در حالی که شش سال از بازداشت سیامک نمازی، شهروند ایرانی آمریکایی زندانی در ایران می‌گذرد، وزیر خارجه ایالات متحده وعده داد که تمام تلاش خود را برای آزادی او و پدرش یعنی باقر نمازی به کار خواهد بست.

آنتونی بلینکن در حساب توییتری خود نوشت: «امروز ۶ سال از زمانی که ایران سیامک نمازی را به دلیل تابعیت آمریکا بازداشت کرده می‌گذرد. پدرش باقر نیز علی‌رغم نیاز به مراقبت‌های پزشکی ممنوع‌الخروج شده است. از دیدار امروز بابک نمازی خوشحال شدم و قول دادم که بی‌وقفه کار کنم تا خانواده‌اش را به خانه باز گردانم.»

اخیرا، وکلای باقر نمازی، در نامه‌ای به دفتر کمیسیونر عالی حقوق بشر سازمان ملل به‌ضرورت انجام عمل جراحی او تاکید کرده و خواهان آزادی او شده‌اند. در نامه وکلای باقر نمازی که به دست سی‌بی‌اس رسیده، آمده است که یکی از عروق خون‌رسان به مغز او ۹۵ تا ۹۷ درصد گرفتگی دارد. جرد گسنر به خبرنگاران گفت که خانواده نمازی به‌تازگی از وضعیت خطرناک سلامتی باقر نمازی ۸۵ ساله مطلع شده‌اند.

وکلای نمازی می‌خواهند او بتواند برای انجام عمل جراحی از ایران خارج شود. سیامک نمازی، پسر باقر نمازی که خود از سال ۱۳۹۵ در ایران زندانی است می‌گوید مقامات باوجود بسته‌شدن پرونده پدرش، گذرنامه او را پس نمی‌دهند.

سیامک و باقر نمازی از جمله ایرانی آمریکایی‌های زندانی در ایران بودند که در زمان اجرای برجام در فهرست مبادله زندانیان دولت اوباما قرار نگرفتند. باقر نمازی برای کمک به آزادی پسرش به ایران آمده بود که بازداشت شد.

سیامک نمازی که به‌زودی ۵۰ ساله می‌شود، بیش از هر زندانی ایرانی آمریکایی دیگری در زندان اوین بوده است. او در شش سالی که به اتهام «همکاری با آمریکا» در زندان بوده حتی یک روز مرخصی نداشته است. سیامک نمازی اخیراً در فایلی صوتی خطاب به رئیس قوه قضاییه خواستار برخورد بدون تبعیض با پرونده‌اش شده بود.

درست یک‌ماه پیش از آنکه مذاکرات فشرده مقام‌های ایرانی و ۱+۵ در روز ۲۳ تیرماه ۱۳۹۴ به توافق هسته‌ای برجام منجر شود، خبرگزاری‌های وابسته به سپاه، انتشار چند گزارش علیه سیامک نمازی تاجر ایرانی-آمریکایی را آغاز کردند و او را «مرد پشت پرده دلالی رابطه تهران و واشنگتن» لقب دادند.

انتشار این گزارش‌ها علیه نمازی، آن‌هم زمانی که او در ایران حضور نداشت، به‌نوعی هشدار سازمان اطلاعات سپاه به وی بود که چندان به پروژه‌های اقتصادی دو دهه گذشته و نقشش در معاملات نفتی جمهوری اسلامی با کمپانی‌های بین‌المللی غره نشود چرا که از نظر سپاه «سیامک همواره نقش پل ارتباطی برخی عناصر بدنام در داخل کشور را با دولت آمریکا بازی کرده و رانت وی و خانواده‌اش زمینه‌ساز نفوذ نرم آمریکا در ایران بوده است.»

در این گزارش‌ها نوشته شده بود که نقش سیامک نمازی و خانواده‌اش مشابه نقشی است که «جاسوسان سازمان سیا در کشورهای دیگر ایفا می‌کنند» و «خانواده نمازی در طول فعالیت دو دهه گذشته خود در مسیر تهران – واشنگتن زمینه نفوذ برخی شرکت‌های مغرض غربی به زیرساخت‌های صنعتی کشور را فراهم کرده‌اند و شیوه عمل آن‌ها آن‌چنان مبتکرانه است که حتی نهادهای امنیتی کشور نیز از این ترددها ممانعت نمی‌کنند.»

از طرف دیگر، نقش سیامک نمازی در قرارداد کرسنت و سکوت او در مورد پشت پرده آن نیز موضوعی است که هنوز روشن نشده است.

در سال ۱۳۸۱ یک قرارداد کاملا محرمانه میان ایران و شرکت کرسنت پترولیوم در شارجه به امضا رسید که بر اساس آن ایران به مدت ۲۵ سال گاز مورد نیاز این شیخ‌نشین را از میدان نفتی سلمان و با استفاده از خطوط لوله به نقطه‌ای در نزدیکی جزایر سه‌گانه (ابوموسی، تنب بزرگ و کوچک) تحویل دهد.

سیامک نمازی، مدیر بخش برنامه‌ریزی‌های استراتژیک شرکت کرسنت پترولیوم و همچنین مدیرعامل شرکت مشاوران نفتی آتیه بهار یکی از اضلاع اصلی انعقاد این قرارداد بود.

شورای عالی امنیت ملی ایران که زمانی مهر تایید بر این قرارداد زده بود، جزئیات این قرارداد و افراد دخیل در فساد آن را «به‌کلی سری» اعلام کرده و راه را برای افشای نام رشوه‌دهندگان و رشوه‌گیرندگان بسته است. به‌جز مهدی هاشمی، هیچ‌کدام از افراد دخیل در این قرارداد نیز دادگاهی نشده‌اند. دادگاه مهدی هاشمی در بخش رسیدگی به اتهام دریافت رشوه در قرارداد کرسنت نیز غیرعلنی برگزار شد.

سیامک نمازی به‌عنوان کسی که از مذاکرات مقدماتی تا زمان ارجاع پرونده به دادگاه‌های بین‌المللی در جریان جزئی‌ترین مسائل قرار داشته، در تمام این سال‌ها مهر سکوت به لب زده است.

در پنج سال گذشته مقام‌های آمریکایی، اروپایی و حتی دبیرکل کنونی سازمان ملل نیز برای آزادی این دو شهروند ایرانی-آمریکایی وساطت کرده‌اند ولی سپاه همچنان آن‌ها را در اختیار خود دارد. شاید به‌عنوان درس عبرتی برای دیگر کانال‌های غیررسمیِ رقیب سپاه.