صبح روز دوشنبه ۱۵ آذر برابر با ششم دسامبر، شماری از استادان دانشگاه و فعالان مدنی در کابل، با حمل پلاکاردهایی، اعتراض خود را به نبود عدالت اجتماعی، اقدامات انتقام‌جویانه طالبان، و اعمال محدودیت‌ها بر زنان ابراز کردند و از طالبان خواستند با مردم آشتی کنند.
ده‌ها تن از زنان و مردان با شرکت در یک تجمع اعتراضی در شهر کابل، از طالبان خواستند با مردم افغانستان آشتی کنند و به جای انتقام‌جویی و اقدامات خشونت‌بار، مهربانی، برابری و دیگرپذیری پیشه کنند.
در تظاهرات روز دوشنبه، ۱۵ آذر، بر خلاف سه ماه گذشته، مردان نیز حضور داشتند. در جریان سه ماه گذشته، بیشتر تجمعات اعتراضی توسط زنان برگزار شد و مردان به دلیل هراس از بازداشت و فشارهای دیگر از سوی نیروهای طالبان، مشارکت ناچیزی در اعتراضات داشتند.
محمد صابر انسان‌دوست، استاد دانشگاه و از برگزارکنندگان تجمع اعتراضی روز دوشنبه، گفت: «تنها راه‌حل بحران افغانستان و ختم جنگ در این کشور، این است که به برابری اعتقاد داشته باشیم، و خشونت، تبعیض، و توهین ختم شود.»
آقای انسان‌دوست در جریان تظاهرات نیز از طالبان تقاضا کرد که با مردم افغانستان آشتی کنند و از خشونت دست بردارند. او گفت: «تظاهرات ما در راستای تلاش برای همدیگرپذیری، برابری، تامین عدالت اجتماعی، ختم جنگ، تشکیل حکومت فراگیر ملی، تامین حقوق زنان و اقلیت‌ها راه‌اندازی شده است.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
او افزود که افغان‌ها باید خصومت علیه یکدیگر را بس کنند و طالبان نیز باید به جای خشونت و انتقام‌جویی، مهربانی و دیگرپذیری در پیش گیرند.
او گفت، تا زمانی که عدالت اجتماعی تامین نشود، جنگ در افغانستان ادامه می‌یابد. او خطاب به ملامحمدحسن آخوند، نخست‌وزیر کابینه طالبان، و سایر رهبران طالبان گفت: «مردم نباید به علت تعلقات مذهبی، قومی، و زبانی مورد تبعیض قرار گیرند.» او تاکید ورزید که طالبان باید با ارزش‌های مردم، اقوام ساکن افغانستان، و مخالفان سیاسی خود کنار آیند، وگرنه «جامعه افغانستان نابود خواهد شد».
شمیلا، آموزگار و از شرکت‌کنندگان در تظاهرات روز دوشنبه، گفت که با شنیدن بیانیه نخست‌وزیر طالبان ناامید شده است. او افزود: «زنان در این جامعه مسئولیت دارند، حق دارند، و نباید به نام شریعت در خانه‌ها محصور شوند.»
او از نخست‌وزیر طالبان خواست که به جای وضع محدودیت بر کار و زندگی زنان، مردم را به همدیگرپذیری، اتحاد، و برابری دعوت کند. او گفت: «ما خواهان حقوق انسانی خود هستیم و این حقوق در شریعت به صورت واضح آمده است و طالبان نباید تنها همان نکاتی را برای زنان تذکر دهند که برای خودشان قابل قبول است.»
شرکت‌کنندگان در این حرکت اعتراضی، هرچند از جنایات طالبان به صورت مشخص یاد نکردند، اما خطاب به طالبان شعار دادند: «عدالت ورزید تا بقا یابید.»
نظرمحمد انوری، از دیگر شرکت‌کنندگان در این تجمع اعتراضی، گفت که طالبان باید حقوق اساسی تمامی شهروندان را بپذیرند و حقوق زنان و دختران را در زمینه آموزش و کار نقض نکنند. او افزود: «طالبان باید خواسته‌های مردم را بپذیرند و از کشتار نیروهای امنیتی (حکومت پیشین) خودداری کنند.» آقای انوری از کشورها و سازمان‌های مددرسان نیز خواست که از مردم افغانستان حمایت کنند و کمک‌های بشردوستانه‌شان را در افغانستان ادامه دهند.
از پانزدهم اوت سال جاری میلادی که طالبان بر افغانستان مسلط شدند، تجمعات اعتراضی در بسیاری از شهرهای افغانستان برگزار شده است، اما بسیاری از آن تجمعات با برخورد خشونت‌بار طالبان برهم خورده است و در نتیجه شماری از اعتراض‌کنندگان بازداشت و زندانی شده‌اند.
در این مدت، بیشترین تجمعات اعتراضی را زنان تنظیم و برگزار کرده اند و تمرکز اعتراضات نیز بر حفظ دست‌آوردهای مردم در بیست سال گذشته، خودداری از نقض حقوق زنان، احترام به حقوق بشر، ایجاد حکومت فراگیر، و جلوگیری از اقدامات خودسرانه فرماندهان و جنگجویان طالبان در برابر مردم بوده است.
با آن که سازمان‌ها و کشورهای متعددی نیز با حمایت از خواست‌ها و اعتراضات مردم افغانستان، از طالبان خواسته‌اند که به ارزش‌های انسانی و تعهدات خود در جریان مذاکرات صلح با آمریکا و دولت پیشین افغانستان پایبند بمانند، اما از این گروه هنوز هیچ اقدام مثبتی در این راستا دیده نشده است.
