شامگاه دوشنبه، ۱۹ مهرماه ۱۴۰۰، در حالی‌ که رئیس سازمان زندان‌ها ضمن دروغگو خطاب کردن سپیده قلیان، تاکید کرده بود وی به زندان بوشهر بازگردانده نخواهد شد، به گفته نزدیکان خانم قلیان، حدود ۳۰ مامور مرد و زن با یورش به منزل صدیقه قلیان، خواهرش، در شهر اهواز، او را با خشونت بازداشت و به مکانی نامعلوم منتقل کرده‌اند.

مادر و برادر سپیده قلیان گفته‌اند که نحوه ربودن وی به‌گونه‌ای بوده است که آن‌ها اینک نگران‌اند که او را کجا برده‌اند و «تا صبح آیا او را می‌کشند؟» 

آن‌ها همچنین در آن زمان اعلام کردند که نهاد بازداشت‌کننده نیز مشخص نیست. خبرنگار ایندیپندنت فارسی در تماس با منابع مطلع در شهر اهواز دریافته که به‌احتمال زیاد سپیده قلیان پس از دستگیری به بازداشتگاه اطلاعات سپاه ولیعصر خوزستان منتقل شده است و پس از آن، تاکنون وی را به هیچ‌کدام از زندان‌های استان خوزستان منتقل نکرده‌اند.

همچنین همین منبع مطلع تاکید کرد که بازداشت‌کنندگان قلیان جزو نیروهای بسیج خوزستان در شهر اهواز و تحت نظارت قرارگاه امنیتی ابوالفضل سپاه ولیعصر بوده‌اند و برای ایجاد رعب و وحشت و غافلگیر کردن وی و بیشتر برای ضبط وسایل الکترونیکی و دسترسی به رمز ورود حساب‌های سپیده قلیان در شبکه‌های اجتماعی، به این شکل برای بازداشت او اقدام کرده‌اند.

بازداشت سپیده قلیان با اطلاع رئیس دادگستری استان خوزستان، حکم دادستان اهواز و دستور مقام‌های قوه قضاییه انجام شده است. منبع مطلع دیگری در دادگستری کل استان خوزستان نیز تایید کرده است که فرایند بازداشت قلیان به این شکل، با هماهنگی کامل دستگاه قضایی و اداره اطلاعات استان خوزستان انجام شده است.

این مقام مسئول تصریح کرد: «قلیان در استان خوزستان نگهداری نخواهد شد و طبق هماهنگی‌ها، ممکن است مدتی برای گذراندن مراحل بازجویی در اختیار نهاد امنیتی قرار بگیرد.» این فرد مطلع در خصوص اینکه آیا ممکن است در جریان این بازداشت خطر جانی قلیان را تهدید کند، گفت: «خشونت در بازداشت افرادی مانند قلیان به‌هرحال رخ می‌دهد. اساسا چنین روش بازداشتی برای مرعوب کردن این افراد و اطرافیانشان انجام می‌شود.»

سپیده قلیان، یک استثنا

در میان دختران جوانی که نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی در سال‌های گذشته به دلیل مشارکت در فعالیت‌های مدنی و سیاسی، به‌خصوص اعتراض به حجاب اجباری و اعتراض‌های کارگری بازداشت کرده‌ و با محکومیت‌های سنگین مواجه شده‌اند، سپیده قلیان استثنا است. او بدون هیچ وابستگی به جریان‌های کارگری هفت‌تپه، صرفا در مقام یک شهروند، به کارگران معترضان پیوست و از سال ۹۷ تاکنون و پس از بازداشت و پخش اعتراف اجباری او از صداوسیما، نامش با افشاگری نظام تنبیه، شکنجه و زندان در حکومت اسلامی ایران پیوند خورده است.

سپیده با روحیه شاعرانه و شجاعتی مثال‌زدنی، پس از آزادی از زندان اهواز افشاگر رازهای مگوی زنان زندانی خوزستانی دربندی شد که زیر شکنجه شدید بودند. او در وصف زندان سپیدار نوشت: «اینجا رقص ممنوع است. دست همدیگر را گرفتن ممنوع است. لباس تنگ، آستین‌کوتاه، پیراهن کوتاه تا کمر ممنوع است.»

این دختر خوزستانی گفته بود که اگرچه روزها است در سپیدار اهواز نیست، رنج سپیدار تا مغز استخوانش ریشه کرده است و تاکید کرد کسی نمی‌تواند آن سیاهی و کابوس را که تا بی‌نهایت کشیده می‌شود، فراموش کند: «سیاهی و کابوسی که چون مربوط به زنان است، چون مربوط به زنان زندانی است، چون مربوط به زنان زندانی شهرستانی است، بیرون از دیوارهای سپیدار جایی دیده و شنیده نمی‌شود… شنیده نمی‌شود که اینجا سپیدار است...»

افشاگر خشونت سازمان یافته نهادهای امنیتی

سپیده قلیان در روزهای پس آزادی با لحنی سوزان و کلماتی پر از اندوه که مخاطبان را متاثر می‌کرد، از شکنجه خود و اسماعیل بخشی با کابل و نسبت دادن اتهام‌های جنسی و آنچه او «خشونت سازمان‌یافته نهادهای امنیتی» علیه زندانیان می‌دانست روایت کرد و چنین به یاد آورد: «۳۰ روز رفتار وحشیانه و ضدبشری هنوز هم می‌تواند چشم‌هایم را خیس کند و تنم را بلرزاند.»

او به دلیل حمایت از کارگران شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه، با محکومیت پنج ساله، در سال ۹۹ راهی زندان شد و گفته می‌شود اصرار دستگاه امنیتی برای اجرای آن، به سرسختی این دختر خوزستانی در افشای رازهای مگوی زندان سپیدار اهواز و بند زنان مربوط بوده است. زندانی که او می‌گفت در دالان‌هایش هر روز برای حداقل خواسته‌های انسانی، خون زنی بر زمین می‌پاشید.

قلیان همچنین از آمنه سادات ذبیح پور، خبرنگار صداوسیما، و سازمان صداوسیما به دلیل پخش اعتراف‌های اجباری شکایت کرد. این شکایت هم‌زمان با انتشار مطالب مختلف درباره وضعیت شکنجه بازداشت‌شدگان در دستگاه‌های امنیتی جمهوری اسلامی برای گرفتن اعتراف، توجه افکارعمومی را به خود معطوف  کرد.

تبعید به زندان بوشهر و افشای تجاوز جنسی

بار بعد نام قلیان در جریان تبعید او به زندان بوشهر سر زبان‌ها افتاد؛ وقتی فیلم‌های لو رفته زندان اوین منتشر شد، بخش مهمی از آن به پخش تصاویری از اذیت و آزار دختری خوزستانی اختصاص داشت. در همین زمان، انتشار فیلمی از قلیان در یک کارگاه شیرینی‌پزی در زندان بوشهر با این محتوا که حال او در این زندان خوب است، توجه مخاطبان را جلب کرد.

با فاصله‌ای کم، زمانی که گفته شد سپیده قلیان به کرونا مبتلا شده است، او از زندان بوشهر به مرخصی آمد. مرخصی که پس از افشاگری او درباره تجاوز به زنان در این زندان و شکنجه و آزار و اذیت آنان، به سخنرانی رئیس قوه قضاییه و تاکید او بر مرخصی ندادن به کسانی که در این ایام برای مردم ایجاد مشکل می‌کنند، منجر شد.

قلیان در دوره مرخصی‌ خود، با افشای شرایط زندان بوشهر و تهدید و شکنجه زندانیان که با تایید یکی از زنان زندانی در این زندان همراه شد، بازگوکننده موضوعی بود که بارها دیگر زندانیان زن به‌خصوص دخترانی که با جرائم عقیدتی و سیاسی در این سال‌ها بازداشت شدند، به آن اشاره کرده‌ بودند و نرگس محمدی پیش‌تر ازعنوان «شکنجه سفید» را برای آن استفاده کرده بود.

وضعیت این دختر خوزستانی حالا مشخص نیست. درباره شرایط وی هیچ اطلاعی وجود ندارد و با توجه‌ به تهدید رئیس سازمان زندان‌ها، تایید رئیس قوه قضاییه و نحوه عجیب بازداشت او، تردیدی نیست که روزهای سختی در پیش خواهد داشت.