حکومت طالبان از قبر منسوب به ملا محمد عمر، بنیانگذار گروه طالبان، رونمایی کرد.
ذبیحالله مجاهد، سخنگوی طالبان، یکشنبه، ۱۵ آبان (۶ نوامبر)، در حساب کاربری توییترش نوشت محمد حسن آخوند، نخستوزیر طالبان، با شماری از اعضای کابینه برای «زیارت» قبر ملا عمر به منطقه «عمرزو» در شهرستان «سوری» استان «زابل» رفتهاند.
هواداران طالبان چندین عکس در توییتر به اشتراک گذاشتند که نشان میدهد شماری از مقامهای ارشد طالبان، از جمله مولوی محمد یعقوب، فرزند ملا عمر و وزیر دفاع کنونی حکومت طالبان، به بازدید قبر ملا عمر رفتهاند.
طالبان در حالی قبر بنیانگذار گروه خود را رونمایی میکند و اعضایش به بازدید آن میروند که بهتازگی عکسهایی به نشر رسیده است که نشان میدهد برای دومین بار، سنگ مزار احمد شاه مسعود، قهرمان ملی افغانستان، تخریب شده است.
این اقدام طالبان انتقاد شدید شهروندان افغانستان را در پی داشته است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
حکومت پیشین افغانستان در سال ۲۰۱۵ اعلام کرده بود ملا عمر دو سال پیش، در بیمارستانی در شهر کراچی پاکستان، درگذشته است. سران طالبان مرگ بنیانگذار این گروه را دو سال پنهان کرده بودند و در این مدت، در روزهای مناسبتی، پیامهایی از جانب ملاعمر منتشر میکردند.
شش سال پس از مرگ ملا عمر، طالبان اعلام کرد او در چهارم اردیبهشت ۱۳۹۲ درگذشته است. طالبان علت مرگ ملا عمر را «قضای الهی» خوانده بودند.
در کتاب «زندگی مخفی ملا عمر» اثر بتی دم، نویسنده هلندی، ادعا شده بود که بر خلاف تصور ایالات متحده آمریکا، ملا عمر هرگز در پاکستان پنهان نشده و در زادگاهش در استان «زابل»، در فاصله پنج کیلومتری یک پایگاه آمریکایی زندگی میکرده است.
ارگ ریاست جمهوری افغانستان در آن زمان حضور ملا عمر را در داخل خاک این کشور، رد کرده بود و آن را ادعایی «فریبکارانه» توصیف کرده بود.
ملا عمر در نیمه دوم دهه ۹۰ میلادی، خود را «امیرالمومنین»، و حکومتش را «امارت اسلامی طالبان» اعلام کرده بود. در آن زمان، برخی از نیروهای بنیادگرای اسلامی، از جمله اسامه بنلادن و ایمن الظواهری، رهبران شبکه القاعده، با او «بیعت» کرده بودند.
الظهواری در منطقه دیپلماتنشین در قلب کابل، در اثر حمله هوایی آمریکا کشته شد.
در دوران نخست حاکمیت طالبان تحت رهبری ملا عمر در نیمه دوم دهه ۹۰ میلادی، اختناق شدیدی بر افغانستان حاکم بود و دادگاههای صحرایی برپا میشد. در آن دوران، زنان از حق آموزش و کار محروم بودند و شنیدن موسیقی و تماشای تلویزیون ممنوع بود. همچنین، مجسمههای بودای استان بامیان، از مهمترین آثار تاریخی افغانستان و جهان، در این دوران تخریب شد.
پس از دو دهه، با سقوط نظام جمهوریت مورد حمایت غرب، بار دیگر طالبان در اوت سال گذشته میلادی بر افغانستان حاکم شد. در این دوران هم آنان محدودیتهای شدیدی بر آزادیهای فردی و اجتماعی شهروندان افغان، بهویژه زنان، وضع کردند و دانشآموزان دختر بالای کلاس ششم را از رفتن به مدرسه محروم کردهاند.