منیر اکرم، سفیر پاکستان در سازمان ملل متحد، روز جمعه ۱۴ بهمن (۳ فوریه)، در توییتی بابت سخنانی که روز چهارشنبه در نشست رسمی سازمان ملل در مورد فرهنگ پشتونها گفته بود، عذرخواهی کرد.
منیر اکرم در نشست سازمان ملل که در مورد ارائه کمکهای بشردوستانه به افغانستان برگزار شده بود، در مورد منع کار و تحصیل زنان در افغانستان، گفت این محدودیتها جنبه دینی ندارند، «بلکه بخشی از فرهنگ عجیب وغریب پشتونها است».
او گفته بود که نگهداری زنان در خانهها، حاصل فرهنگ چند صدساله پشتونها است و این قابل تغییر نیست. سخنان منیر اکرم واکنشهای گستردهای در میان شهروندان افغانستان داشت. شماری از چهرههای شناختهشده پشتون با ذکر نمونههایی از زنان آوازخوان، هنرمند، سیاستمدار و فعال اجتماعی در جامعه پشتون که دههها پیش در افغانستان فعال بودند، سخنان منیر اکرم را محکوم کردند. پشتونها یکی از اقوام ساکن در افغانستاناند که خود را بزرگترین قوم این کشور میدانند.
پس از اعتراضهای گسترده در فضای مجازی به سخنان منیر اکرم، او در توییتی نوشت: «من اشتباه گفتم و سخنان من دقیقا موضع پاکستان را منعکس نمیکند.»
اکرم افزود: «من برای فرهنگ پشتونها احترام عمیقی قائلم. محروم کردن زنان و دختران از دسترسی به آموزش نه اسلامی است و نه براساس فرهنگ پشتونها»
My apologies for the hurt caused by my comments at the humanitarian briefing on Afghanistan.I mispoke & my words did not accurately reflect Pakistan’s position.I have deep respect for Pashtun culture.Denying women & girls access to education is neither Islamic,nor Pashtun culture
— Amb Munir Akram,Permanent Representative to the UN (@PakistanPR_UN) February 3, 2023
پیش از این، عمران خان، نخستوزیر پیشین پاکستان، نیز در دسامبر سال ۲۰۲۱ و در نشست وزرای خارجه اعضای سازمان همکاری اسلامی گفته بود که بستن مدارس دختران و جلوگیری از کار و تحصیل زنان، بخشی از فرهنگ پشتونها است و کشورهای جهان باید به آن احترام بگذارند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
با وجود واکنشهای گسترده مردم و فعالان فرهنگی به سخنان عمران خان و منیر اکرم، طالبان به این سخنان هیچ واکنشی نشان ندادهاند.
طالبان با سلطه بر افغانستان، ابتدا دختران دانشآموز کلاس هفتم تا دوازدهم را از آموزش محروم کردند و سپس، فرمانهایی در زمینه منع تحصیل در دانشگاه و کار در سازمانهای دولتی و غیردولتی صادر کردند.
پس از صدور فرمان منع تحصیل و اشتغال زنان در افغانستان از طرف طالبان، شورای امنیت سازمان ملل متحد تاکنون دوبار در این زمینه جلسه برگزار کرده است، اما این جلسهها تاثیری بر تصمیم طالبان نداشته است.
در داخل افغانستان نیز جنبشهای اعتراضی زنان و دانشجویان در شماری از شهرها تجمعهای خیابانی برگزار کردند، اما طالبان با خشونت معترضان را سرکوب کردند.
آمنه محمد و مارتین گریفیث ماه ژانویه به افغانستان سفر کردند تا رهبران طالبان را برای لغو فرمانهای منع تحصیل و اشتغال زنان قانع کنند، اما رهبران طالبان ضمن خودداری از لغو این فرمانها، از سازمان ملل خواستند که این گروه را به رسمیت بشناسد و کرسی افغانستان در این سازمان را به نماینده این گروه تسلیم کند.