یافته‌های پژوهشی جدید نشان داده است که اختلال شنوایی خطر نارسایی قلبی را در افراد افزایش می‌دهد.
این تحقیق نشان داد پریشانی روانی ناشی از اختلال شنوایی نقش «قابل توجهی» در بروز مشکلات قلبی ایفا می‌کند.
در این پژوهش، متخصصان در چین داده‌های «بانک زیستی بریتانیا» (UK Biobank) از ۱۶۴ هزار و ۴۳۱ نفر را که در آزمایش‌های شنوایی‌سنجی شرکت کرده بودند، تحلیل و بررسی کردند.
از این تعداد، ۱۶۰ هزار و ۶۲ نفر از سمعک استفاده نمی‌کردند.
آن‌ها بر اساس عملکردشان در آزمون سه‌گانه ارقام (DTT)، که با استفاده از ترکیب‌های تصادفی اعداد بر پس‌زمینه‌‌ای از پارازیت برای غربال‌گری مشکلات شنوایی طراحی شده است، به سه گروه تقسیم شدند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
تمام افرادی که در این تحلیل گنجانده شدند در ابتدا دچار نارسایی قلبی نبودند، اما طی بیش از ۱۱ سال دوره پیگیری، تعداد ۴۴۴۹ نفر به این عارضه مبتلا شدند.
نارسایی قلبی زمانی رخ می‌دهد که قلب نتواند خون را به‌طور موثر پمپاژ کند، که به علائمی مانند خستگی، تنگی نفس، و ورم در پاها و مچ‌ها منجر می‌شود.
برآورد می‌شود که بیش از یک میلیون نفر در بریتانیا به این عارضه مزمن مبتلا باشند.
پژوهشگران دریافتند افرادی که آستانه دریافت گفتار (SRT) بالاتری داشتند‌ــ به این معنا که برای درک واژه‌ها به صحبت با صدای بلندتری نیاز داشتند‌ــ با افزایش خطر ابتلا به نارسایی قلبی مواجه بودند.
آن‌ها گفتند: «شرکت‌کنندگانی که دچار کم‌شنوایی، شنوایی ضعیف، یا استفاده از سمعک بودند، در مقایسه با افرادی که شنوایی طبیعی داشتند، بیشتر با خطر ابتلا به نارسایی قلبی مواجه بودند.»
سطوح بالای آستانه دریافت گفتار همچنین با پریشانی روانی، انزوای اجتماعی و روان‌رنجوری میان افرادی که از سمعک استفاده نمی‌کردند مرتبط بود.
پژوهشگران در ادامه افزودند: «ما برای اولین بار نشان داده‌ایم ضعف شنوایی به میزان قابل‌ملاحظه‌ای با افزایش خطر بروز نارسایی قلبی در جمعیت عمومی مرتبط است.
«عوامل روان‌شناختی، به‌ویژه پریشانی روانی، نقش واسطه قابل‌توجهی در این ارتباط ایفا می‌کنند.»
«در صورت تایید شواهد بیشتر، اختلال شنوایی ممکن است عامل خطر یا شاخص احتمالی بروز نارسایی قلبی در جمعیت عمومی باشد، که اهمیت گنجاندن ارزیابی سلامت شنوایی در چارچوب‌های گسترده‌تر سنجش خطر بیماری‌های قلبی-عروقی را نشان می‌دهد.
«علاوه بر این، تقویت مداخلات [درمانی] روان‌شناختی در افراد دارای اختلال شنوایی می‌تواند مسیر و راهبردی مهم برای کاهش خطر نارسایی قلبی باشد.»
