دستور شورای عالی امنیت ملی با هدف برخورد با مشترکان پرمصرف گاز نشان از آغاز زمستان سخت جمهوری اسلامی در تامین گرمایش مورد نیاز مردم و انرژی نیروگاهها دارد.
به گزارش ایسنا، مجید چگنی، مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران خبر داد که شورای عالی امنیت ملی دستور برخورد با «مشترکان پرمصرف دولتی و مصارف غیر ضروری و تجملاتی در بخش‌های دولتی و خصوصی» را صادر کرده است.
چگینی افزود، گاز نهاد‌ها و سازمان‌هایی که پرمصرف شناخته شوند، براساس این مصوبه قطع خواهد شد.
مسلم رحمانی، مدیر هماهنگی امور گازرسانی شرکت ملی گاز ایران هم در این رابطه از قطع شدن گاز ۱۸۵ سازمانی خبر داد که در زمره مشترکان پرمصرف جای گرفته‌اند.
جواد اوجی، وزیر نفت هم اعلام کرد که ایران زمستان سختی پیش‌رو دارد و تعرفه‌های گاز هم بزودی گران خواهد شد. مقامات جمهوری اسلامی ایران پیش‌تر از «زمستان سخت اروپا» سخن گفته بودند.
با ابلاغ این مصوبه، محدودیت مصرف گاز نیروگاه‌های تولید برق نیز بیشتر شده است و آنها مطابق زمستان هر سال مصرف مازوت را جایگزین گاز کرده‌اند.
مصرف این انرژی به همراه سایر انرژی‌ها منجر به تشدید آلودگی هوا و بحران زیست محیطی می‌شود.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
عباس جبالبارزی، نایب‌رئیس کمیسیون صنایع اتاق ایران هم در این زمینه توضیح داد که گاز تخصیص داده شده به صنعت فولاد یک سوم شده است که به منزله سلب امکان تولید در کشور است.
براساس گزارش‌های رسمی بیش از ۷۰ درصد انرژی مورد نیاز در ایران به وسیله گاز تامین می‌شود. بیش از ۷۵ درصد گاز در میدان پارس جنوبی و نزدیک به ۲۵ درصد در میادین مستقل تولید می‌شود.
مقام‌های دولتی می‌گویند که ایران حدود ۲۰۰ میلیون متر مکعب ناترازی در حوزه گاز دارد و برای تامین بخشی از این کمبود امیدوارند بتوانند از روسیه گاز وارد کنند.
کمیسیون انرژی مجلس هم گزارشی در این زمینه انتشار و پیش‌بینی کرده است که «اعمال خاموشی در صنایع و بخش‌های خانگی و تجاری» محتمل است و با ادامه چنین شرایطی «بازگشت به دهه ماقبل ۷۰ شمسی و خرید و توزیع وسایل گرمایشی نفتی و زغالی بین مردم اجتناب ناپذیر خواهد» بود.
این بحران در شرایطی رو به فزونی است که ایران رتبه سوم بزرگترین تولید کننده گاز طبیعی در جهان را دارد، اما به هزار و یک دلیل نمی‌تواند از این انرژی استفاده کارآمدی کند.
دامنه این ناتوانی و ناکارآمدی تا جایی پیش رفت که تنها در سال ۱۳۹۸ حدود ۱۲ میلیارد لیتر گازوئیل و نفت کوره با ارزش بیش از پنج میلیارد دلار برای جبران کمبود گاز توسط نیروگاهها سوزانده شد.
اتخاذ این سیاست نه‌تنها نتوانست کمبود گاز را به طور کامل جبران کند، بلکه هزینه‌های اضافی به صندوق دولت تحمیل کرد و منجر به تشدید بحران‌های زیست محیطی و آلودگی هوا و گسترش انواع بیماری‌ها شد که نشانه‌های آن در زمستان سال ۱۴۰۱ نیز بار دیگر هویدا شده است.
