نهاد‌های اطلاعاتی و امنیتی جمهوری اسلامی در عین حال که برای فریب افکارعمومی جهان از مسیحیان ایران خواسته‌اند جشن‌های مربوط به میلاد عیسی مسیح و سال نو میلادی را باشکوه بیشتر برگزار کنند، برای فشار اهل سنت، فعالیت‌های مذهبی آن‌ها را محدودتر کرده‌اند.

برخی گزارش‌ها از ایران حکایت از آن دارد که مقام‌های جمهوری اسلامی خواستار برگزاری باشکوه جشن‌ کریسمس در مناطق مختلف ایران با کمترین محدودیت و ممنوعیت شده‌اند.

شراره دولت‌آبادی همسر آندره آرزومانیان، آهنگساز مشهور ارمنی در یک پست اینستاگرامی نوشته که «ارامنه عزیزمان از طرف نهاد‌ها برعکس سالیان گذشته، به گرفتن جشن سال نو، تشویق شدند، نهادهایی که سالیان گذشته شاید با هزار منت برای گرفتن جشن برای این عزیزان، مجوز صادر می‌کردند.»

دولت‌آبادی این سیاست را همسو با درخواست وزارت ارشاد از هنرمندان برای برگزاری کنسرت دانسته و نوشته که «این چه بویی به غیر از بوی تعفن میده؟!»

او خطاب به ارامنه ایران نوشته که «وارد هیچ بازی و بازیچه هیچ گروه و دسته‌ای» نشوند و به طور تلویحی خواستار برگزار نشدن جشن‌های مربوط در این زمینه شده است.

این سیاست که با هدف عادی‌سازی شرایط در ایران در دستور کار نهاد‌های امنیتی و تبلیغاتی جمهوری اسلامی قرار گرفته، روی دیگری از سیاست‌های دوگانه روحانیون شیعه حاکم بر ایران در برخورد با اقلیت‌های مذهبی و دینی را نشان می‌دهد که محدود کردن بیشتر فعالیت اهل سنت از تازه‌ترین مصادیق آن است.

عبدالحمید اسماعیل‌زهی مشهور به مولوی عبدالحمید، امام جمعه اهل سنت شهر زاهدان، در تازه‌ترین سخنرانی خود به این مسئله اشاره کرد و از افزایش محدودیت‌ها و ممنوعیت‌ها برای اهل سنت در ایران پرده برداشت. او این موضوع را روز چهارشنبه ۳۰ آذر در جلسه علما و مدیران مدارس دینی اهل‌سنت سیستان و بلوچستان که در مسجد جامع مکی برگزار شد، بیان کرد.

یه گفته امام جمعه اهل سنت زاهدان، حمله‌ها علیه نمازخانه‌های اهل‌ سنت در کلانشهرها پیش از این کشتار مهرماه زاهدان شروع شده بود. او ممنوعیت فعالیت نمازخانه اهل سنت در مشهد را از جمله این موارد ذکر کرد.

مولوی عبدالحمید افزود: «ما مدرک داریم که در حادثه جمعه خونین زاهدان اصلا به کلانتری حمله نشد و حتی یک نفر هم به سمت کلانتری نرفت.» او کشتار مردم زاهدان را «برنامه‌ای ازپیش‌تعیین شده» خواند.

در جریان این حمله دست‌کم ۹۰ نفر از مردم زاهدان کشته و تعداد قابل‌توجهی هم زخمی شدند. هیئت اعزامی خامنه‌ای به استان سیستان و بلوچستان گزارشی از این حمله به رهبر جمهوری اسلامی تحویل داد اما از متن این گزارش اطلاعات زیادی در دست نیست.

مقام‌های جمهوری اسلامی می‌گویند کشتار زاهدان در پی حمله گروهی از معترضان به یک کلانتری در این شهر انجام شد اما این ادعا هرگز از جانب مردم و آگاهان تایید نشد.

مولوی عبد‌الحمید که بارها این ادعا را رد کرده است، بار دیگر تاکید کرد: «بعد از اینکه از سمت کلانتری به طرف مردم شلیک می‌شود، عده‌ای به سمت کلانتری حرکت می‌کنند و سنگ‌پرانی شروع می‌شود.»

او اضافه کرد این ادعا که به کلانتری «حمله مسلحانه» شده یا «گروهک» حمله کرده است، به‌هیچ‌وجه صحیح نیست.

عبدالحمید افزود: «ما مدرک داریم که مردم در مصلی از چهار طرف هدف تیراندازی قرار گرفتند و مصلی کاملا در محاصره بود.»

به گفته او، «با وجود گذشت بیش از سه ماه از این حادثه، هنوز به وعده‌هایی که داده شد اما آن‌طور که باید رسیدگی نشده است.»

او در بخش دیگری از سخنان خود، به سفر ۱۰ روزه‌اش به تهران اشاره کرد و افزود که در این سفر، با برخی از مقام‌های دولتی دیدار کرده از آن‌ها درباره علت تشدید محدودیت‌ها و ممنوعیت‌ها علیه فعالیت‌های مذهبی اهل سنت پرسیده است که آن‌ها هم پاسخ داده‌اند در این‌ زمینه «تغییری» رخ نداده است.

این ادعا در شرایطی مطرح می‌شود که به نظر می‌رسد در پی انتقاد‌های تند برخی روحانیون اهل سنت از سرکوب اعتراض‌ها در ایران و حمله به شخص علی خامنه‌ای، دامنه فشار‌ها و محدودیت‌ها علیه اهل سنت افزایش یافته است.

نهاد‌های امنیتی، دینی و سیاسی بیش از چهار دهه است که از ناامن‌سازی و اعمال ممنوعیت‌ها و محدودیت‌ها علیه اهل سنت به عنوان ابزاری علیه این اقلیت مذهبی در ایران سوء‌استفاده می‌کنند. اهل سنت در ایران تحت تبعیض‌ها، ناعدالتی‌ و فشار‌ قرار دارند و حکمرانان حقوق اولیه و انسانی آن‌ها را نیز رعایت نمی‌کنند.

فریاد بلند اعتراض اهل سنت در سه ماه اخیر و مقاومت آنان در برابر انواع فشار‌ها و تهدید‌ها و رشوه‌های حکومتی، با خشم نهاد‌های امنیتی مواجه شده است و آن‌ها هم سیاست‌های محدود‌کننده را تشدید کرده‌اند.

در مقابل، برخی گزارش‌ها حاکی از آن است که نهاد‌های امنیتی و فرهنگی از مسیحیان مقیم ایران خواسته‌اند جشن‌های مربوط به میلاد مسیح و سال نو میلادی را باشکوه‌تر از قبل برگزار کنند.

مقام‌های جمهوری اسلامی امیدوارند با برپایی این جشن‌ها و تبلیغات درباره آن‌ها، چهره‌ای آزاد و شاد از ایران به جامعه جهانی مخابره و چنین وانمود کنند که در ایران پیروان همه ادیان و مذاهب «آزادند».