نتایج یک پژوهش جدید حاکی از آن است، زنانی که مورد خشونت خانگی قرار می گیرند، دوبرابر سایر زنان در معرض ابتلا به بیماری‌های طولانی مدت هستند.

این گزارش که از سوی دانشگاه‌های برمینگهام و واریک منتشر شده، می گوید زنانی که هدف خشونت های همسر یا شریک زندگیشان قرار دارند، دو برابر دیگران در معرض ابتلا به بیماری هایی از جمله «فایبومایالژیا» (دردهای عضلانی) هستند که با خستگی مزمن همراه است.

«فایبومایالژیا» یک بیماری طولانی مدت است که موجب حساسیت بیش از حد، خستگی و درد در سراسر بدن یا پشت و گردن می شود.

عارضه خستگی مزمن نیز یک بیماری دیگر است که نشانه‌های آن خستگی و ضعف مفرط پس از حرکات بدنی، درد مفصل و عضله، حساسیت به نور و دیگر عوارض مداوم است که انجام کارهای روزمره را دشوار می کند.  

این پژوهش که نخستین تحقیقات در این زمینه بوده و در نشریه «اینترپرسونال وایولِنس» منتشر شده به بایگانی پزشکان عمومی در مورد  ۱۸.۵۴۷ زن در سال های میان ۱۹۹۵ و ۲۰۱۷ رجوع کرده که قربانی خشونت های خانگی بوده و وضع سلامتی آن ها را با ۷۴.۱۸۸ زنی  که با خشونت مواجه نبوده اند، مقایسه کرده است.

دکتر جات سینگ چاندان، یکی از مولفان این گزارش می گوید:«این ها بیماری‌های دشواری برای زندگی روزمره هستند. با توجه به این که از هر سه زن، یک زن در معرض خشونت خانگی است، این یک معضل برای بهداشت جهانی محسوب می شود. 

«آمارهای اخیر در بریتانیا نشان می دهد که ۲۷ درصد زنان این کشور نوعی خشونت خانگی را تجربه کرده‌اند که بخش اعظم آن‌ها توسط شرکای زندگیشان علیه آن ها اعمال شده است.

«با توجه به گستردگی خشونت خانگی و اینکه  تشخیص عارضه مبتلایان به «فایبومایالژیا» و خستگی مزمن به خاطر درک اندک از آن و عامل ایجاد آن، با تعویق همراه است، مهم است که پزشکان متوجه باشند زنانی که هدف این حملات بوده اند بیشتر از سایرین در معرض ابتلا به این بیماری‌ها هستند.» 

دکتر چاندان که عضو هردو دانشگاه دارام و برمینگهام است، گفت سه دلیل عمده برای «فایبومایالژیا» و خستگی مفرط ناشی از خشونت خانگی وجود دارد.

او افزود:«یکی از این دلایل استرس در جریان خشونت و پس از آن در رابطه است. دیگر آن که خشونت جسمی، روحی و روانی می تواند موجب بروز التهاب در بدن شود. دلیل دیگر، سلامت روان است که در نتیجه خشونت مورد تهدید قرار می گیرد.»

دکتر چاندان اظهار امیدواری کرده که این پژوهش جهت روش های درمانی را تغییر داده و کمک کند عارضه «فایبومایالژیا» و خستگی مزمن در قربانیان خشونت خانگی سریع تر تشخیص داده شود.

در گزارش دیگری که در ماه ژوئن توسط دانشگاه برمینگهام منتشر شد، گفته شده زنانی که قربانی خشونت های خانگی هستند، سه برابر دیگران در معرض ابتلا به بیماری های روانی قرار دارند. 

پیشتر در مورد این که آیا بیماری روانی پیش از خشونت خانگی در بیمار نهادینه بوده، نقاط ابهامی وجود داشت، اما این پژوهش نشان داد افزایش یا وجود خشونت، با بیماری روانی نسبت مستقیم دارد.

پروفسور جولی تیلور، عضو دانشکده پرستاری وابسته به دانشگاه برمینگهام می گوید:«قربانیان خشونت های خانگی می توانند دچار استرس‌های شدید روانی و جسمانی شوند.

تغییراتی که در نتیجه این استرس روی می دهد می تواند به لطماتی به سلامتی منجر شود که در این پژوهش می بینیم.» 

«اما برای تعیین نحوه تغییر تاثیرات فیزیکی، روانی و اجتماعی منتج از خشونت و بیماری های جسمی به تحقیقات بیشتری نیازمندیم. این رابطه ای بسیار پیچیده است و مهم است تاکید کنیم که تمام زنانی که مورد خشونت خانگی قرار می گیرند، لزوما به فایبومایالژیا یا خستگی مزمن مبتلا نمی شوند، و این که وجود این بیماری در فرد، به معنی این نیست که قربانی خشونت خانگی شده است.»

پرفسور سیدراتا بَندیوُ پادیای، استاد دانشکده اقتصاد و مرکز جنایی، عدالت و پلیس دانشگاه برمینگهام می گوید تحقیقات نشان می دهد که «هزینه خشونت» به مراتب بیشتر از آنچه است که پیشتر تصور می شد. 

او گفت:«افزایش بیماری‌های طولانی مثل خستگی مزمن در زنانی که قربانی خشونت بوده‌اند، هزینه ای افزون بر جامعه است که باید بهتر درک شود.»