بلوک‌های سیمانی ترکیه در منطقه عفرین در شمال سوریه، محیط جغرافیایی طبیعی این منطقه را از سرزمین اصلی آن جدا می‌کند. طبق گزارش‌های مکرر، ترکیه در حال ساخت دیوار مانع در روستای جلبل در ناحیه عفرین در حومه شمالی شهر حلب است. نیروهای ارتش ترکیه با شتاب در حال ساخت این دیوار هستند که از روستاهای مریمین در شمال به سوی کیمار، در جنوب ادامه دارد تا شهر حلب را کاملا جدا کند.
تفکیک سرزمین‌ها
فریاد شهروندان کرد سوریه برای محکومیت این دیوار در روستای کشتعار، در نزدیکی پاسگاه نظامی که تحت نظر نیروهای روسیه قرار دارد نتوانست مانع ساخت این دیوار شود. مردم این روستا می‌گویند این دیوار طبیعت منطقه را ویران کرده است و درختان زیتون که نشان صلح هستند و شهرت تاریخی در این منطقه دارند در جریان ساخت این دیوار نابود می‌شوند.
منابع محلی تأیید می‌کنند که نیروهای ترکیه برای ساخت این دیوار، در روستای جلبل در جنوبی غربی عفرین، دست به تخریب زمین‌ها و زدودن آثار موجود زده تا این منطقه را از شهر حلب که ۶۵کیلومتر با آن فاصله دارد، جدا کنند.
دیدبان حقوق بشر در سوریه گفت که این دیوار ۳ متر ارتفاع دارد و مناطق یاد شده را از سرزمین سوریه جدا می‌کند.
نقاط نظارت و نگهبانی
به گفته منابع آگاه سوریه: آنکارا که تلاش دارد انتقادات مخالفان این دیوار را کم اهمیت جلوه دهد، می‌گوید ترکیه در صدد ساخت پایگاه‌های نظامی و نقاط نگهبانی و کنترل است. هدف این کار حفظ امنیت ترکیه در برابر تهدید‌های گروه‌های کرد است که ترکیه آن‌ها را تروریست می‌نامد. ترکیه این اقدام را حمایت از مرزهای خود می‌داند. در سال ۲۰۱۸ نیروهای ترکیه در همکاری با نیروهای مخالفان سوریه در یک اقدام پیشگیرانه، کنترل برخی از این مناطق را که شامل عفرین می‌شود به دست گرفتند.
دیوار جدایی
طول دیوار جدایی که شامل برج‌های دیدبانی متصل با مراکز فرماندهی در شهر ادلب ترکیه است، ۷۰ کیلومتر است. درازای کلی این دیوار که به عنوان سد ترکی یاد می‌شود ۷۱۱ کیلومتر است که ساخت ۵۶۴ کیلومتر آن تاکنون تکمیل شده است.
از سوی دیگر، سوریه اظهار داشته است که نیروهای ترکیه دست به اخراج برخی از ساکنان عفرین زدند تا گروه‌های دیگری را (که سوریه آن‌ها را تروریست می‌نامد) جایگزین آن‌ها کنند. مقامات سوری همچنین ترکیه را متهم به قطع درختان زیتون و جابجایی اهالی عفرین کرده‌اند. به گفته مقامات سوریه" اغلب افرادی که از سوی ترکیه هدف قرار گرفته‌اند کردهایی هستند که ترکیه آن‌ها را تروریست و مرتبط با حزب کارگران کردستان، که از دیر زمان به عنوان دشمن سرسخت ترکیه تلقی می‌شوند، می‌داند.
در هیمن حال، سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه گفت که کرد‌های سوریه در فهرست گروه‌های تروریستی روسیه قرار ندارند.
برای حفظ امنیت
نیروهای مخالف مسلح ترکیه در ارتش ملی می‌گویند: هدف از ساخت این دیوار، ایجاد پایگاه‌های امنیتی و قرارگاه‌های نظامی برای ارتش ترکیه در این مناطق است و ترکیه در حالی مشغول ساخت این دیوار است که ائتلاف ملی سوریه سرگرم گشایش نخستین مراکز خود در روستای عیاشه، شهر الراعی در حلب شمالی است.
از سوی دیگر، ناظران سیاسی، تحولات اخیر مرز شمال سوریه را به‌عنوان تلاش دولت ترکیه برای بازگشت به امپراتوری عثمانی توصیف کرده‌اند، که برای مدت بیش از چهار قرن، کنترل سرزمین سوریه را در تصرف خود داشت.
اطلاعات نادرست و جابجایی
در حالی که دولت ترکیه اقدامات اخیر خود را به منظور حفظ امنیت و نگرانی از حملات تروریستی از سوی گروهای مسلح کرد، توجیه می‌کند، اما آگاهان سیاسی می‌گویند: این بهانه ها برای مردم سوریه پوشیده نیست و این تحرکات نظامی، نشان دهنده خطر گسترش ترکیه در شمال سوریه است.
منابع محلی کردی نیز گفته‌اند وضعیت در مناطق تحت کنترل نیروهای ترکیه به صورت کلی تغییر کرده است، خانواده‌ها به گونه‌ای اجباری جابجا می‌شوند و مسئولان تلاش می‌کنند همه چیز را ترکی بسازند.
ترکی سازی منظم
دکتر احمد مرعی، یکی از نمایندگان شهر حلب در پارلمان سوریه، گفت "ترکیه نه تنها از شیوه‌های اشغال‌گری در این سرزمین استفاده می‌کند، بلکه به منظور از بین بردن هویت سوریه، به اعمال ترفند‌های سیستماتیک می‌پردازد. " وی افزود: " جایگزینی هویت سوریه، تغییر برنامه‌های آموزشی، تغییر ویژگی‌های شهر و انتشار فرهنگ ترکیه در سرتاسر قلمرو تحت کنترل، بخشی از روند ترکی سازی است."
مردم سوریه، چه عرب و چه کُرد، با این اقدام ترکیه مخالف هستند. گزارش‌ها از شمال سوریه حاکی است که احزاب کرد در حال آماده شدن برای عملیات نظامی به منظور باز پس‌گیری کنترل عفرین هستند، بویژه پس از آنکه واحدهای کرد و نیروهای دموکراتیک سوریه (قسد) آخرین نبرد با بقایای داعش در باغوز را به تاریخ ۹ فوریه ۲۰۱۹ به پایان رساندند.
الدار خلیل، یکی از رهبران برجسته کرد با اشاره به این مسئله گفت" آن‌ها در تلاش برای حرکت به سوی باز پس‌گیری شهر عفرین هستند. "
جدا سازی و بازدارنده
تنش‌های شمال سوریه که بر محور منافع، برداشت‌ها و حتی مخالفت‌ها می‌چرخد، روز به روز پیچیده‌تر می‌شود به ویژه هنگامی که مسئله مرتبط به ۱۰ درصد شهروند کرد سوری می‌شود. ناظران محلی احتمال وقوع جنگ را در این مناطق پیشبینی می‌کنند و می‌گویند وقوع جنگ به منظور تصرف مجدد این سرزمین، اجتناب ناپذیر است. در عین حال، اعراب سوریه، اشغال منطقه سنجاق اسکندرون را از سوی ترکیه در سال ۱۹۳۹ هنوز فراموش نکرده‌اند.
سال گذشته ترکیه و گروه‌های مخالف سوریه در یک حمله نظامی که نام آن را شاخه زیتون گذاشته بودند، قلمرو اشغال را گسترش دادند اما در ۱۹ ژانویه پس از حمله ترکیه به واحدهای کرد در عفرین، پایگاه‌های نظارت روسیه بار دیگر از این مناطق عقب نشینی کردند.
دیوار جدایی ترکیه، یادآور دیوار آپارتاید (جدا نژادی) در فلسطین اشغالی است. با آن که این دیوار به عنوان سومین دیوار طولانی در جهان به شمار می‌آید و ترکیه آن را بنا به تعبیر خود برای جلوگیری از حملات تروریستی ایجاد می‌کند، لازم است ملت و کشور سوریه مورد احترام قرار گیرند.
شهروندان کرد و عرب سوریه می‌گویند به فرض اینکه ساخت این دیوار ضروری باشد پس باید در خط مرزی ساخته شود و نه در خاک سوریه. تردیدی نیست که این دیوار نیز مانند دیوار برلین و سایر دیوارهای جدا کننده ملت‌ها در گذر تاریخ بشریت فرو می‌ریزد. ملت‌هایی که خواهان صلح و دوستی هستند، دیوارهای جدا کننده را نابود می‌کنند.
در طول تاریخ بشر، مردم نیاز به دیوارهای جدا کننده نداشته بلکه نیازمند پیوند‌های بیشتر انسانی هستند.
