نتایج انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره آمریکا، از پیروزی جمهوری‌خواهان بر دموکرات‌ها در مجلس نمایندگان این کشور حکایت دارد. اکنون نانسی پلوسی خود را برای واگذاری مقام ریاست مجلس به نماینده جمهوری‌خواهان آماده می‌کند و شواهد نشان می‌دهد که به احتمال زیاد کوین مک‌کارتی، جانشین او خواهد شد.

سیاستمدار ۵۷ ساله آمریکایی که مانند نانسی پلوسی از ایالت کالیفرنیا به مجلس نمایندگان راه یافت، رابطه پر فراز و نشیبی با دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری پیشین ایالات‌متحده آمریکا داشته است.

مک‌‌کارتی ۲۶ ژانویه ۱۹۶۵ به دنیا آمد و فعالیت‌های سیاسی‌اش را از دهه‌ ۹۰ میلادی آغاز کرد. در جوانی، رهبری جمهوری‌خواهان ایالت کالیفرنیا را بر عهده داشت و از سال ۲۰۰۷ میلادی نیز به مجلس نمایندگان راه یافت. او در سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۷ میلادی، وقتی‌که اکثریت مجلس نمایندگان را جمهوری‌خواهان تشکیل می‌دادند، ریاست مجلس را بر عهده داشت.

مک‌کارتی از سال ۲۰۱۹ رهبری اقلیت مجلس نمایندگان آمریکا را بر عهده داشت و حالا خود را برای بازیابی قدرت آماده می‌کند.

ترامپ و کوین، در ابتدا دوستان خوبی بودند تا آنجا که گفته می‌شود رئیس‌جمهوری سابق آمریکا در برخی محافل او را «کوین من» خطاب می‌کرد، اما میانه دو جمهوری‌خواه آمریکایی برای مدتی شکرآب بود. پس از حمله هواداران دونالد ترامپ به کنگره آمریکا، مک‌کارتی خشمگین شد و در تماسی تلفنی از ترامپ خواست که مانع ورود هوادارانش به کنگره شود. هرچند که ماجرا تنها به همین تماس تلفنی محدود نبود، یک فایل صوتی لو رفته که روزنامه نیویورک‌تایمز آن را منتشر کرد، آشکار می‌کند که عصبانیت مک‌کارتی تا جایی بود که از ترامپ می‌خواهد که استعفا دهد و حتی با اخراجش از کاخ سفید هم موافقت می‌کند و می‌گوید که دیگر تحمل این آدم را ندارد.

اختلاف میان ترامپ و مک‌کارتی زیاد طول نکشید و آن‌ها اندکی پس از حمله هواداران ترامپ به کنگره آمریکا، با یکدیگر دیدار کردند و عکسی هم به نشانه آشتی گرفتند.

حالا در آستانه جابه‌جایی قدرت در مجلس نمایندگان آمریکا، ترامپ بار دیگر از رفیق قدیمی‌اش دفاع کرد، شاید برای اینکه او نیز سودای بازپس‌گیری ریاست‌جمهوری آمریکا را از بایدن در سر می‌پروراند و به خوبی می‌داند در این شرایط بهتر است با سیاستمدار هم‌حزبی‌اش دوست باشد.

ترامپ در مصاحبه با فاکس‌نیوز از کوین مک‌کارتی حمایت کامل کرد و او را «رهبری متعهد» برای بالندگی اقتصاد آمریکا، مبارزه با سانسور، تامین امنیت مرزها، تقویت ارتش، دفاع از متمم دوم قانون اساسی، بهبود وضعیت بهداشت و درمان، استقلال آمریکا در حوزه انرژی و حاکمیت قانون دانست.

کوین مک‌کارتی در میان جمهوری‌خواهان آمریکا از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است و بسیاری او را «رهبری نیرومند و شجاع» در مجلس نمایندگان آمریکا می‌دانند. ازنظر این گروه جمهوری‌خواهان، بازگشت مک‌کارتی به کرسی ریاست مجلس نمایندگان دستاوردهای زیادی دارد.

مک‌کارتی به‌طور رسمی نامزدی‌اش را برای ریاست‌ مجلس اعلام و هم‌زمان رایزنی‌هایش را نیز شروع کرده است.

همچنین به تازگی در نامه‌ای خطاب به جمهوری‌خواهان دلایلش را نیز برای نامزدی ریاست‌ مجلس توضیح داده است. او می‌گوید درصورتی‌ که رئیس مجلس شود، به‌ اندازه یک سخنران، شنونده نیز خواهد بود و در تلاش برای ایجاد اجماع، به رویه پایین به بالا به جای دستور از بالا به پایین متعهد است.

مک‌کارتی در حوزه سیاست‌ خارجی با نانسی پلوسی تفاوت‌های آشکاری دارد؛ مثلا او یکی از منتقدان کمک نظامی آمریکا به اوکراین بود. همچنین پس از خروج آمریکا از افغانستان به شدت از جو بایدن، رئیس‌جمهوری کنونی آمریکا انتقاد کرد و گفت با خروج آمریکا از افغانستان بار دیگر این کشور به مرکز «فعالیت‌های تروریستی» تبدیل می‌شود.

کوین مک‌کارتی سال ۲۰۱۵ میلادی، هم‌زمان با مذاکرات هسته‌ای ایران برای توافق برجام، در بیانیه‌ای به باراک اوباما، رئیس‌جمهوری وقت آمریکا هشدار داد که «تضمین یک توافق پذیرفتنی با ایران، اگر نگوییم غیرممکن، اما دشوار خواهد بود، مگر اینکه تصمیم‌گیرندگان در تهران با فشار بیشتر از سوی ایالات‌متحده و جامعه بین‌المللی مواجه شوند.»

مک‌کارتی در همین بیانیه از اوباما خواست که در تدوین راهبردهایی برای «افزایش فشار مالی و دیپلماتیک‌ بر جمهوری اسلامی» و «مقابله با تهدید نظامی فزاینده تهران» با کنگره آمریکا همکاری کند. او اندکی پس از امضای برجام نیز به همراه شمار دیگری از نمایندگان جمهور‌ی‌خواه به اسرائیل رفت و در توییتی نوشت: «بر اساس اطلاعاتی که داریم، متقاعد شدم که این توافق بدی برای آمریکا و جهان است.»

زمستان سال گذشته پس از حمله نظامی روسیه به اوکراین، زمزمه‌هایی درباره اینکه آمریکا قصد دارد با احیای توافق برجام، نفت ایران را جایگزین نفت روسیه کند، شنیده می‌شد. مک‌کارتی در واکنش به این سیاست دولت بایدن، گفت که آمریکا نباید پول نفت را از یک دیکتاتور بگیرد و به دیکتاتوری دیگر (جمهوری اسلامی ایران) بدهد.