يک فضاپيمای اروپایی که برای مطالعه سیاره مشتری و سه قمر جذاب آن طراحی شده است، روز پنجشنبه، ۱۳ آوریل (۲۴ فروردین)، به فضا پرتاب می‌شود.
به گزارش وب‌سایت خبری اکسیوس، این ماموریت بر مطالعه قمرهای کالیستو، اروپا و گانیمد تمرکز خواهد کرد. فضانوردان و دانشمندان علوم فضایی، این قمرها را مکان مناسبی برای مطالعه و جست‌وجوی اثر زندگی در منظومه شمسی می‌دانند.
این ماموریت همچنین نخستین ماموریتی است که در آن، یک فضاپيمای ساخت بشر به دور قمری به‌غیر از ماه می‌چرخد.
قرار است اين ماموريت صبح پنجشنبه و با پرتاب فضاپيمای وسل با راکت آرين ۵ از گويان فرانسه، آغاز شود.
محققان بر این باورند که قمرهای اروپا، کالیستو و گانیمد، اقیانوس‌هایی زیرسطحی در زیر پوسته‌های یخی خود دارند که بالقوه می‌تواند آن‌ها را به محیطی سکونت‌پذیر برای میکروب‌ها یا موجودات دیگر تبدیل کند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
آژانس فضایی اروپا نوشت: «این قمرها با هم می‌توانند مقدار زیادی آب، به اندازه شش برابر آب موجود در اقیانوس‌های زمین، در خود داشته باشند.»
این فضاپیما، قمر اروپای مشتری را برای یافتن احتمال وجود حیات، نقشه‌برداری و بررسی خواهد کرد. تحلیلگران می‌خواهند در مورد چگونگی ارتباط مشتری با قمرهایش، اطلاعات بیشتری کسب کنند.
حدود هشت سال طول می‌کشد تا این فضاپیما به مشتری برسد.
سال‌ها است که محققان به‌منظور رازگشایی از قمرهای مشتری تلاش می‌کنند. بر اساس مطالعه‌ای که سال ۲۰۲۲ منتشر شد، فقط با کمی تغییر در مدار مشتری، زمین می‌تواند مکان بهتری برای حیات باشد.
پم ورورت، نویسنده اصلی این مقاله، نوشت: «بسیاری متقاعد شده‌اند که زمین نماد یک سیاره زیست‌پذیر است و هر تغییری در مدار مشتری، که سیاره عظیمی است، برای زمین فقط می‌تواند بد باشد.» او افزود: «ما نشان می‌دهیم که این دو فرض نادرست است.»
در عین حال، اگر مشتری به خورشید نزدیک‌تر بود، موجب کج شدن محور زمین می‌شد. این امر می‌توانست موجب شود که بخش‌های بزرگی از زمین منجمد، و احتمال وجود حیات در آن کمتر شود.
این ماموریت می‌تواند به جست‌وجوی ما در مسیر یافتن سیارات فراخورشیدی یا سیاراتی در سایر منظومه‌های ستاره‌ای، و درک ما از ساختار و نحوه پدید آمدن منظومه‌های سیاره‌ای دیگر کمک کند.
مشتری بزرگ‌ترین سیاره در منظومه شمسی است.
