معلمان کودکستان ها می گویند تماشای بیش از حد تلویزیون و صفحات تلفن های هوشمند و کامپیوتر به حس تخیل کودکان لطمه می زند.
کودکان امروز بیش از پیش به صفحات تلفن‌های هوشمند و رایانه های لوحی که محبوبیتشان از تلویزیون پیشی می گیرد، چشم می دوزند.
هرچند برخی معتقدند فناوری به رشد مغزی کودکان کمک می کند، اما کارشناسان کودک می گویند گذراندن بیش از حد وقت درمقابل صفحات دیجیتال و تلویزیون می تواند در واقع به حس تخیل کودک لطمه بزند.
سایت بریتانیایی «دِی نِرسِریز» (daynurseries.co.uk) در نظرخواهی از ۱۰۰۰ معلم کودکستان در بریتانیا نتیجه‌گیری کرده است که بیش از دو سوم کارشناسان کودک معتقدند تماشای صفحات دیجیتالی از خلاقیت کودک می کاهد.
این نظرخواهی نشان داده که تنها کمتر از نیمی از معلمین کودکستان (۴۸ درصد) می گویند کودکان زیر نظرشان دارای دوستان خیالی هستند.
افزون بر این ۷۲ درصد آن ها معتقدند نسبت به پنج سال گذشته کودکان کمتری دارای دوستان خیالی هستند. ۶۳ درصد این آموزگاران تماشای صفحات دیجیتالی را عامل این کاهش می دانند.
دیوید رایت، مدیر گروه کودکستان‌های «پِینت پات نِرسِری» در «ساوث همتون» بریتانیا ضمن تایید این نظریه می گوید «در مجموع مشکلاتی در خلاقیت و رشد تخیلات کودکان» وجود دارد.
آقای رایت می افزاید: «فکر می کنم دیگر نمی گذارند به اصطلاح "حوصله بچه ها سر برود".»
«وقتی کودکان برای خودشان وقت آزاد داشته باشند، با تصورات مغزی اشان دست به کارهای خلاقه مثل یافتن یک دوست خیالی می زنند.»
«ولی امروزه، انتظار می رود که کودکان به هر صورتی که شده سرگرم شوند و محتوای جدید کسب کنند؛ حالا چه در رایانه لوحی و چه با تماشای تلویزیون. فکر می کنم این از توانایی آن‌ها برای تجسم و خلق دوستان خیالی و ساختن زبان و داستان و چیزهایی از این قبیل می کاهد.»
اما دکتر پِیج دیویس، استاد روانشناسی در دانشگاه «یورک سینت جان» معتقد است هرچند به نظر می رسد کودکان دوستان خیالی کمتری دارند، ولی این تنها به دلیل آن است که نحوه بازی آن‌ها در طول سال‌ها عوض می‌شود.
دکتر دیویس در توضیح می‌گوید: «زمانی که تلویزیون وجود نداشت یا کودکان کمتر تلویزیون تماشا می کردند، آن ها بازی‌های خودشان را یا به اتکای فکر خودشان یا با انگیزه ای از طرف والدین یا دوستانشان، اختراع می کردند. امروز کودکان فکر می کنند، و مثلا می‌گویند"اوه، باید اینطور بازی کنم" چون ساختار تلویزیون چنین است.»
در واکنش به این نظریه، «سو لِرنِر»، سردبیر سایت «دی نرسریز» از والدین کودکان خواست آن ها را به حال خود بگذارند.
خانم لرنر گفت: «این کار آن ها را مجبور کرد دنیای خودشان را کشف و به وجود بیاورند و با دوستانی خیالی مثل "پاف، اژدهای سحرآمیز" دوست شوند.»
یک پژوهش جدید در دانشگاه آلبرتای کانادا هم نشان داده است که گذراندن بیش از حد وقت در مقابل صفحات دیجیتالی می تواند با نارسایی های رفتاری و تمرکز در کودکان مرتبط باشد.
پژوهشگران علاوه بر جمع آوری و مقایسه اطلاعات مربوط به زمانی که کودکان همه روزه در مقابل صفحات دیجیتالی می گذرانند، الگوی رفتاری آن ها را مورد مطالعه قرار دادند.
بر اساس یافته های این پژوهش کودکان بین سن سه تا پنج سال که بیش از حد در مقابل صفحات دیجیتالی قرار می گیرند، بیش از سایرینی که روزانه کمتر به تماشای صفحات دیجیتالی می‌پردازند، در معرض نارسایی های رفتاری و کاهش توانایی تمرکز قرار دارند.
این نوشته برگردان فارسی از مقالات منتشر شده دیگری است و منعکس کننده دیدگاه سردبیری روزنامه ایندیپندنت فارسی نمی باشد.
© The Independent
