عراق شریک اصلی چین در طرح یک کمربند، یک جاده در سال ۲۰۲۱ بود

سال گذشته، در مقایسه با سال ۲۰۲۰، سرمایه‌گذاری چین در کشورهای عربی و خاورمیانه نزدیک به ۳۶۰ درصد افزایش یافت

امضای قرارداد توسعه میدان گازی بین دولت عراق و شرکت سینوپک چین- 

SABAH ARAR / AFP

به گزارش رویترز از پژوهشی که چهارشنبه ۲ فوریه منتشر شد، عراق با دریافت ۱۰.۵ میلیارد دلار برای سرمایه‌گذاری در چند پروژه‌، از جمله یک نیروگاه نفت سنگین، مهم‌ترین هدف ابتکار زیرساختی «یک کمربند، یک جاده» چین در سال ۲۰۲۱ بوده است.

بر اساس گزارش مرکز توسعه و سرمایه‌گذاری سبز دانشگاه فودان در شانگهای چین، سرمایه‌گذاری‌ها و قراردادهای همکاری ابتکار «یک کمربند، یک جاده» در ۱۴۴ کشور، به ۵۹.۵ میلیارد دلار رسید که یک میلیارد دلار کمتر از سال پیش از آن بود.

سال گذشته، سرمایه‌گذاری چین در کشورهای عربی و خاورمیانه نزدیک به ۳۶۰ درصد، و مشارکت در ساخت‌وساز ۱۱۶ درصد، نسبت به سال ۲۰۲۰ افزایش یافت.

بر اساس این گزارش، کشور عراق پس از پاکستان و روسیه سومین شریک بزرگ ابتکار «یک کمربند، یک جاده» در طرح‌های انرژی است.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

چین و عراق در ساخت نیروگاه نفت سنگین الخیرات در استان کربلای عراق، به ارزش ۵ میلیارد دلار، با یکدیگر همکاری می‌کنند، و «سینوپک» چین برنده قرارداد توسعه میدان گازی منصوریه در نزدیکی مرز آن کشور با ایران شده است. این دو کشور در زمینه ساخت فرودگاه، انرژی خورشیدی، و پروژه‌هایی دیگر نیز با یکدیگر همکاری می‌کنند.

ارزش قراردادهای ابتکار «یک کمربند، یک جاده» از ۳۷ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۰، به ۴۵.۶ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۱ رسید، در حالی که سرمایه‌گذاری‌ها از ۲۳.۴ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۰، به ۱۳.۹ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۱ کاهش یافت. 

پس از عراق، کشورهای صربستان و اندونزی مهم‌ترین اهداف ابتکار «یک کمربند، یک جاده» در حوزه ساخت‌و‌ساز بوده‌اند.

چین در سال ۲۰۱۳ ابتکار «یک کمربند، یک جاده» را راه‌اندازی کرد تا پیوندهای بازرگانی خود را با دیگر کشورهای جهان تقویت کند. تمرکز‌ اصلی این طرح بر گسترش زیرساخت‌ها در کشورهای جهان است.

اما برخی از منتقدان می‌گویند وام‌هایی که چین از طریق ابتکار «یک کمربند، یک جاده» به کشورهای دیگر اعطا می‌کند، اغلب نامنصفانه‌ است، شفاف نیست، و برخی کشورهای فقیرتر را، به ویژه در آفریقا، بدهکار و وابسته به چین می‌کند.

بیشتر از جهان