کارمندان پیشین وزارت امور زنان افغانستان از بسته شدن این وزارت و ممانعت زنان از کار کردن در نهادهای دولتی و غیردولتی از سوی طالبان انتقاد کردند و می‌گویند این تصمیم طالبان به معنی نادیده‌گرفتن نیمی از پیکر یک جامعه است. زنان نباید از حقوق اساسی و اسلامی خود محروم شوند و یک زندگی تاریک را در پیش گیرند.

کارمندان امور زنان افغانستان تاکید دارند که طالبان از زمان ورود به کابل تاکنون «دَر» این وزارت‌خانه را بسته است و اکنون تلاش دارد که لوحه (تابلو سردر) آن را نیز پایین بکشد و صدای زنان را برای همیش خاموش کند. آنان از طالبان می‌خواهند که دست به چنین حرکتی نزند و زنان را از داشتن حقوق اساسی‌شان به طور عمد محروم نکند.

یکی از این زنان معترض به نمایندگی از همه زنان این وزارت به طالبان می‌گوید که آن‌ها با صدها مشکل رو‌به‌رو هستند و از طالبان خواسته است که بگذارد به کار و زندگی‌شان ادامه دهند در غیر آن باید همه را نابود کنند و آتش بزنند.

این زن معترض می‌گوید: «هر هفته می‌آیم اما طالبان ما را فریب داده و وعده‌های دروغین می‌دهد. ما حق خود را از آنان می‌خواهیم اما متاسفانه به حرف ما گوش نداده و حالا تلاش دارند که لوحه وزارت را پایین کنند تا هیچ چیزی به نام زن باقی نماند.»

او ضمن انتقاد جدی از طالبان برای این عمل به وضعیت بد زنان افغان نیز اشاره می‌کند و می‌گوید: «اگر طالبان اجازه کار را به ما ندهد باید همه زنان را جمع کند و آتش بزند، چون همه‌ ما سرپرست یتیم‌ها و خانواده‌های فقیر و نادار هستیم و شماری از زنانی که کار می‌کنند شوهرانی معتاد به مواد مخدر دارند و مجبورند کار کنند تا زندگی خود را پیش ببرند و اطفالشان را از گرسنگی نجات بدهند.»

طالبان پس از ورود به کابل و اعلام حکومت جدید، وزارت زنان را بسته است و از آن روز تاکنون شمار زیادی از کارمندان این وزارت برای دادخواهی و دوباره فعال‌شدن این وزارت معترض‌اند و از طالبان می‌خواهند که وزارت زنان را دوباره فعال کند و اجازه دهد که زنان به کار خود ادامه دهند تا بتوانند با این کار مشکلات خود را رفع کنند اما طالبان تاکنون به این خواست زنان پاسخ مثبتی نداده است.

گفتنی است که طالبان بیست سال پس از تصرف افغانستان و دست‌یافتن دوباره به قدرت سیاسی در این کشور با اعلام دولت جدید، وزارت زنان و سایر نهادهایی که زنان افغان در آن مشغول کار بودند را از بین برد و ملغی کرد و همچنین به زنان گفت که در خانه‌های خود بمانند و از این پس اجازه کار کردن ندارند.

طالبان تاکید دارد که زنان نمی‌توانند مانند مردان در ادارات دولتی و غیردولتی کار کنند و گشت‌وگذار آزادانه داشته باشند. زنان باید در خانه‌های خود بمانند و به وظایفی که در خانه دارند رسیدگی کنند. شماری از اعضای این گروه پس از اعلام حکومت جدید به رسانه‌ها گفته‌اند که ما هرگز زنان افغان را نیمی از پیکر جامعه حساب نکردیم و نمی‌کنیم. زنان باید در خانه بمانند و حق کار کردن بیرون از خانه را ندارند.

بسته شدن وزارت امور زنان افغانستان، سخنان طالبان در مورد زنان و کار نکردن آنان بیرون از خانه باعث شد که شماری از زنان این کشور برای دادخواهی و سهم یافتن در نظام طالبانی به خیابان‌ها بیایند و شعار برابری و عدالت سر دهند اما طالبان با سرکوب آنان تاکید می‌کند که زنان حق کار در بیرون از خانه ندارند و نباید پیش از این صدای‌شان را بلند کنند. 

حالا زنان افغان نه‌تنها در خیابان‌ها بلکه در صفحات مجازی نیز کمپین عدالت‌خواهی و برابری راه انداخته‌اند. آنان از جامعه جهانی می‌خواهند که بر طالبان فشار بیاورند که زنان را از حقوق اساسی‌شان محروم نکنند و اجازه دهد که زنان مانند گذشته به کار و فعالیت‌های خود ادامه دهند اما تاکنون جامعه جهانی در برابر طالبان سکوت کرده است و از زنان افغان پشتیبانی نکرده است.

فعالان جامعه مدنی افغانستان (زن و مرد) تاکید دارند که اگر جامعه جهانی نظام کنونی طالبان را به رسمیت بشناسد و برای تشکیل یک دولت همه شمول به آنان فشار نیاورد مردم افغانستان و به ویژه زنان این کشور روزهای تاریک و تصورناشدنی را در پیش خواهند داشت که افغانستان را به سوی پرتگاهی برگشت‌ناپذیر هدایت خواهد کرد.