پارلمان فرانسه طرحی را تصویب کرد که در آن از دولت میخواهد چین را به دلیل «جنایت علیه بشریت و نسلکشی» علیه اقلیت مسلمان اویغور محکوم کند و اقدامات لازم در سیاست خارجی را برای توقف این امر اتخاذ کند.
به گزارش رویترز، در این طرح غیر الزامآور که به رهبری حزب سوسیالیست و حمایت چند حزب مخالف دیگر با ١٦٩ رای موافق و یک رای مخالف به تصویب رسید، در آستانه آغاز بازیهای المپیک زمستانی در چین، از دولت فرانسه خواسته شده تا از ساکنان اویغور در فرانسه در برابر هرگونه ارعاب یا آزار چین محافظت کند.
سفارت چین در فرانسه در بیانیهای در وبسایت خود اعلام کرد: اتهامات در مورد سینکیانگ مانند «نسلکشی» دروغهای محض مبتنی بر تعصب و خصومت نسبت به چین است. در ادامه این بیانیه آمده است که مسائل سین کیانگ مربوط به قومیت، مذهب یا حقوق بشر نیست، بلکه در مورد مبارزه با تروریسم، افراطگرایی و جداییطلبی است که به حاکمیت، تمامیت ارضی و امنیت ملی چین مربوط میشود.
پیشتر، جو بایدن رئیس جمهوری آمریکا روز قانونی را امضا کرد که بهموجب آن ورود فراوردههای ساخت استان سینکیانگ چین ممنوع میشود.
دلیل این تصمیم، سرکوب اقلیت مسلمان اویغور این استان از سوی پکن عنوان شده است.
مجلس نمایندگان و سنای آمریکا اوایل دسامبر سال گذشته این طرح قانونی را به اتفاق آرا از تصویب گذرانده بودند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
فعالان و کارشناسان حقوق سازمان ملل میگویند حداقل یکمیلیون مسلمان در اردوگاههایی در منطقه دورافتاده غربی سین کیانگ محبوس شدهاند. این فعالان و برخی از سیاستمداران غربی چین را به استفاده از شکنجه، کار اجباری و عقیمسازی متهم میکنند. چین هرگونه نقض حقوق بشر در سین کیانگ را رد میکند و میگوید که اردوگاههای این کشور آموزشهای حرفهای ارائه میدهند و برای مبارزه با افراطگرایی مورد نیاز هستند.
امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه در ماه دسامبر گفت که نمیخواهد المپیک را «سیاسی» کند . اما ایالاتمتحده، استرالیا، کانادا و بریتانیا از جمله کشورهای غربی هستند که گفتهاند نمایندگانی را به المپیک زمستانی ٢٠٢٢ نمیفرستند . ژاپن آخرین کشوری بود که به این جرگه پیوست. توکیو در روز ۲۴ دسامبر (۳ دی) به پکن فراخوان داد که به حقوق بشر و حکومت قانون احترام بگذارد و گفت نماینده دولتی به المپیک نمیفرستد.
در چهار سال گذشته، پکن با اعتراضهای روزافزون و گستردهای به سیاستهایش در سینکیانگ مواجه شده است. حتی برخی از سیاستمداران غربی و نهادهای حقوق بشری برخورد چین با اویغورها را نمونهای از «نسلکشی» میدانند.