نیکلاس کیج می‌گوید ترجیح می‌دهد به او به‌جای «بازیگر» یک «تیسپسی» [Thespian] اطلاق شود. [توضیح: تیسپس، شاعر و نمایشنامه‌نویس یونانی قرن ششم پیش از میلاد مسیح است که گفته می‌شود نخستین بازیگر تئاتر نیز بوده که در نمایش‌ها از صورتک‌های پارچه‌ای برای توضیح و نماد کاراکترهای نمایشنامه استفاده می‌کرده است.]

ستاره فیلم «روح سوار» (Ghost Rider) در مصاحبه‌ای جدید با نشریه «ورایتی» به درکش در مورد تفاوت میان این دو واژه و این‌که چرا خود را بیشتر یک «تیسپسی» می‌داند، اشاره کرده است.

 کیج در تازه‌ترین شماره پادکست جوایز ورایتی (Variety Awards Circuit) در روز ۳۰ دسامبر گفت: «برای من همیشه این مفهوم تداعی می‌شود که «او یک بازیگر عالی است، بنابراین دروغ‌گوی خوبی است.»

به همین دلیل کیج گفت به‌رغم این خطر که به او یک «متظاهر» اطلاق شود، واژه «تسپیسی» را ترجیح می‌دهد.

نیکلاس کیج ۵۷ ساله که از سال ۱۹۸۴ و با فیلم «دختر دره» (Valley Girl) به شهرت رسید، در بیش از یک‌صد فیلم بازی کرده است، گفت: «تسپیسی به معنی آن است که به قلبتان، به قدرت تخیلتان یا به خاطرات و رویا‌هایتان رجوع می‌کنید و از آنجا چیزی برای برقرار کردن ارتباط با مخاطبتان می‌آورید.» 

تازه‌ترین کار کیج بازی در نخستین فیلم مایکل سارنوزی به‌نام «خوک» بوده است که در ماه ژوئیه اکران شد.

در این فیلم که سخت مورد تحسین منقدین سینما قرارگرفته‌، کیج نقش یک سرآشپز منزوی اهل اورگون را بازی کرده است که برای نجات خوکش که برای یافتن دنبلان کوهی تربیت‌ شده است و تبهکاران آن  را ربوده‌اند، سخت تلاش می‌کند.

کلاریس لافری، منتقد هنری ایندیپندنت می‌گوید بازیگری کیج در فیلم «خوک» یک «نماد زیبای» توانایی او در ایجاد «ارتباطی فراگیر» در نقش رابرت «راب» فلد است.

این برنده جایزه اسکار پیش‌تر در یک مصاحبه گفته بود که از میزان موفقیت فیلم متعجب شده است، اما مشاهده چنین «واکنش اشتیاق آمیزی دلپذیر» است.

در ماه سپتامبر سال جاری، کیج ضمن تشبیه حرفه‌اش به یک «فرشته نگهبان» گفته بود هرگز دست از بازیگری بر نخواهد داشت.

او گفته است: «من هنگام کار احساس سلامت بیشتری می‌کنم، به یک فضای مثبت برای ابراز تجربه زندگی‌ام نیاز دارم و بازی در فیلم این [فرصت] را به من می‌دهد. به همین دلیل هرگز بازنشسته نخواهم شد. در حال حاضر کجا قرار داریم، صد‌و‌هفدهمین فیلم؟»