ممکن است چکش یا داس را اولین بار یک زن، بنا به نیاز، ساخته باشد؛ یا کلمه‌ای را که به زبان می‌آورید، شاید نخستین بار یک زن ادا کرده باشد. آیا هیچ به فکرتان خطور کرده است که ممکن است یک کارگر زن در بنای ساختمان‌های «هاراپا» و «موهنجودارو» سهیم بوده باشد؟

سبک زبانی ما به گونه‌ای است که وقتی می‌گوییم در زمان‌های قدیم انسان وحشی بود، بی‌اختیار تصویری مردانه در ذهن شنوندگان شکل می‌گیرد. ما از لحاظ زبانی این امکان را نداریم که از عبارت‌ها و صیغه‌های زبانی ویژه زنان در واژه «انسان» استفاده کنیم. در انگلیسی هم Cave Men («مرد» غارنشین) می‌گویند؛ اگر موضوع خاصی مربوط به زن باشد،‌ واژه Women به کار برده می‌شود. در غیر این صورت، همان واژه مرد یا همه جا Men استفاده می‌شود. چنین نیست؟

آئله، دخترم، یک بار به من گفت: «بابا! تاریخ دنیا را همه مردها نوشته‌اند.» بعد پرسید که تاریخ‌نگاران همه مرد بودند یا نه؟ شاید یک یا چند نفر زن هم باشد، اما روایت‌کننده تاریخ جهان کیست؟ مرد. نگارنده و نویسنده کیست؟ مرد. چاپ کننده و ناشر کیست؟ مرد. آن که تاریخ را نوشت، چه کسی مسئول امرار معاش منزلش بود؟ مرد. پس هر کس آنچه را با چشم یک مرد در دنیا دیده بود و هر چه خواست بنویسد، نوشت. در این میان، سهم زنان چه بود و زنان در کجای تاریخ حضور دارند؟

از ابتدا، شمار مردان و زنان در جهان تقریبا به نسبت یک به یک بوده است (۱: ۱). طبق آمار و ارقام موجود، در سال ۲۰۲۱ به ازای هر ۱۰۰ دختر، ۱۰۰ پسر متولد شده است. این به چه معناست؟ مطلب کاملا واضح است: آن صد زنی که در کنار صد مرد بودند، کجا رفتند؟ آیا تاریخ همه را بلعیده است یا مردان بلعیده‌اند؟

چرا مردان در روزهای خاصی از ماه، با وجود داشتن دختر در خانه، نمی‌توانند مسائل و مشکلات زنان را درک و ارزیابی کنند؟ چرا هر معلوماتی در مورد زنان این قدر پنهانی است؟ چه رابطه‌ای بین هورمون‌ها و تغییرات خلقی وجود دارد؟ تفاوت سندرم کیست تخمدان (PCOS) با چاقی چیست؟ سندرم پیشاقاعدگی (PMS) چیست، و در موردش چه می‌دانید؟

زن‌ها همه مشکلات مردها را می‌دانند. دیوارهای شهر پُر از انواع بیماری‌های شما مردان است. در لابه‌لای کتاب‌های پزشکی قدیمی، بیشتر بیماری‌ها یا از معده شما سرچشمه می‌گیرد یا از جایی که به‌جای بیان آن، به اصطلاحات دیواری* متوسل می‌شوید. تنها سوال این است که چرا جز تب، سرماخوردگی و سرفه، از وضعیت سلامت و دیگر ناراحتی‌های زنان اطلاعی ندارید؟

«بابا! اگر تاریخ را زنان می‌نوشتند، امروز تو با مشکلات و مسائل دست‌و‌پنجه نرم می‌کردی و آن‌ها در آرامش می‌بودند.»

طبیعت و قدرت الهی فقط تفاوت کروموزوم‌ها را در شما گذاشته بود. شما آن را به مرد و زن تقسیم و مسئولیت‌ها را نیز تقسیم کردید. چرا در هفته‌های اول جنسیت نوزاد در رحم مشخص نمی‌شود؟ زیرا در آن حالت، جنین اندامی شبیه اندام زنان دارد.

طی هزاران سال، در جمع کسانی که برای اصلاح و آبادی جهان به پا خاستند، چند زن وجود داشت؟ در میان رهبران بزرگ جهان، چند نفر زن را سراغ دارید؟ آیا زنان همیشه نقش پزشک و پرستار را در جنگ‌ها بازی کرده‌اند؟ در کجای تاریخ از زنان جنگجو و سلحشور یاد می‌شود؟ برای کسی که زرع و کشت می‌کند، واژه «دهقان» به کار برده می‌شود.‌ هزاران زن در فرایند شالی‌کاری و درو گندم و برداشت پنبه، با مرد همراه‌اند. آیا برای آن‌ها (زنان) اصطلاح خاصی وجود دارد؟

به محض این که زنی بر حسب تصادف یا به سهو(؟!) به صفحات تاریخ راه می‌یابد، تمام کارنامه‌اش را در وصف زیبایی، لباس، یا اندام او می‌نویسند. کلئوپاترا ریاضی‌دان، شاعر، و فیلسوف هم بود. اگر سانیا میرزا بازی تنیس را رها کند، دیگر تماشایش نمی‌کنید؟ بانو دایانا غیر از موهای زیبا و جذابیت منحصربه‌فردش، چگونه شخصیتی داشت؟ آیا می‌دانید او چه کارهایی برای افراد بی‌خانمان و کودکان، قبل یا بعد از عروسی‌اش، کرد؟

موی نقره‌ای فاطمه علی جناح و لباس‌های ویژه‌اش یادتان است؟ آیا می‌دانید که ایوب خان چگونه او را در انتخابات شکست داد؟ آیا تاکنون به خود زحمت داده‌اید که بفهمید مریلین مونرو، جدا از عکس دامن چین‌دار بالارفته‌اش، چه نوع بازیگری بوده است؟

هنگامی که زنان با مردان ملاقات می‌کنند، اولین چیزی که متوجه می‌شوند کفش و چشم است. چیزی که مردان به آن توجه می‌کنند نیاز به شرح ندارد؛ تمام تاریخ بشر فقط همان است.

خانواده پایه کل تاریخ بشر را به خود اختصاص داده است. در اصطلاح علوم اجتماعی، به یک مادر و پدر و فرزندانشان، خانواده پایه می‌گویند، خانواده‌ای که مرد در آن تامین معاش می‌کرد. بروید ببینید چه تعداد از مورخان و نویسندگان و سیاست‌گذاران از خانواده پایه‌ای بودند که آن‌جا فقط مادر مسئول تامین معاش بود و پدر وجود نداشت، یا هیچ کار و اشتغالی نداشت.

چند نفر از این کودکان با پدر و مادر مجرد بزرگ شدند؟ خیلی کم سراغ خواهید داشت. حتی کارل مارکس، پوپر، دورکیم، پاتر، دکارت، پارسونز، زمانی که خودشان از یک خانواده پایه بودند، تا چه اندازه می‌توانستند مشکلات خانواده‌ها را در جامعه‌ای که فقط زنان نان‌آورند، درک کنند؟ آیا می‌توانید بگویید که مطالعات و پژوهش‌های آن‌ها یکجانبه نبوده است؟

پژوهشگران، مرد؛ تصویب‌کننده بودجه و کمک‌های مالی، مرد؛ اکثر افراد در دولت‌ها، مرد؛ اکثر کسانی که در نبردها می‌‌جنگند، مرد؛ پس نقش زن کجا خواهد بود و چگونه ثابت خواهد شد؟

اگر قرار بر این شود که زنان نیز در اجتماع نقش و مشارکت واقعی و حق ابراز رای و نظر داشته باشند، پس باید همه نوشته‌های اجتماعی جهان، از جمله تاریخ، دوباره خلق شود!

تا زمانی که چنین نشود، شما ممکن است زن را بشناسید، اما نه ننگ طلاق را می‌توانید از بین ببرید، نه این تصور را که دختران باری بر دوش والدین‌اند؛ نه مادرانِ مجرد از احترام و عزت برخوردار خواهند شد و نه زنان در دفاتر و ادارات مشابه یا بیشتر از مردان مزد و حقوق خواهند گرفت... و نه از عزت و استقبالی برخوردار خواهند شد که در دنیای ما فقط به مردان اختصاص یافته است.

*اصطلاحات دیواری: در پاکستان رایج است که بیشتر بیماری‌های مردانه، آدرس مطب‌ها، و نشانی پزشک‌های معالج روی دیوارهای شهر نوشته می‌شود.