بررسی جدید شهاب‌سنگ‌هایی که در ایالات متحده، کانادا، و استرالیا فرود آمده‌اند، این تصور را تقویت می‌کند که چنین اجسامی ممکن است در اوایل تاریخ، مواد شیمیایی حیاتی را به زمین رسانده باشند.
به گزارش رویترز، دانشمندان قبلا روی این شهاب‌سنگ‌ها سه جزء از پنج جزء شیمیایی مورد نیاز برای تشکیل دی‌ان‌ای و آر‌ان‌ای را شناسایی کرده بودند (دی‌ان‌ای مولکولی است که حامل دستورالعمل‌های ژنتیکی در موجودات زنده است، و آر‌ان‌ای برای کنترل عملکرد ژن‌ها ضروری است). محققان به‌تازگی اعلام کردند که اکنون پس از بررسی دقیق‌تر شهاب‌سنگ‌ها، دو مورد نهایی دیگر نیز در آن‌ها شناسایی شده است.
به گفته یاسوهیرو اوبا، از محققان دانشگاه هوکایدو در ژاپن که تحقیق جدید را انجام داده است، برخلاف پژوهش قبلی، این بار روش‌های مورد استفاده دقیق‌تر بودند و از اسیدهای قوی یا مایع داغ برای استخراج این پنج جزء که «نوکلئوباز» نام دارند، استفاده نشد.
نوکلئوبازها ترکیب‌های حاوی نیتروژن‌اند که در تشکیل ساختار مارپیچ دوگانه دی‌ان‌ای نقش بسیار مهمی دارند. دو نوکلئوباز به نام‌های سیتوزین و تیمین که به‌تازگی در شهاب‌سنگ‌ها شناسایی شده‌اند، ممکن است در بررسی‌های قبلی نادیده گرفته شده باشند، زیرا ساختار ظریف‌تری از سه جزء دیگر دارند.
یاسوهیرو اوبا تاکید کرد: «نتایج کنونی ممکن است مستقیما منشا حیات روی زمین را روشن نکند، اما می‌تواند درک ما را از موجودی مولکول‌های آلی در سیاره زمین قبل از شروع حیات، افزایش دهد.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
همچنین، به گفته دنی گلاوین، دانشمند ناسا که در این تحقیق نقش داشته است، تایید منشا فرازمینی مجموعه کاملی از بازهای هسته‌ای موجود در دی‌ان‌ای و آر‌ان‌ای این نظریه را تایید می‌کند که شهاب‌سنگ‌ها می‌توانند منبع مهمی از ترکیب‌های آلی لازم برای ظهور اولین جانداران روی زمین بوده باشند.
نتایج این تحقیق به این دلیل مهم است که دانشمندان همواره به دنبال درک بهتر وقایعی بوده‌اند که روی زمین رخ داده است و ترکیب‌های شیمیایی گوناگون را قادر می‌سازد تا در یک محیط گرد هم آیند و عنصر زنده‌ای را تشکیل دهند که قادر به تولید مثل است. بر این اساس، دریافتن نحوه تشکیل دی‌ان‌ای و آر‌ان‌ای نقطه عطف بسیار مهمی خواهد بود، زیرا این مولکول‌ها حاوی دستورالعمل‌هایی برای تولید و چگونگی عملکرد موجودات زنده‌اند.
گلاوین در این زمینه تاکید کرد: «هنوز چیزهای زیادی برای یادگیری در مورد مراحل شیمیایی منجر به روند پیدایش حیات روی زمین وجود دارد، اما نتایج این تحقیق فهرست ترکیبات شیمیایی موجود در مواد تشکیل‌دهنده اولیه زمین را کامل‌تر می‌کند.»
در این پژوهش‌ها، مواد سه شهاب‌سنگ بررسی شد؛ یک شهاب‌سنگ که سال ۱۹۵۰ در نزدیکی شهر موری در ایالت کنتاکی ایالات متحده سقوط کرد، شهاب‌سنگ دیگری که سال ۱۹۶۹ در نزدیکی شهر مورچیسون در ایالت ویکتوریای استرالیا سقوط کرد، و یکی دیگر که سال ۲۰۰۰ در نزدیکی دریاچه تاگیش کانادا پیدا شد.
به گفته محققان، در هر سه شهاب‌سنگ مخلوط بسیار پیچیده‌ای از مولکول‌های آلی وجود دارد که بیشتر آن‌ها هنوز شناسایی نشده‌اند.
زمین تقریبا ۴.۵ میلیارد سال پیش شکل گرفت و در همان آغاز حیاتش، شهاب‌سنگ‌ها، دنباله‌دارها، و دیگر مواد از فضا به سوی این سیاره پرتاب شد. اولین موجودات کره زمین میکروب‌های بدوی در دریاها بودند و اولین فسیل‌های شناخته‌شده نمونه‌های میکروبی دریایی‌‌اند که قدمت آن‌ها به حدود ۳.۵ میلیارد سال پیش می‌رسد.
