حدود دو هفته از انتخابات در آمریکا می‌گذرد اما اعلام نتایج هنوز به پایان نرسیده است. نتایج تعیین‌کننده انتخابات ۲۰۲۲ آمریکا یعنی سرنوشت اکثریت سنا و مجلس نمایندگان هم بالاخره پس از هشت روز مشخص شد؛ در حالی که در دوران لینکلن در قرن نوزدهم، بدون برق و ارتباطات لحظه‌ای و اینترنت و ماشین خواندن رای، نتایج انتخابات پس از یک هفته اعلام می‌شد. در ایالت فلوریدا تحت مدیریت جمهوری‌خواهان با بیش از ۲۱ میلیون جمعیت، نتایج انتخابات در عرض چند ساعت اعلام شد اما در ایالت آریزونا تحت مدیریت دموکرات‌ها با جمعیت حدود هفت میلیون نفر، نتایج بعد از یک هفته هنوز اعلام نشده بود.
با وجود سنت سیاسی در ایالات متحده که در انتخابات میان‌دوره‌ای، حزبی که کاخ سفید را در دست دارد، با کسب حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد کرسی‌ها، اکثریت مجلس نمایندگان را از دست می‌دهد، در انتخابات ۲۰۲۲ چنین اتفاقی نیفتاد. همچنین با تورم هشت تا ۱۳ درصدی، افزایش جرم و جنایت در شهرهایی که دموکرات‌ها در آن‌ها قدرت را در دست دارند، باز بودن مرزهای جنوبی به روی ترافیک انسان و مواد مخدر (سیاست رسمی حزب دموکرات) و رسوایی خروج از افغانستان، انتظار می‌رفت دموکرات‌ها با موج قرمز مواجه شوند؛ اما چنین اتفاقی نیفتاد. چرا؟ آیا مردم آمریکا واقعا از حکومت تک‌حزبی دموکرات‌ها در سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۲ راضی‌اند؟ این‌گونه نیست؛ چون بیش از ۸۰ درصد مردم جهت حرکت کشورشان را نادرست می‌دانند.
به‌اندازه کافی رنج نکشیده‌اند
بر اساس یک تحلیل، علت اخراج نشدن گروهی دموکرات‌ها از کنگره این است که مردم آمریکا صبرشان زیاد است و هنوز به‌اندازه کافی تحت سیاست‌های دموکرات‌ها رنج نکشیده‌اند.
این تحلیل به واقعیت نزدیک نیست. تنها در دو سال دولت بایدن، قیمت مسکن (خرید و اجاره) بین ۳۰ تا ۵۰ درصد افزایش داشته است. نرخ‌های تورم هم بیش از هرچیز گرانی در موادغذایی و کالاهای مصرفی را منعکس می‌کند. مردم آمریکا با سانسور، اخراج از کار به دلیل مخالفت با پاکیزگی سیاسی، کاهش ۳۰ درصدی ارزش پس‌اندازشان برای بازنشستگی، فرهنگ حذف، مغزشویی کودکان، فقدان امنیت در کوچه و خیابان و تیرگی آینده خود و فرزندانشان دست‌وپنجه نرم می‌کنند. درآمد متوسط هر آمریکایی در دوره بایدن، سالانه حدود چهار هزار و ۲۰۰ دلار کاهش یافته است.
سقط جنین
این تحلیل به دموکرات‌های طرفدار آزادی سقط جنین تا روز تولد جنین، فدرالی بودن قوانین در این مورد و تامین هزینه سقط جنین از طریق دولت فدرال می‌پردازد. در این تحلیل، تصمیم دیوان عالی در لغو حکم «رو در برابر وید» (بازگرداندن تصمیم در مورد سقط جنین به ایالات) در رای ندادن مستقل‌ها و دموکرات‌های ناراضی از شرایط اقتصادی به نامزدهای جمهوری‌خواه نقش داشته است. اما این موضوع نقش قابل‌توجهی ایفا نکرد؛ چون سقط جنین در فهرست اولویت‌های مردم در شرایط قبل از انتخابات، در رده پنجم قرار داشت.
نامزدهای نامناسب
توجیه دیگر برای دست نیافتن به پیروزی آسان جمهوری‌خواه‌ها با افزایش ۳۰ تا ۴۰ نماینده در مجلس نمایندگان و سه تا پنج نماینده در سنا این است که جمهوری‌خواهان نامزدهای مناسبی نداشتند. این هم توجیه خوبی نیست. دموکرات‌ها در پنسیلوانیا توانستند با فترمن کرسی سنا را ببرند؛ کسی که اصولا قوای دماغی‌اش بعد از سکته تعطیل است و در عمرش هیچ دستاوردی نداشته است. در برابر او، یک پزشک موفق (محمت آز) قرار داشت که از هر جهت میانه‌رو بود و به‌عنوان فرزند مهاجر، نمونه‌‌ای موفق به حساب می‌آمد. با سازوکار رای‌گیری در این ایالت، اگر به جای فترمن یک لیوان خالی هم می‌گذاشتند، رای همان بود که بود.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
تاثیر ترامپ
مخالفان ترامپ در حزب جمهوری‌خواه می‌خواهند از این ناکامی موردانتظار بهره ببرند و از زیر بار نامزد کردن ترامپ برای سال ۲۰۲۴ شانه خالی کنند. دموکرات‌ها نیز که اکثرا از ترامپ متنفرند، تلاش دارند به جمهوری‌خواهان بقبولانند که علت ناکامی موردانتظار آن‌ها حمایت ترامپ از برخی نامزدها بوده است. این‌ها بر این باورند که اسم ترامپ در هر انتخابات یا پشت سر هر نامزد، گروهی از رای دهندگان مستقل را می‌تاراند؛ اما نتایج انتخابات گواه چنین استدلالی نیست.
حمایت ترامپ از ده‌ها نامزد به پیروزی آن‌ها در ایالت‌هایی با اکثریت دموکرات یا چرخشی منجر شده است. از سوی دیگر، برخی نامزدهای جمهوری‌خواه سنا که از ترامپ فاصله گرفتند (نامزدهای سنا در دو ایالت کلرادو و نیوهمپشایر) از رقبای دموکرات خود شکست خوردند.
رسانه‌های فاسد/تبلیغاتی پول‌پاشی و آرای فله‌ای پستی
در ناکامی حزب جمهوری‌خواه در انتخابات ۲۰۲۲ چنانکه انتظار می‌رفت، سه عامل نقش کلیدی داشتند:
۱- رسانه‌های پرمخاطب آمریکا که جز یک شبکه تلویزیونی و یک روزنامه، بقیه نقش بوق تبلیغاتی دموکرات‌ها را بازی و حزب مقابل را «راست افراطی» و فاشیست معرفی می‌کنند. آن‌ها در دوران کرونا، بیش از همیشه به آگهی‌های دولتی وابسته شدند و در ارکستر حزب دموکرات که صدها میلیون دلار به‌سوی آن‌ها سرازیر می‌کند، می‌نوازند. از نظر آن‌ها، میهن‌دوستی مساوی با نازیسم و دینداری (باور به مسیح که پیامبر عشق است) مساوی با تمامیت‌خواهی است؛ باور به شایسته‌سالاری و مخالفت با سهمیه‌بندی هم یعنی نژادپرستی و باور به آزادی بیان یعنی اعمال خشونت کلامی.
رسانه‌ها همانند حزب دموکرات از کشور خود خجلت‌زده یا متنفرند و منافع و امنیت ملی در برابر کسب قدرت و حذف رقیب، برای آن‌ها اهمیت چندانی ندارد و به تنها موضوعی که فکر می‌کنند، کسب قدرت بلامنازع و هزینه کردن دلارهای خزانه‌داری است. رسانه‌ها دروغ‌های دموکرات‌ها مثل اینکه جمهوری‌خواهان می‌خواهند تامین اجتماعی را از میان ببرند، تکرار می‌کردند و ضعف‌های دموکرات‌ها را پوشش نمی‌دادند. آن‌ها در دنباله‌روی از روایات حزب دموکرات همصدا شدند.
۲- تغییر در نظام انتخاباتی پس از همه‌گیری کرونا؛ دموکرات‌ها از کرونا استفاده و در هر ایالتی که قدرت داشتند، انتخابات را از نظم و شفافیت و دقت خارج کردند. وقتی در یک ایالات همه می‌توانند با نامه رای دهند و برگه رای برای همه پست می‌شود (نوادا)، صندوق‌های سیار زیادند و درو کردن رای جریان دارد. بدین دلیل هیچ نظارتی بر اینکه چه کسی و چگونه کاغذهای رای را پر کرده وجود ندارد و یک سوسک هم می‌تواند بر نماینده‌ای معقول و میانه با برنامه‌ای قابل‌قبول از حزب مخالف غلبه پیدا کند.
در ایالت پنسیلوانیا، یک فرد مرده (یک ماه قبل از روز رای گیری) با همین سیستم رای دادن کور در برابر رخدادها، ۸۵ درصد از رای مردم را برای مجلس ایالتی کسب می‌کند. فقدان شفافیت و فقدان وارسی رای‌دهنده مستقیما و به نحو تحلیلی، به معنای فساد و تقلب است.
علت اصلی کش دادن زمان رای‌خوانی در ایالاتی که دموکرات‌ها قوه اجرایی را در دست داشتند (مثل آریزونا و نوادا در این دوره) نه کمبود بودجه و نیرو و نه اشکالات فنی است. آن‌ها رای‌خوانی را کش می‌دهند تا مردم به‌تدریج رای خود را فراموش کنند و آن‌ها بتوانند در برگه‌های رایی که به‌طور فله‌ای و غیرشفاف جمع کرده‌اند، همان کاری را بکنند که می‌خواهند و قوانین مربوطه (مثل ضرورت تاریخ و امضا داشتن) را نادیده بگیرند. در این ایالات، هیچ نظارت بیرونی بر فرایند رای‌خوانی بالاخص رای‌های پست‌شده، اعمال نمی‌شود.
۳- عامل سوم پول‌پاشی دموکرات‌ها و تعویق اجرای برخی پروژه‌ها تا قبل از انتخابات بود. بایدن با بخشش وام‌های دانشجویان که نانسی پلوسی آن را در چارچوب کار کنگره و نه کاخ سفید می‌دانست و در چارچوب قانون اساسی به کنگره تعلق دارد، در کنار ارسال چک در خانه‌ها، در جذب مردمی که در شرایط تورم تحت‌فشار قرار داشتند، در تبدیل موج قرمز به تغییر اندکی قرمز نقش داشت.
درست قبل از انتخابات، فرماندار نیویورک دو نوع چک به آدرس رای‌دهندگان پست کرد: چکی برای مالیات خانه‌ها که حدود ۱۵ درصد مالیات سال قبل را بازپرداخت می‌کرد و چک دیگری برای کم‌درآمدها که حدود ۲۵ درصد اعتبار مالیاتی سال قبل برای آن‌ها بود. بایدن همچین ۱۰ هزار دلار برای کاهش وام دانشجویی برای همگان و ۲۰ هزار دلار کاهش برای دانشجویان کم‌درآمد را وعده داد. بودجه آسفالت مهم‌ترین بزرگراه لانگ‌آیلند در ایالت نیویورک در سال ۲۰۱۵ تصویب شده بود؛ اما دموکرات‌ها اجرای این کار را تا ماه قبل از انتخابات به تعویق انداختند.
بدین ترتیب دموکرات‌ها با نسخه همیشگی چپ یعنی پول‌پاشی، دستکاری و مهندسی انتخابات، و تبلیغات سیاسی بوق‌های متمایل به چپ (اکثر رسانه‌های امریکا) توانستند شکست‌های خود در اداره جامعه را بپوشانند. آن‌ها با توسل به این روش‌ها، با حفظ قدرت چگونگی بالا آمدن خود در رسانه‌ها و سیاست را فراموش کرده‌اند. از همین جهت، با تکرار سه کارکرد فوق به‌تدریج افکارعمومی همانند جمهوری اسلامی به فرقه ضدآزادی و ضدشایسته‌سالاری و ضدطنز و ضدحقوق فردی و ضدحاکمیت قانون تبدیل شدند و می‌شوند.
