به گفته مقامهای مسئول، برای نخستین بار در چهار دهه گذشته، بزرگترین آتشفشان فعال جهان در هاوایی فوران کرده است.
در اطلاعیه فعالیت آتشفشانی سازمان زمینشناسی آمریکا آمده است که قله آتشفشانی ماونا لوآ، یکشنبهشب، ۲۷ نوامبر (۶ آذر)، ساعت ۱۱:۳۰ به وقت محلی، فوران کرد. این اطلاعیه میافزاید: «در حال حاضر جریانهای گدازه در داخل قله کوه قرار دارند و مناطق نزدیک آتشفشان را تهدید نمیکنند.»
اسوشیتدپرس گزارش داد که مقامهای هاوایی در ماه اکتبر به ساکنان جزیره هشدار دادند که ماونا لوآ نشانههای فعالیت نشان داده است و ممکن است فوران کند.
رصدخانه آتشفشانهای هاوایی هشدار داده بود: «بر اساس رویدادهای گذشته، مراحل اولیه فوران ماونا لوآ میتواند بسیار پیشبینیناپذیر باشد و مکان و پیشروی جریانهای گدازه میتواند به سرعت تغییر کند.» برای مثال، در سال ۱۹۵۰ ماونا لوآ فوران کرد و در عرض سه ساعت، جریان گدازه از بزرگراه اصلی ساحل غربی هاوایی عبور کرد. به گزارش رصدخانه آتشفشانهای هاوایی، این اولین فوران ماونا لوآ از سال ۱۹۸۴ است.
فوران سال ۱۹۸۴ ناگهانی و پس از سه سال افزایش نشانههای فعالیت زلزله در زیر قله آتشفشان، رخ داد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
حدود ۱۳۵۰ آتشفشان با احتمال بالقوه فوران، بر روی زمین وجود دارند. حدود ۱۰۰ رصدخانه این آتشفشانها را زیر نظر دارند، اما بسیاری از آتشفشانها هم تحت مطالعه و نظارت نیستند. در جنوب شرقی آسیا، فوران آتشفشانها باعث میشود که گدازههای آتشفشانی در مناطق نزدیک به محل سکونت هزاران نفر جریان یابد و به فرار آنها از مناطق مسکونی منجر شود. جزیره جاوه اندونزی یکی از مناطقی است که با مشکل فوران آتشفشان و تشکیل ابر خاکستری بزرگ ناشی از آن روبهرو میشود.
بیشتر فورانها با نشانههای هشداری شروع میشوند که سیستمهای لرزهسنج و دیگر ابزارها آنها را نظارت میکنند، اما سیستمهای لرزهسنج در بسیاری از آتشفشانها در مناطق دورافتاده نصب نشده است. دادههای ماهوارهای به طرز فزایندهای بررسی میشوند و مسئولان میکوشند با مشاهده و ارزیابی تغییرشکل در آتشفشانها و جریان زیر سطحی ماگما، فورانهای آتشفشانی را پیشبینی کنند. برخی از کارشناسان هشدار میدهند که برای فورانهای عظیم آتشفشانی که میتوانند روند اوضاع را در بسیاری از نقاط جهان مختل کنند، آماده نیستیم. مایکل کسیدی، از دانشگاه بیرمنگام، و لارا مانی، میگویند خطر یک فوران بزرگ آتشفشانی، بیشتر از خطر برخورد یک سیارک به زمین است.