اساس ارزیابی‌های ایمنی بتوان آن‌ را مستقیم یا غیرمستقیم مصرف کرد.»

در مارس ۲۰۲۱ محققان نوع جدیدی از باکتری‌هایی را کشف کردند که می‌توانند با تولید «سوخت»‌ و کمک به تثبیت وضعیت گیاهان در محیط‌های پرتنش، از پرورش آن‌ها در فضا پشتیبانی کنند. با توجه به آنکه کیفیت غذاهای بسته‌بندی شده در درازمدت افت می‌کند انجام چنین کارهایی ضروری است.

لاشل اسپنسر، سرپرست گروه علمی طرح کاشت آزمایشی فلفل تند، می‌گوید: «غذای فضانوردان باید به‌خوبی سایر تجهیزاتشان باشد. برای اعزام موفق افراد به مریخ و بازگرداندن آن‌ها به زمین، نه تنها به مغذی‌ترین بلکه به خوش‌‌طعم‌ترین‌ غذاها نیاز داریم.»