وب‌سایت شورای روابط خارجی اروپا روز دوشنبه ششم فوریه (۱۷ بهمن) مقاله‌ای به قلم نوربرت روتگن، سیاستمدار آلمانی، درباره لزوم حمایت از خیزش سراسری مردم ایران علیه جمهوری اسلامی منتشر کرد. 

روتگن این یادداشت را با تحسین زنان ایران شروع می‌کند: «در ایران، انقلابی در راه است؛ انقلابی که زنانی آن را آغاز کردند که توانسته‌اند توجه تمام ملت‌ را به آرمانشان جلب کنند. آن‌ها بی‌باکانه برای آزادی مبارزه می‌کنند و علیه رژیم اسلامی می‌جنگند.»

این سیاستمدار آلمانی در ادامه تاکید می‌کند: «رژیم حاکم بر ایران به وخامت اوضاع پی برده است و برای بقای سیاسی خود مبارزه می‌کند. آن‌ها در این روند، اعمال وحشیانه شدیدی از جمله حبس، شکنجه، تجاوز جنسی و قتل مرتکب شده‌اند. رژیم با گسترش ترس و وحشت سعی در سرکوب اعتراض‌ها دارد اما ایرانی‌ها بر ترس خود غلبه کرده‌اند و می‌دانند که اعتراض آن‌ها و جلب توجه افکار عمومی در سرتاسر جهان بهترین دفاع در برابر خشونت حاکمانشان است. از همین رو است که هم‌زمان با وحشی‌گری رژیم، انقلاب مردم ایران در اشکال جدید و اغلب خلاقانه ادامه می‌یابد.»

او در ادامه یادآور می‌شود: «مردم ایران می‌دانند فقط آن‌ها می‌توانند رژیم را سرنگون کنند؛ اما با حمایت سایر کشورها از جمله تحریم‌های سخت و انزوای رژیم، این انقلاب می‌تواند سریع‌تر پیشرفت کند. بنابراین ایرانی‌ها به‌درستی از اروپا و آلمان انتظار دارند کاری بیش از آنچه تاکنون کرده‌اند، انجام دهند.»

روتگن یادداشت خود را با طرح این پرسش‌ها ادامه می‌دهد: آیا ما در آلمان و اروپا واقعا درک کرده‌ایم که در ایران چه چیزی در خطر است؟ آیا دولت ائتلافی آلمان می‌داند که این یک انقلاب موفقیت‌آمیز و یک رویداد جهانی تکان‌دهنده خواهد بود؟

این سیاستمدار آلمانی با انتقاد از سکوت کشورش در حمایت از خیزش مردم ایران تاکید می‌کند: «با اینکه وزارت خارجه روند صدور قطعنامه برای محکومیت ایران در شورای حقوق بشر سازمان ملل را آغاز کرد، این اقدام تاکنون تاثیر مشخصی نداشته است. آنچه واقعا اهمیت دارد، توجه جامعه بین‌المللی و اعمال تحریم‌های سخت علیه رژیم است. این کافی نیست که هر هفته پس از یک اعدام دیگر تسلیت بگوییم یا انگشت اتهام را به سوی دیگرانی بگیریم که گفته می‌شود مانع از تلاش برای قرار دادن نام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در فهرست سازمان‌های تروریستی اتحادیه اروپا می‌شوند. آلمان در اتحادیه اروپا قدرت دارد و می‌تواند به دستاوردهای زیادی برسد. با این حال وزارت خارجه آلمان به جای مبارزه برای اینکه اتحادیه اروپا سپاه پاسداران را در فهرست سازمان‌های تروریستی قرار دهد، با صدور بیانیه‌های نادرست در مورد موانع قانونی چنین اقدامی، این کار را دشوارتر کرده است.»

در این یادداشت اشاره شده که قرار دادن نام سپاه پاسداران در فهرست سازمان‌های تروریستی از مهم‌ترین خواسته‌های مردم ایران است و تاکید می‌شود که اگر آلمان می‌خواهد سپاه را آن‌طور که ادعا می‌کند در لیست تروریستی قرار دهد، چرا با استناد به پیش‌نیازهای غیرضروری در این کار سردرگمی و تعلل ایجاد می‌کند؟

این فعال سیاسی تحلیل خود را این‌طور ادامه می‌دهد: «قرار دادن نام سپاه در فهرست سازمان‌های تروریستی به معنای گسست آشکار از رژیم حاکم بر ایران است. درست است که در نتیجه این اقدام، احیای توافق هسته‌ای تقریبا غیرممکن خواهد شد اما در حال حاضر نیز رژیم به‌وضوح آخرین پیشنهاد ایالات متحده در سپتامبر ۲۰۲۲ را رد کرده و دلیلی وجود ندارد که باور کنیم تهران نظر خود را در این مورد تغییر داده است.»

او ضمن انتقاد از سیاست‌های اتحادیه اروپا تاکید می‌کند: «اتحادیه اروپا تاکنون برای باز نگه داشتن درها به منظور رسیدن به توافق هسته‌ای با رژیم ایران، تحریم تعداد کمی از افراد را در نظر گرفته است؛ تحریم‌هایی که اساسا به رژیم لطمه نمی‌زنند یا برای حکومت اهمیت چندانی ندارند. اعضای اتحادیه اروپا با ناکامی در قرار دادن سپاه پاسداران در فهرست تروریسم در نشست شورای روابط خارجی در ماه ژانویه، بی‌میلی خود را به تغییر اساسی در رویکردشان در قبال جمهوری اسلامی نشان دادند. این اقدام یک هدیه برای آخوندها و سبب ناامیدی جدی معترضان بود. آنچه اتحادیه اروپا تاکنون برای حمایت از زنان و مردان شجاع ایران انجام داده است، کافی نیست! اقدام‌های انجام‌گرفته کمترین کارهای ممکن‌اند. حقیقت تلخ این است که با وجود تمام تضمین‌های شفاهی، اتحادیه اروپا منتظر است ببیند انقلاب چگونه پیش خواهد رفت تا جرئت کند و یکی از طرف‌ها را برگزیند.»