ناهید شیرپیشه، مادر پویا بختیاری، از کشته‌شدگان اعتراض‌های آبان ۱۳۹۸ که به جرم دادخواهی اکنون در زندان کچویی کرج زندانی است، به دستور مسئولان این زندان، از حق تماس تلفنی و ملاقات با خانواده و بستگان خود محروم شده است.

یک منبع آگاه درباره محرومیت ناهید شیرپیشه از تماس و ملاقات به سایت هرانا، سایت مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، گفت: «ناهید شیرپیشه کماکان در بند قرنطینه زندان کچویی کرج به سر می‌برد و به دستور مسئولان زندان، سه هفته است که از برقراری تماس تلفنی و ملاقات با خانواده خود محروم شده است.»

بازداشت و زندانی کردن ناهید شیرپیشه در حالی انجام می‌شود که منوچهر بختیاری، پدر پویا بختیاری، نیز از ۶ اردیبهشت ۱۴۰۰ تاکنون بازداشت و زندانی است. او ۲۹ تیر ۱۴۰۱ از ندامتگاه مرکزی کرج به زندان قزوین تبعید شد.

فشارها بر خانواده پویا بختیاری به بازداشت، زندان و محرومیت از تماس تلفنی و ملاقات محدود نیست و اعضای این خانواده در زندان نیز تهدید و ضرب‌وشتم می‌شوند. در یکی از این موارد، ناهید شیرپیشه، مادر پویا بختیاری، هفته اول مرداد ماه ۱۴۰۱ در بند قرنطینه زندان کچویی کرج، هدف حمله و ضرب‌وشتم یکی از زندانیان متهم به جرائم خشن قرار گرفت.

یک منبع مطلع هشتم مردادماه، درباره جزئیات ضرب‌وشتم مادر پویا بختیاری، گفت: «ناهید شیرپیشه چند روز قبل، از سوی یکی از زندانیان متهم به جرائم خشن هدف ضرب‌و‌شتم قرار گرفت و حتی این زندانی به فشردن گلوی ناهید شیرپیشه اقدام کرد که با دخالت مسئولان زندان از هم جدا شدند.»

ناهید شیرپیشه از زمان کشته شدن فرزندش، بارها تحت فشار نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی قرار گرفته و چندین بار بازداشت و با گذشت چند ساعت یا چند روز آزاد شده است. شیرپیشه مهر ۱۴۰۰ در واکنش به این فشارها، گفت: «آنان که به گمان خود با هجوم به منزل و بردن موبایل و وسایل شخصی، قصد خاموش کردن صدای دادخواهی من را داشتند و دارند، سخت در اشتباه‌اند.»

با این حال نهادهای اطلاعاتی و امنیتی جمهوری اسلامی بر فشارها بر مادر پویا بختیاری افزودند و روز دوشنبه ۲۰ تیر ۱۴۰۱، در جریان موج دستگیری خانواده‌های دادخواه، بار دیگر ناهید شیرپیشه را بازداشت کردند. نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی در آن روز، تعداد دیگری از مادران و اعضای خانواده‌ کشته‌شدگان اعتراض‌های آبان ۹۸ از جمله مهرداد بختیاری، عموی پویا بختیاری، سکینه احمدی، مادر ابراهیم کتابدار، رحیمه یوسف‌زاده، مادر نوید بهبودی، محبوبه رمضانی، مادر پژمان قلی‌پور، سعید دامور، برادر وحید دامور، و سمیه جعفرپناه، خواهر محسن جعفرپناه، را هم بازداشت کردند.

چند روز بعد، از میان این دادخواهان، سکینه احمدی، محبوبه رمضانی و رحیمه یوسف‌زاده آزاد شدند اما شمار دیگری از خانواده‌های کشته‌شدگان اعتراض‌های آبان ۱۳۹۸ در تهران و دیگر شهرهای ایران هنوز زندانی‌اند.

ناهید شیرپیشه، مادر پویا بختیاری، پس بازداشت، دو هفته در بازداشتگاه‌های دستگاه‌های امنیتی جمهوری اسلامی نگهداری و روز پنجشنبه، ۶ مرداد ۱۴۰۱، از بازداشتگاه نهادهای امنیتی به زندان کچویی کرج منتقل شد او اکنون با گذشت نزدیک به دو ماه از بازداشتش، همچنان بلاتکلیف است و در بند قرنطینه این زندان نگهداری می‌شود.

سابقه سرکوب دادخواهی خانواده‌های مخالفان و معترضان اعدام یا کشته‌شده در جمهوری اسلامی به بلندای عمر آن است و برای ساکت نگه داشتن خانواده‌های دادخواه از شیوه‌های مختلف از جمله اعمال فشار، تهدید، سناریوسازی، بازداشت و زندانی کردن استفاده می‌کند.