عباس ابراهیمزاده، رئیس مجتمع شرکتهای تجارتی ابراهیمزاده، میگوید شخصی به نام محمد حسن، نماینده شرکت الکوزی، در همدستی با برخی از مقامهای طالبان، یک منبع بزرگ نفت و گاز را که حدود ده میلیون دلار ارزش دارد، غارت میکند. آقای ابراهیمزاده در دوران دولتهای پیشین دو دوره عضو مجلس نمایندگان افغانستان بوده است و اکنون رهبری یک حزب سیاسی به نام «حزب وحدت نوین» را به عهده دارد. ابراهیمزاده از سرمایهگذاران مطرح در شمال افغانستان است که از زمان فروپاشی دولت پیشین افغانستان تاکنون، در یکی از کشورهای منطقه زندگی میکند.
آقای ابراهیمزاده در گفتوگو با ایندیپندنت فارسی گفت که شخصی به نام محمد حسن، با استفاده از نفوذی که در میان طالبان دارد، میکوشد تا داراییهای او، از جمله یک ذخیرهگاه بزرگ نفت و گاز را غارت کند.
عباس ابراهیمزاده افزود که محمد حسن حدود ۲۰ میلیون دلار به بازرگانان بلخ بدهکار است و تحت پیگرد نهادهای قضایی دولت پیشین افغانستان بوده است.
بنا به سخنان آقای ابراهیمزاده، محمد حسن که خود را نماینده شرکت تجارتی الکوزی معرفی میکند، در سال ۲۰۱۶ حدود ۲۰ میلیون دلار از بازرگانان بلخ که در عرصه واردات نفت و گاز فعالیت میکردند، جمعآوری کرد تا دستگاه بزرگ تصفیه برای آنان تهیه کند. اما پس از جمعآوری آن مبلغ هنگفت، از افغانستان گریخت و تا آخرین روزهای حکومت دولت پیشین افغانستان تحت تعقیب بود.
آقای ابراهیمزاده گفت: «این کلاهبردار در ماه اوت سال گذشته و پس از فروپاشی دولت پیشین، به افغانستان برگشت و بار دیگر به شهرک بندری حیرتان رفته است تا با همدستی با برخی از افراد قدرتمند طالبان، داراییهایی شماری از بازرگانان را غارت کند.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
ابراهیمزاده افزود که نماینده شرکتهای تجارتی او در مزارشریف با اسنادی که در اختیار دارد، به محاکم طالبان رجوع کرده است تا جلو غارت یکی از بزرگترین ذخایر نفت و گاز را در شمال افغانستان گرفته شود، اما پاسخ گرفته است که محمد حسن از قدرت زیادی برخوردار است و حمایت سران طالبان را با خود دارد.
آقای ابراهیمزاده در پاسخ به این پرسش که چه کسی در صفوف طالبان از محمد حسن حمایت میکند، گفت: «او اسناد جعلی ساخته است و خودش را مالک ذخیرهگاه نفت و گازی که من آن ،را در سال ۱۳۹۸ به مبلغ سه میلیون دلار خریدم، معرفی میکند. او یک نامه از وزیر دارایی طالبان با خود دارد و در ضمن یک فرمانده محلی طالبان به نام مولوی امرالله مصلح، از اقدام او برای غارت ذخیرهگاه نفت و گاز حمایت میکند.»
بر اساس اسنادی که در اختیار ایندیپندنت فارسی قرار گرفته است، در هشتم تیر ماه ۱۳۹۸، یک ذخیرهگاه نفت و گاز در شهرک بندری حیرتان از سوی حاجی کریم دولتزاده، رئیس شرکت تجارتی دولتزاده، به مبلغ ۳ میلیون دلار آمریکایی به عباس ابراهیمزاده فروخته شده است.
در یکی از برگهها که امضای حاجی کریم دولتزاده، مالک نخست ذخیرهگاه نفت و گاز، عباس ابراهیمزاده، و چند تن دیگر به عنوان شاهد بر آنها هست، آمده است: «یک باب تاسیسات نفت واقع در حیرتان که دارای شش ذخیرهگاه به ظرفیت ۳۰ هزار تُن نفت میباشد و همچنین یک باب تاسیسات گاز که دارای ۳۲ ذخیرهگاه گاز به ظرفیت ۱۲۰۰ تن، با تمام تجهیزات، وسایل و امکانات، به شرکت تجارتی عباس ابراهیمزاده، به مبلغ ۳ میلیون دلار به فروش میرسد.»
در کنار این قرارداد رسمی، عباس ابراهیمزاده جواز رسمی مالکیت این تاسیسات نفت و گاز را از وزارت صنعت و تجارت دولت پیشین افغانستان نیز با خود دارد. اما طالبان بر اساس اسناد جعلی، به محمد حسن، نماینده شرکت الکوزی که از حامیان این گروه است، اجازه داده است که آن تاسیسات را تخریب کند و تجهیزات آن را به فروش برساند.
در ده سال گذشته، شرکتهای تجارتی عباس ابراهیمزاده از واردکنندگان بزرگ نفت و گاز به شمال افغانستان بودند، اما پس از بازگشت طالبان و به دلیل محدودیتهای وضع شده از سوی آن گروه، فعالیت آن شرکتهای تجارتی متوقف شده است.
همزمان با پیشروی طالبان به سمت مراکز شهرها در ماههای ژوئیه و اوت سال گذشته میلادی، ابراهیمزاده صدها نفر را برای مبارزه با طالبان در شهر مزارشریف بسیج کرد. این اقدام او باعث شد تا پس از فروپاشی دولت پیشین، فرماندهان طالبان از شرکتهای تجارتی او اخاذی کنند.
آقای ابراهیمزاده با بهاشتراکگذاری تصاویری از ذخیرهگاه نفت و گاز در حیرتان (که دیده میشود بخشهایی ازآن تخریب شده است)، گفت که تلاشهایش برای جلوگیری از به غارت رفتن آن تاسیسات تاکنون نتیجه نداده است. به گفته او، نماینده حاجی کریم دولتزاده، مالک نخست آن تاسیسات که کوشید تا او را در حفاظت از آن تاسیسات یاری رساند، بهدست محمد حسن و طالبان بازداشت، و به شدت شکنجه شده است.
رئیس مجتمع شرکتهای ابراهیمزاده تصریح کرد که رفتار کنونی طالبان با سرمایهگذاران، باعث هراس بازرگانان شده است و همه تلاش دارند سرمایههای باقیمانده خود را به خارج از افغانستان انتقال دهند.
ابراهیمزاده گفت: «مال و دارایی بازرگانان مصون نیست، هیچ کس جرات نمیکند در داخل افغانستان سرمایهگذاری کند. در صورت ادامه این وضعیت، ضربه جبرانناپذیری به افغانستان و تجارت خصوصی وارد میشود.»
پس از فروپاشی دولت پیشین افغانستان، هزاران بازرگان در سراسر افغانستان، از ترس هدف قرار گرفتن از سوی طالبان و سایر گروههای تبهکار، افغانستان را ترک کردند. در هفت ماهی که از سلطه طالبان بر افغانستان میگذرد، سران این گروه همواره تاکید کردهاند که امنیت در سراسر افغانستان برقرار شده است و بازرگانان میتوانند به افغانستان برگردند، اما جز چند بازرگان همسو با آنان، بقیه بازرگانان، فعالیت خود را متوقف کردهاند.