گوچی نام تجاری کم جار و جنجالی نبوده، اما کم پیش میآید ببینیم نقایص کار نامهای تجاری را روی صحنه نمایش جار بزنند، خصوصاً اگر جارزننده مدلی باشد که پوشاک همان نام تجاری را به تن دارد.
اما روز یکشنبه مدلی در اعتراض به استفاده گوچی از تنگپوش در مجموعه بهار و تابستان ۲۰۲۰ در اولین نمایش هفته بهپوشی میلان، این کار را کرد.
مدلها بر روی نوار نقاله نمایش پوشاک این نام تجاری میخرامیدند و بالاپوشهایشان نسخهای دستکاریشده از لباسی بود که در طول تاریخ در بیمارستانهای روانی استفاده میشده است. اما وقتی عایشه تنجونز برصحنه ظاهر شد، دستها را بالا گرفته بود و کف دستهایش نوشته بود «لباس سلامت روان برای نمایش بهپوشی نیست».
پس از آن، جونز که خود را خارج از جنسیت (کوییر) میداند ویدیویی از این نمایش را در اینستاگرام منتشر کرد و توضیح داد به عنوان کسی که پیش از این درگیر مسائل سلامت روان بوده طراحی این لباسها توسط گوچی به نظرش توهینآمیز آمده است.
او نوشته است «در مقام هنرمند و مدلی که خودش با مشکلات روانی دست و پنجه نرم کرده و اعضای خانواده و عزیزانش هم دچار افسردگی، اضطراب، اختلال دوقطبی و روانگسیختگی بودهاند، این که مؤسسه بهپوشی مهمی همچون گوچی از این تصاویر برای یک لحظه گذرای نمایش پوشاک استفاده کند برایم ناراحتکننده بود و نشان از بیعاطفگی داشت. استفاده از تصاویر تنگپوشها و لباسهایی که آدم را به یاد بیماران روانی میاندازد و نمایششان بر روی نوار نقاله مانند یک تکه گوشت درون کارخانه نشان از بیسلیقگی گوچی دارد».
جونز برچسب مرفهانهای را که به نمایش بیماریهای روانی میزنند «وسیلهای برای فروش پوشاک در حال و هوای سرمایهدارانه عصر ما» نامید و این طراحیها را «مبتذل، پیش پا افتاده و توهینآمیز» خواند.
با آن که بسیاری از دنبالکنندگان جونز با او موافق بودند و طرحهای گوچی را نشان از بیسلیقگیاش خواندند بازیگر و مدلی به نام هاری نف از این فکر دفاع کرد و زیر مطلب جونز نوشت: «این کار بیش از این که بخواهد دیوانگی را جذاب نشان دهد میخواسته احساس تسلیم در رابطه جنسی را به ذهن مخاطب متبادر کند».
گوچی یکشنبه شب در پاسخ به جونز در اینستاگراماش مطلبی گذاشت و در آن تنگپوشهای نمایش بهپوشیاش را نمادی از «مبالغهآمیزترین شکل لباس یکدست»ی توصیف کرد که «جامعه و گردانندگان آن به ما تحمیل میکنند».
این نام تجاری در ادامه نوشت: «این لباسها در این نمایش بهپوشی نمادی مفهومی بودند و آنها را نخواهیم فروخت» و توضیح داد که یکی از مدیران نوآوری به نام آلساندرو میشل این لباسها را طراحی کرد «تا نشان دهد چگونه قدرت از طریق بهپوشی به زندگی انسانها تحمیل میشود تا آنها نتوانند خود را ابراز کنند».
در نمایش بهپوشی بهار و تابستان ۲۰۲۰ گوچی از لباسهای متحدالشکل، پوشاک سودمدارانه، لباسهای هنجاربنیاد مانند تنگپوش استفاده کرد، تا نمادی باشند از مبالغهآمیزترین شکل لباس یکدستی که جامعه و گردانندگان آن به ما تحمیل میکنند. این لباسها در این نمایش بهپوشی نمادی مفهومی بودند و آنها را نخواهیم فروخت. آلساندرو میشل این پوشاک بیطرح و ساده را طراحی کرد تا نشان دهد چگونه قدرت از طریق بهپوشی به زندگی انسانها تحمیل میشود تا آنها نتوانند خود را ابراز کنند. این قدرت است که هنجارهای اجتماعی را تحمیل و هویت افراد را دستهبندی و مهار میکند. نسخهای که این مدیر نوآوری برای این مسئله پیچیده در قالب ۸۹ طرح در مجموعه بهار و تابستان ۲۰۲۰ گوچی به تصویر درآمده، مجموعهای که بهپوشی را حربهای گرفته برای آن که انسانها بتوانند در افقهای توانستن گام بردارند، زیبایی بیافرینند، به تکثر رنگ تقدس بزنند و هویت و منویات واقعیشان را آزادانه ابراز کنند.
یکی از سخنگویان گوچی به ایندیپندنت اطمینان داد که آنها از قصد جونز برای این اعتراض در حین اجرای نمایش بیخبر بودهاند و افزود لباسهای سفید فقط «نمادین» و «بخشی از نمایش» بودهاند.
این نوشته برگردان فارسی از مقالات منتشر شده دیگری است و منعکس کننده دیدگاه سردبیری روزنامه ایندیپندنت فارسی نمی باشد.
© The Independent