گروهی از سینماگران و فعالان فرهنگی، جشنواره «سینما حقیقت» را تحریم کردند و بیش از ۶۰ نویسنده و شاعر هم اعلام کردند از این پس آثار خود را بدون سانسور منتشر خواهند کرد.
این دو بیانیه در دو روز اخیر همسو با خیزش سراسری مردم ایران منتشر شده است و آشکار می‌کند علی‌رغم سرکوب خیابانی، این خیزش اعتراضی روزبه‌روز گسترده‌تر از قبل می‌شود.
تحریم شانزدهمین جشنواره «سینما حقیقت» از مهم‌ترین کنش‌های اعتراضی است که گروهی از هنرمندان و اهالی فرهنگ با انتشار بیانیه‌ای به آن پیوسته‌اند.
آنها در بیانیه خود خواستار مجازات عاملان سرکوب و کشتار مردم و آزادی روزنامه‌نگاران و هنرمندان در بند شده‌اند.
این هنرمندان در بیانیه‌شان آورده‌اند که «در این شرایط غم‌انگیز و تأسف‌بار، جشن و جشنواره فیلم مستند را نادیده‌انگاشتن غم مردمی می‌دانیم که صاحبان راستین فرهنگ و هنرند».
این بیانیه را بیش از ۱۵۰ مستندساز و اهالی فرهنگ امضا کرده‌اند که نام محسن آزرم، همایون امامی، ناهید رضایی، مهوش شیخ‌الاسلامی و پژمان طهرانیان در میان آنها دیده می‌شود.
شانزدهمین جشنواره «سینما حقیقت» درحالی قرار است ۱۸ آذرماه شروع به کار کند که تعداد قابل توجهی از هنرمندان ضمن همراهی با خیزش سراسری مردم ایران، سرکوب این اعتراض‌ها را محکوم کرده و تعدادی نیز به همکاری خود با نهاد‌های دولتی پایان داده‌اند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
در این میان، برخی گزارش‌ها حکایت از آن دارد که دولت و مجلس قصد دارند مجموعه محدویت‌هایی برای هنرمندان معترض در نظر بگیرند که محرومیت‌های شغلی از جمله آن‌هاست.
در ۷۰ روز گذشته نیز گروهی از این هنرمدان معترض بازداشت یا احضار شده‌اند و به آنها درباره ادامه این قبیل اعتراض‌ها هشدار داده شده است.
این هشدار‌ها و احضار و بازداشت‌ها البته مانع از موج گسترده حمایت هنرمندان و نویسندگان از خیزش سراسری مردم ایران نشده و در تازه‌ترین مورد نیز گروهی از نویسندگان با انتشار بیانیه‌ای، اعلام کرده‌اند از این پس قصد دارند آثار خود را بدون سانسور منتشر کنند.
شهلا شفیق، محمد محمدعلی، شهریار مندنی‌پور، علی باباچاهی، پرتو نوری‌علا، علیرضا بهنام، ری‌را عباسی، خسرو دوامی و مهرنوش مزارعی از جمله امضاکنندگان این بیانیه‌اند.
آنها در بیانیه خود آورده‌اند: «ادبیات سرزمینی به نام ایران، پس از انقلاب تاریخی-فرهنگی ژینا، دیگر نمی‌تواند تن به تیغ زنِش و بُرش سانسور بدهد.»
این بیانیه همچنین با «جنبش و خیزش انقلابی» ایران اعلام همراهی و سرکوب و بازداشت معترضان را محکوم کرده و خواستار «آزادی بی‌درنگ و بی‌قیدوشرط همه زندانیان سیاسی» شده است.
نویسندگان امضاکننده بیانیه افزوده‌اند که «با خود و با خوانندگان خود پیمان می‌بندیم که تا زمان شکسته‌‌شدن سد سانسور و آزادشدن ادبیات از بند آن، آثار ادبی خود را به هر ترتیبی که شده، بی‌سانسور منتشر کنیم.»
ادامه حمایت‌های داخلی و خارجی از خیزش سراسری مردم ایران نشان می‌دهد این خیزش در سومین ماه خود توانسته است بخش‌های زیادی از جامعه ایرانیان را با خود همراه کند.
