براساس یک پژوهش جدید، تعداد سالمندانی که داروهای ضد افسردگی مصرف می‌کنند، طی ۲۰ سال بیش از دو برابر شده است.
دانشمندان دانشگاه آنگلیای شرقی (UEA)به منظور عملکرد شناختی و مطالعات پیری بین سال‌های ۱۹۹۳-۱۹۹۰ و ۲۰۱۱-۲۰۰۸ با بیش از ۱۵۰۰۰ نفر سالمند بالای ۶۵ سال در انگلستان و ولز مصاحبه کردند.
از شرکت کنندگان در مورد وضعیت عمومی سلامتی، فعالیت‌های روزانه، استفاده از خدمات درمانی و مراقبت‌های اجتماعی و داروهای مصرفی‌شان پرسیده شد.
پژوهشگران سپس افرادی را که علائم افسردگی را در سطح مورد مطالعه نشان می‌دادند ـ سطحی شدیدتر از بی‌حوصلگی ـ از جمله از دست دادن انرژی، علاقه یا لذت شناسایی کردند.
داده‌ها نشان می‌دهد که بین سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۱، برای بیش از ۱۰ درصد از افراد بالای ۶۵ سال داروهای ضد افسردگی تجویز شده است.
این در مقایسه با ۴/۲ درصد افرادی است که در اوایل دهه ۱۹۹۰ از این داروها استفاده می‌کردند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
افزایش مصرف داروهای ضد افسردگی به‌رغم تخمین فروکش کردن رواج افسردگی در همان گروه سنی در مدت مشابه است.
پروفسور کارول برین، سرپژوهشگر این تحقیق و مدیر انستیتوی بهداشت عمومی کمبریج گفت: «تحقیقات ما قبلاً کاهش چشمگیر بروز زوال عقل در یک سن مشخص بین نسل‌ها را نشان داده است. این پژوهش جدید نشان می‌دهد با اینکه تجویز دارو برای افسردگی افزایش یافته، اما همان کاهش نشان داده نمی‌شود. همینطور ما نشان داده‌ایم که به عوارض جانبی احتمالی در رابطه با تجویز چند دارو با هم برای یک بیماری، باید توجه داشت».
نویسندگان این پژوهش گفتند که معلوم نیست که آیا افزایش درمان [با داروی ضدافسردگی] بازتاب «زیاده روی در تشخیص، تشخیص و تجویز بهتر است، یا تجویز داروی ضد افسردگی برای شرایطی غیر از افسردگی» صورت می‌گیرد.
پروفسور آنتونی آرتور، از دانشکده علوم بهداشتی دانشگاه آنگلیای شرقی، گفت: «این موضوع هر توضیحی هم که داشته باشد، افزایش قابل توجه در تجویز باعث کاهش شیوع افسردگی در جمعیت بالای ۶۵ سال نمی‌شود.
«درک علل افسردگی در افراد مسن، عواملی که باعث ماندگاری آن می‌شود و بهترین راهکارها برای مدیریت آن، همچنان ضعیف باقی مانده است و شایسته توجه بیشتری است».
این تحقیق با هدایت دانشگاه آنگلیای شرقی و با همکاری دانشگاه کمبریج، دانشگاه نیوکاسل و دانشگاه ناتینگهام انجام شده است.
یافته‌های تحقیق در مجله روانپزشکی بریتانیا منتشر شده است.
این نوشته برگردان فارسی از مقالات منتشر شده دیگری است و منعکس کننده دیدگاه سردبیری روزنامه ایندیپندنت فارسی نمی باشد.
© The Independent
