کیتلین جنر گفته است تغییر جنسیت از مرد به زن «بسیار سختتر» از تمرین کردن برای بازیهای المپیک بود.
این ورزشکار سابق که در المپیک ۱۹۷۶ برنده مدال طلای رشته دهگانه دوومیدانی مردان شد، هنگام صحبت در پادکست «امتیاز را به من نگو» از رادیوی بیبیسی ۴، گفت که آشکار کردن تراجنسیتی بودنش در سال ۲۰۱۵، بزرگترین دستاورد زندگی وی بوده است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
خانم جنر ۷۰ ساله افزود هرچند موفقیتهایش در المپیک مورد ستایش بسیاری قرار گرفته بود، تغییر جنسیتش باعث تحریک «تنفر» مردم شد.
جنر گفت: «من ۱۲ سال برای آن بازیها تمرین کردم اما تمرینم برای تغییر جنسیت در سال ۲۰۱۵، ۶۵ سال به طول انجامید. کار سختتری بود و کمتر با پذیرش مواجه شد.»
او افزود: «همه عاشق بازیهای المپیک هستند ولی بسیاری از مردم وقتی شاهد تغییر جنسیت تو باشند از همه چیز تو متنفر میشوند. به اظهار نظرات در اینستاگرام نگاهی بیندازید. این کار به شدت سختتر بود.»
این ستاره تلویزیون که کنار همسر سابقش کریس جنر در برنامه «پابهپای خانواده کارداشیان» حضور داشت همچنین گفت بهزعم وی، تمرینهای سخت ورزشی او نیز تلاشی بوده تا از بحران جنسیت خود فرار کند.
جنر اعتراف کرد: «بسیاری از آن تمرینها برای فرار از مشکلاتی بود که داشتم. به یاد دارم صبح بعد [از قهرمانی] از خواب برخاستم و هیچ لباسی به تن نداشتم، به دستشویی رفتم، مدال روی میز بود، مدال را دور گردنم انداختم، در آینه نگاه کردم و با خود گفتم: «چه بر سر خودت آوردی؟ آیا تا آخر عمر این شخصیت من خواهد بود؟» وضعیت دیوانهواری بود.»
«تمرینهای سخت ورزشی، تلاشی بود تا از بحران جنسیت خود فرار کنم»- Getty / AP
جنر افزود گرچه او با حمایت زیادی از جانب جامعه دگرباشان جنسی روبهرو شده است، اما انتقاداتی که از جانب کنشگران حقوق تراجنسیتی از او به خاطر عقاید سیاسی وی و حمایتش از رییسجمهور دونالد ترامپ میشود «واقعا دردآور» است.
او گفت: «آیا آسان بود؟ اصلا. من تا کنون حدود ۲.۶ میلیون دلار جمعآوری کرده و به سازمانهای تراجنسیتی اهدا کردهام. بسیاری از ایشان به شدت قدردان آن هستند، ولی از طرف دیگر وقتی که هنگام مراسم جمعآوری هدایای مالی میشود میگویند: نه لطفا شما نیا چرا که بیش از اندازه جنجالبرانگیز هستی!»
خانم جنر همچنین در خصوص نظرش درباره ورزشکاران تراجنسیتی صحبت کرد و گفت معتقد است کمیته المپیک «کار خوبی» کرده و افراد تراجنسیتی باید بتوانند با سایرین رقابت کنند.
خانم جنر گفت: «کمیته بینالمللی المپیک تنها سازمانی است که سالهاست این موضوع را جدی گرفته است.»
او افزود: «به نظر من مهمترین چیز آن است که افرادی که متفاوت هستند، افرادی که با مسائل تراجنسیتی و مواردی از این دست سروکار دارند، باید بتوانند فرصت رقابت در رشتههای ورزشی را داشته باشند. ورزش برای من خیلی خیلی خوب بود. ما نباید آنها را از چنین فرصتی محروم کنیم.»
این نوشته برگردان فارسی از مقالات منتشر شده دیگری است و منعکس کننده دیدگاه سردبیری روزنامه ایندیپندنت فارسی نمی باشد.
© The Independent