دوک کمبریج در جریان بازدید از یک باشگاه فوتبال در شمال لندن بر اهمیت مقابله با نژادپرستی و بهبود سلامت روانی در فوتبال تأکید کرد.
ویلیام گفت، فحاشیهای نژادپرستانه اخیر به تامی آبراهام، بازیکن چلسی و روملو لوکاکو، بازیکن میلان، «بسیار زشت» بوده است، و این مسئله او را «بیزار» کرده است.
دوک کمبریج، که رییس فدراسیون فوتبال نیز هست، این سخنان را روز جمعه در دیدار خود با کارمندان، مربیان و هواداران باشگاه فوتبال هندون بیان کرد. این دیدار با هدف اطلاع از فعالیتهای این باشگاه در زمینه بهبود سلامت روانی انجام شد.
وی در گفتوگو با مربیان تأکید کرد که بحث در مورد فحاشیها ممکن است برای بازیکنان دشوار باشد، و معضل نژادپرستی باید حل شود.
او گفت: «مردم اکنون اندکی در مورد مسایل مرتبط با سلامت روانی صحبت میکنند، اما تصور میکنم صحبت کردن در مورد نژادپرستی هنوز برای آنها دشوار است؛ به ویژه در وضعیت کنونی که نژادپرستی در سطح گستردهای در مسابقات لیگ برتر یا لیگ قهرمانان اتفاق میافتد».
دوک کمبریج افزود: «ما باید برای حل این مشکل کاری بکنیم. این وضعیت من را بیزار و خسته کرده است».
دوک گفت، تا این اواخر احساس میشد که این معضل تا حدی کنترل شده و وضعیت بهتر شده است، اما «با فحاشیهای اخیر اکنون احساس میکنیم که دوباره به وضعیت سابق برگشتهایم».
باشگاه فوتبال هندون که در بخش برتر لیگ فوتبال جنوب، یعنی هفتمین رده فوتبال انگلستان، بازی میکند، با «خدمات مداخله زودهنگام برنت» همکاری میکند تا افرادی که به مشکلات روانی دچار هستند، بتوانند به امکانات آموزشی این باشگاه دسترسی داشته باشند.
گروهی از جوانان، تیم سلامت روانی باشگاه فوتبال هندون را تشکیل دادهاند و هم اکنون در جلسات هفتگی آموزش ویژه در این باشگاه شرکت میکنند.
در حالی که یک مسابقه در حال برگزاری بود، دوک با برخی از جوانانی که از این طرح ابتکاری بهرهمند شده بودند، صحبت کرد.
اگر با نژداپرستی بجنگیم، درخواهیم یافت که با چه مشکلی روبرو هستیم
پس از آن، جرمین ۲۴ ساله، یکی از بیماران بستری شده در یک بیمارستان محلی، گفت که از زمان شرکت کردن در آن برنامه، «تغییر بزرگی» در وضعیت زندگی او ایجاد شده است. او گفت «از نظر جسمی، روانی و عاطفی بسیار بهتر شدهام. این برنامه باعث شده تا ثبات بیشتری داشته باشم و جرأت بیشتری به من داده تا در کاری که میخواهم انجام بدهم، موفق بشوم. آشنایی و اختلاط با افرادی که همان وضعیت من را دارند، بسیار خوب است. اینکه از دیگران بیاموزیم و به هم کمک کنیم، بسیار خوب است».
یکی دیگر از افراد شرکت کننده در این برنامه، جهانزیب ۲۱ ساله است که به عدم تعادل روانی دچار است و محل زندگی او ۵ دقیقه از آن باشگاه فاصله دارد. او میگوید، قبلا زندگی گوشهگیر و بستهای داشت و بیشتر وقتش را در خانه میماند و نمیخواست بیرون برود. اما پس از دو سال شرکت کردن در این برنامه، حالا احساس میکند که بسیار فعالتر و اجتماعیتر شده است.
او در ادامه افزود: «حالا بیشتر احساس میکنم که عضوی از جامعه هستم، قبلا تا حدودی به رختخوابم گره خورده بودم و تنبل بودم. این برنامه به من امید و انگیزه و اعتمادبهنفس بخشیده است».
بازدید دوک، بخشی از تلاشهایی است که برای ترویج کمپین «سرها بالا» انجام میشود. این کمپین ابتکار مشترک فدراسیون فوتبال و سازمان خیریه «هدز توگثر» است و هدف آن، افزایش آگاهی و تشویق بحث و گفتوگو در مورد سلامت روانی، به ویژه در بین مردان، است.
بازدید ویلیام همچنین همزمان بود با انتشار راهنمای جدید فدراسیون فوتبال برای مربیان و مدیران که به آنها کمک میکند تا بازیکنانی را که با مشکل سلامت روانی روبهرو هستند، شناسایی کنند و از آنها حمایت کنند.
دوک با برخی از مربیانی که در آن باشگاه کار میکردند، صحبت کرد و با آنها در مورد نژادپرستی در فوتبال به بحث و گفتوگو پرداخت.
او اذعان کرد که این رفتارها بر سلامت روانی او نیز تأثیر گذاشته و قول داد که در راستای حل این معضل کمک خواهد کرد.
در پی جنجال فحاشیهای اخیر، توییتر از رویکرد خود دفاع کرد
دوک خاطرنشان کرد که نژادپرستی هم در بریتانیا و هم در اروپا یک معضل است، سپس گفت، رفتاری که با آبراهام و لوکاکو شد «بسیار زشت» بود.
وی افزود: «کارزار «سرها بالا» در مورد سلامت روانی است، ولی ما داریم در مورد معضل نژادپرستی نیز کارهایی انجام میدهیم، چون این موضوع بر سلامت روانی افراد نیز تأثیر میگذارد. نه تنها بر بازیکنان، بلکه بر هواداران نیز تأثیر میگذارد.
دارن اسمیت، که از امکانات آموزشی باشگاه هندون برای اجرای برنامههای آموزشی پردیس دانشگاه تجارت فوتبال (UCFB) استفاده میکند، نژادپرستی در فوتبال را معضل «بزرگی» میداند.
او با اشاره به اینکه چگونه برخی از فحاشان از حسابهای ناشناس در رسانههای اجتماعی استفاده میکنند تا مورد بازخواست قرار نگیرند، گفت: «مشکل نژادپرستی مدتی مسکوت ماند، اما هیچگاه از بین نرفت».
آقای اسمیت افزود: «نمیشود این مشکل را نادیده بگیریم. باید برای حل آن کاری بکنیم، چون فوتبال باید برای همگان باشد و بدون شک اینکه گروههایی احساس کنند که از آنها استقبال نمیشود، اصلا درست نیست. این وضعیت نه تنها بر سلامت روانی افراد، بلکه بر آرزوها و اهداف جوانان ما نیز تأثیر منفی خواهد گذاشت.
او در ادامه سخنانش گفت: «من دانشآموزان زیادی دارم که از گروههای اقلیتی میآیند. تلاش برای رسیدن به یک درجه خاص و کسب مدرک در یک زمینه، پراسترس است و فکر کردن به اینکه در نهایت چه خواهد شد و آیا صنعت فوتبال من را خواهد پذیرفت، نیز خود استرسزا است».
وی در پاسخ به این پرسش آیا دوک، موضوع برخورد با نژادپرستی را جدی گرفته است، گفت: «۱۰۰ درصد. مشخص است که او میخواهد گامهای بیشتری در این زمینه برداشته شود، و این کار بزرگی است. لازم است افراد مشهور، قدرتمند و صاحب منصب بیشتری برای حل این معضل گام بدارند».
پروژه بهبود سلامت روانی در باشگاه هندون توسط ریچار هی راهاندازی شده است. او از مددکاران خدمات سلامت روانی برنت است و قبل از راهاندازی آن پروژه، احساس کرده بود که باید راه جدیدی برای بهبود وضعیت زندگی و سلامت روانی افرادی که با آنها کار میکند، بیابد.
© The Independent