سازمان بهداشت جهانی روز دوشنبه، ۲۳ ژانویه (۳ بهمن)، اعلام کرد که برای اجرای ماموریت‌های خود در سال جاری میلادی، به بودجه‌ای دو و نیم میلیارد دلاری نیاز خواهد داشت. هدف این سازمان از صرف این بودجه، کمک‌رسانی به افرادی است که با بیماری و گرسنگی بی‌سابقه دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند. این نهاد بین‌المللی با تجدیدنظر در ارزیابی‌های خود، گزارش داد که اینک ۳۳۹ میلیون نفر در سراسر دنیا به کمک‌های بشردوستانه  نیاز دارند.

تدروس ادهانوم، مدیرکل سازمان بهداشت جهانی، از اهداکنندگان کمک خواست «سخاوتمند باشند» و به این سازمان کمک کنند تا بتواند جان افراد نیازمند را نجات دهد، از گسترش بیماری‌ها جلوگیری، و از جوامع نیازمند پس از همه‌گیری کرونا، حمایت کند.

در حال حاضر، کارکنان سازمان بهداشت جهانی در ۵۴ بحران بهداشتی در سراسر جهان کمک ارائه می‌دهند که ۱۱ مورد از آن‌ها بحران‌های درجه سه طبقه‌بندی می‌شوند. این درجه، بالاترین سطح اضطراری این سازمان است و به جامع‌ترین پاسخ نیاز دارد.

سازمان بهداشت جهانی در بیانیه‌ای اعلام کرد: «همانطور که در اغلب موارد چنین است، آسیب‌پذیرترین‌ افراد بیشترین ضربه را می‌بینند.» این سازمان در حال حاضر روی تعداد «بی‌سابقه‌ای» از موارد اضطراری، مانند سیل ویرانگر در پاکستان و ناامنی غذایی فاجعه‌بار در سراسر ساحل عاج و شاخ بزرگ آفریقا، کار می‌کند.

سازمان بهداشت جهانی همچنین پس از حمله روسیه به اوکراین، به شدت درگیر تلاش برای کاهش درد و رنج مردم جنگ‌زده در اوکراین است و در کنار آن، در یمن، افغانستان، سوریه و شمال اتیوپی نیز به کار خود ادامه می‌دهد. مشکلاتی مانند همه‌گیری کووید-۱۹ و تغییرات آب‌و‌هوایی، دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی را به طرز خطرناکی در این مناطق مختل کرده است.

مدیرکل سازمان بهداشت جهانی گفت: «این بحران‌های بی‌سابقه باید با واکنشی بی‌سابقه‌ روبه‌رو شوند.» او تصریح کرد: «بیش از هر زمان دیگری، مردم با خطر قریب‌الوقوع بیماری و گرسنگی مواجه‌اند و هم‌اینک به کمک نیاز دارند.» او گفت: «جهان نمی‌تواند هیچ گامی برندارد و امیدوار باشد که این بحران‌ها خودشان حل شوند.»

سازمان بهداشت جهانی در طول سال گذشته برای ماموریت‌های خود و کمک به جوامع نیازمند، از همکاری مقام‌های محلی و ملی، نهادهای غیردولتی و سازمان‌های جامعه مدنی برخوردار بود. کمک‌های این سازمان به جوامع نیازمند، طیف گسترده‌ای از خدمات را، از جمله ارسال داروها، آموزش متخصصان بهداشت، واکسیناسیون، افزایش پژوهش و نظارت بر بیماری‌ها، ایجاد درمانگاه‌ها، حمایت از سلامت روانی افراد، مشاوره‌های بهداشتی به مادران و موارد دیگر، شامل می‌شود.