پژوهشگران موسسه ویس (Wyss) دانشگاه هاروارد، نخستین دستگاه «واژن روی تراشه» جهان را ساخته‌اند که حاوی سلو‌ل‌های زنده انسان است و محیط سلولی موجود در واژن را شبیه‌سازی می‌کند.

تراشه واژن به دانشمندان اجازه می‌دهد که تاثیر باکتری‌های مختلف را بر سلامت واژن و میکروبیوم آن- میکروارگانیسم‌های موجود در واژن- بررسی کنند. این ابزار فقط ۲.۵ سانتی‌متر طول دارد و از اپیتلیوم واژن انسان و سلول‌های بافت همبند زیرین تشکیل شده است.

پس از اینکه سلول‌ها توانستند در طول پنج روز تکثیر شوند، محققان هورمون جنسی استرادیول را به تراشه افزودند که مشابه آنچه در داخل بدن رخ می‌دهد، باعث تولید مخاط شد. این تیم با استفاده ازباکتری‌هایی که معمولا در واژن یافت می‌شوند، از جمله لاکتوباسیلوس کریسپاتوس (Lactobacillus crispatus)، تولیدکننده اسید لاکتیک که «پ‌هاش» (PH) بافت را پایین می‌آورد و مولکول‌های التهابی موجود در آن را کاهش می‌دهد، آزمایش‌های متعددی انجام داد.

محققان همچنین آزمایش‌هایی روی باکتری‌های «مضر» مرتبط با واژینوز باکتریایی -عفونت رایجی در واژن که بر اثر رشد بیش از حد باکتری‌های خاص ایجاد می‌شود- انجام دادند. واژینوز باکتریایی، خطر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی را افزایش می‌دهد و بر باروری احتمالی تاثیر منفی می‌گذارد، و تراشه واژن، ابزار بالقوه‌ای برای توسعه درمان‌های جدید و بهتر برای این بیماری است.

تراشه واژن، بر آزمایش روی حیوانات و بیماران انسانی برای آزمایش‌های درمانی واژینوز باکتریایی مزیت دارد. هرچند فناوری اعضای بدن روی یک تراشه محدودیت‌هایی دارد، تراشه واژن، نخستین گام موثر برای تحقیقات بیشتر است. این تیم امیدوار است که این ابزار، تحقیقات درمان‌های بالقوه پروبیوتیک‌ها را که باکتری‌های مفید را وارد واژن می‌کند، تسریع کند و با استفاده از فناوری مدرن، سلامت زنان را افزایش دهد.