پژوهش‌های جدید نشان داد که خطر ابتلا به کووید طولانی‌مدت برای افرادی که در مناطق فقیرتر زندگی می‌کنند، بیشتر است.

مقاله‌ای که در انجمن سلطنتی پزشکی منتشر شد، حاکی از آن است که پژوهشگران دریافته‌اند احتمال ابتلا به کووید طولانی‌مدت برای کسانی که در مناطقی با محرومیت بیشتر زندگی می‌کنند، در مقایسه با ساکنان مناطق کمترمحروم، ۴۶ درصد بیشتر است.

این مطالعه با تجزیه و تحلیل داده‌های دفتر آمار ملی  (اوان‌اس) بیش از ۲۰۰ هزار بزرگسال در سن کار را بررسی کرد و اولین موردی است که بین کووید طولانی‌مدت و وضعیت اجتماعی‌ــ‌اقتصادی در طیف وسیعی از بخش‌های شغلی ارتباط ایجاد می‌کند.

پژوهشگران دانشگاه‌های ساوت‌همپتون و آکسفورد دریافتند که زنان در مجموع بیشتر در معرض خطر ابتلا به کووید طولانی‌‌مدت قرار دارند؛ به طوری که احتمال ابتلای زنان در مناطق مرفه نسبت به مردان در مناطق محروم بیشتر است.

در تمام مشاغل، افرادی که در بخش‌ مراقبت‌های بهداشتی و آموزش و پرورش کار می‌کنند و کسانی که در مناطق فقیرتر ساکن‌اند، بیشتر از افرادی که در مناطق کمترمحروم زندگی می‌کنند، در معرض ابتلا به کووید طولانی‌ بودند.

بر اساس داده‌های دفتر آمار ملی منتشرشده در مارس ۲۰۲۳، حدود یک میلیون و ۹۰۰ هزار نفر در سراسر کشور [انگلستان] به کووید طولانی‌مدت مبتلا هستند؛ یعنی ۲.۹ درصد از جمعیت.

این رقم در مقایسه با ۶۸۹ هزار نفر در ابتدای ژانویه و ۵۱۴ هزار نفر در سپتامبر ۲۰۲۲، افزایش یافته است.

خستگی شایع‌ترین علامت کووید طولانی است و به دنبال آن، مشکل در تمرکز، درد عضلانی و تنگی نفس است.

دکتر نذرالاسلام، محقق ارشد از دانشکده پزشکی دانشگاه ساوت‌همپتون و گروه بهداشت جمعیت نافیلد در دانشگاه آکسفورد، گفت: «با اینکه گروه‌های شغلی خاصی به‌ویژه کارکنان خط مقدم و ضروری به طور نابرابر تحت تاثیر کوویدــ۱۹ قرار می‌گیرند، مطالعات در مورد [ارتباط] کووید طولانی‌مدت و شغل خیلی کم‌رنگ است.»

«یافته‌های ما با تحقیقات پیش از همه‌گیری در مورد سایر شرایط بهداشتی مطابقت دارد و نشان می‌دهد که کارگران با وضعیت اجتماعی‌ــاقتصادی پایین‌تر نسبت به افرادی در موقعیت اجتماعی‌ــ‌اقتصادی بالاتر که شغلی مشابه دارند، نتایج سلامت ضعیف‌تر و مرگ‌ومیر زودرس بالاتری دارند. با این حال، نابرابری اجتماعی‌ــ‌اقتصادی ممکن است در گروه‌های شغلی به طور قابل‌توجهی متفاوت باشد.»

پژوهشگران توصیه کرده‌اند که در سیاست‌های بهداشتی آینده برای بررسی نحوه درمان و مدیریت طولانی‌مدت کووید، عواملی مانند جنسیت، محرومیت و شغل هم در نظر گرفته شوند.

دکتر اسلام افزود: «نابرابری‌های نشان‌داده‌شده در این مطالعه حاکی از آن است که چنین رویکردی می‌تواند خطرات را به طور دقیق‌تری نشان بدهد و با سایر بیماری‌ها و فراتر از همه‌گیری مرتبط باشد.»

«این یافته‌ها به سیاست‌های بهداشت و درمان در شناسایی آسیب‌پذیرترین زیرگروه‌های جمعیت کمک می‌کند تا تلاش‌های متمرکزتری انجام شود و برای تسهیل کاهش نابرابری‌های بهداشتی، تخصیص منابع به شکل متناسب صورت گیرد.»