سید کاظم و طوفان عمری دو کارمند دادستانی کل افغانستان بودند که افراد ناشناس روز یکشنبه، ۱۷ مرداد، آنان را در روستای ده سبز کابل ترور کردند.

دادستانی کل افغانستان ترور سید کاظم و طوفان عمری را تایید و اعلام کرده است که این دو دادستان، کارمندان اداره عمومی دادستانی امنیت داخلی و خارجی این نهاد بودند که در زندان بگرام کار می‌کردند.

سخنگوی دادستانی کل افغانستان در این مورد به رسانه‌ها گفته است: «زمانی که خودرو حامل آنان از زندان بگرام به کابل بازمی‌گشت، در روستای ده سبز کابل هدف تیراندازی افراد مسلح ناشناس قرار گرفت که در نتیجه آن، دو تن از دادستان‌ها به نام‌های کاظم و طوفان عمری کشته و همکار دیگر آنان زخمی شدند.

طوفان عمری، کارمند دادستانی کل افغانستان که در حادثه دیروز جان باخت، چندی هم خبرنگار بوده است.

دادستانی کل افغانستان حمله به کارمندان این نهاد را محکوم و اعلام کرده است: «کارمندان نهادهای قضایی  برای اجرای قانون و تامین عدالت بی‌طرفانه انجام وظیفه می‌کنند و حمله و ترور آنان جنایت و دشمنی با عدالت، صلح و آرامش مردم افغانستان است.»

یادآور می‌شویم که تاکنون هیچ گروهی از جمله طالبان مسئولیت ترور این دو نفر را به عهده نگرفته است.

در گذشته نیز کارمندان نهادهای عدلی و قضایی افغانستان بارها هدف حمله و ترور افراد مسلح ناشناس قرار گرفتند و آن زمان نیز هیچ گروهی مسئولیت این اقدام‌ها را نمی‌پذیرفت؛ اما دولت افغانستان همواره این حملات را کار طالبان می‌دانست و اکنون نیز چنین است.

گفتنی است که پس از شدت یافتن جنگ میان نظامیان افغان و طالبان، بار دیگر ترورهای هدفمند در گوشه و کنار این کشور به ویژه کابل، پایتخت افغانستان، آغاز شده است. چند روز پیش، دواخان مینه‌پال، رئیس مرکز رسانه‌های حکومت افغانستان که  چند سالی هم خبرنگار بود، در کابل ترور شد؛ البته طالبان  مسئولیت ترور مینه‌پال را پذیرفت.

تشدید جنگ و آغاز دوباره ترورهای هدفمند شهروندان کابل را نگران کرده است. آنان از دولت می‌خواهند به تامین امنیت مردم به ویژه کارمندان خود بیشتر توجه کند و تدابیر جدی‌تر در پیش بگیرد.

سید ابرار، خبرنگار، می‌گوید: «تهدیدها علیه مردم به ویژه کارمندان دولت از گذشته وجود داشت اما متاسفانه در این روزها که جنگ شدت یافته، ترورهای هدفمند نیز بیشتر شده است. دولت اگر توان تامین امنیت سایر استان‌ها را ندارد، در مورد امنیت کابل باید جدی باشد. جالب است مردم از دورترین استان‌های ناامن خود را به کابل می‌رسانند، اما اینجا ترور می‌شوند و کسی هم نیست که مسئولیت بپذیرد یا دستگیر شود.»

جاوید سباوون، دانشجو، می‌گوید: «کابل پایتخت است اما امنیت ندارد. هر لحظه فکر می‌ترسیم کشته شویم. دولت ما باید بیدار شود و گروه‌های تبهکار را دستگیر کند و به جزای اعمالشان برساند. متاسفانه جان هیچ‌کس در امان نیست و هرروز که می‌گذرد، وضعیت بد و بدتر می‌شود.»