ناسا در جریان ماموریت ماه آینده خود که با همکاری سازمان فضایی اروپا انجام خواهد شد، در پی ارسال نوعی کپک مخاطی به ایستگاه فضایی بینالمللی است.
کپک مخاطی می‌تواند بیاموزد، خود را تطبیق دهد و حرکت کند. این کپک مخاطی (بلاب) با نام «فیسارم پلی سلوفلیوم» (Physarum polycephalum) توانایی یادگیری موارد ساده و سازگار کردن خود با محیط را دارد.
این نوع از کپک -که با داشتن دیواره سلولی متفاوت، به لحاظ زیستی با قارچ تک‌سلولی تفاوت دارد- عمدتا در برگ‌های پوسیده و تنه درختان نواحی مرطوب یافت می‌شود. این کپک مخاطی می‌تواند با گستراندن پاهای کاذب خود (بازویی موقتی که می‌تواند سلول را به مسیر مشخصی بکشد) حرکت کند.
ناسا اعلام کرده است: «بلاب (Blob) [نام این پژوهش] اگرچه فقط یک تک سلولی فاقد مغز است، می‌تواند حرکت کند، تغذیه کند، خود را سازماندهی کند و حتی اطلاعات را به سایر کپک‌های مخاطی انتقال دهد.»
توماس پسکه، فضانورد سازمان فضایی اروپا، چگونگی رفتار این کپک تحت تاثیر ریزگرانش را بررسی خواهد کرد و دانشجویان در زمین، آزمایش‌ها را تکرار و نتایج را با تایم‌لپس‌هایی که از ایستگاه فضایی بینالمللی ارسال شده است، مقایسه می‌کنند. [تایم لپس (زمان‌گریز) روشی است که در آن، فرایندهای کُند با سرعت زیاد نمایش داده می‌شوند]
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
از آنجایی که این تحقیق یک پژوهش آموزشی است، متاسفانه برای این یافته‌ها کاربرد مستقیم فضایی وجود ندارد. این کپک‌های مخاطی در روز ۱۰ اوت (۱۹ مرداد) با فضاپیمای سیگنوس شرکت نورتروپ گرامن در جریان ماموریتی تجاری-تدارکاتی به ایستگاه فضایی بینالمللی خواهند رفت.
این کپک تنها ارگانیسم عجیب و غریبی نیست که ناسا این اواخر به ایستگاه فضایی بین المللی فرستاده است. در ماه ژوئن ده‌ها ماهی مرکب با برنامه فضایی تدارکاتی اسپیس ایکس [به ایستگاه فضایی بین المللی] ارسال شد تا دانشمندان بتوانند برهمکنش جانوران و میکروب‌ها را بررسی کنند. با قرار گرفتن فضانوردان در محیط با گرانش کم، رابطه و نسبت بدن آن‌ها با میکروب‌ها تغییر می‌کند و نظیر همین تغییرات در ماهی مرکب نیز دیده می‌شود. از این رو ناسا می‌تواند مشکلات زمینه‌ای سلامتی در جانوران را بررسی کند. این بررسی‌ها به درک بهتر از نحوه حفاظت از انسان کمک می‌کنند.
در همین ماه، همچنین صدها کرم بریتانیایی نیز با توجه به شباهت‌های ژنتیکی آن‌ها به انسان، به ایستگاه فضایی بینالمللی فرستاده شدند. بسیاری از ۲۰هزار ژن یافته شده در کرم «سی.الگانس» (C. elegans) مشابه ژن‌های انسان عمل می‌کنند. تاثیر گرانش صفر بر ماهیچه‌های آن‌ها می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا مشکلاتی را که در پروازهای طولانی‌مدت فضایی برای فضانوردان ایجاد می‌شود، در سطح مولکولی بررسی کنند.
© The Independent
