با وجود گذشت پنج ماه از بازداشت مرتضی بهبود، خبرنگار افغان-فرانسوی، به دست طالبان، سازمان گزارشگران بدون مرز روز چهارشنبه، هفدهم خرداد (۷ ژوئن)، با انتشار بیانیه‌ای نوشت طالبان هیچ مدرکی در مورد اتهام‌های وارد شده به او ندارند و «خودسرانه، بدون رعایت رویه‌های عدالت کیفری، او را در بازداشت نگه داشته‌اند.»

این سازمان بار دیگر از طالبان خواست مرتضی بهبودی را فورا و بدون قیدوشرط آزاد کنند. در فرازی از بیانیه مورد نظر چنین آمده است: «مقام‌های طالبان، در توضیح اینکه چرا مرتضی بهبودی، روزنامه‌نگاری را که آشکارا به‌علت حرفه‌ای بودن خود هزینه می‌پردازد، نگه می‌دارند، مطلقا هیچ مدرکی ارائه نکرده‌اند. ما از حکومت کابل می‌خواهیم که با آزاد کردن فوری او، این پرونده پوچ را یک بار برای همیشه ببندد.»

مرتضی بهبودی، که برای تهیه گزارش از فرانسه به افغانستان رفته بود، دو روز بعد از دریافت مجوز کار خبرنگاری در کابل، در روز هفتم ژانویه، به شیوه آدم‌ربایی، در نزدیکی وزارت خارجه طالبان بازداشت شد. سازمان خبرنگاران بدون مرز نوشت طالبان این خبرنگار افغان-فرانسوی را به «جاسوسی» متهم کرده‌اند و بدون ارائه هیچ گونه مدرکی «در بازداشتگاه اداره استخبارات [اطلاعات] طالبان» نگهداری می‌کنند.

یک ماه پس از دستگیری مرتضی بهبودی، سازمان گزارشگران بدون مرز کارزاری برای آزادی او را آغاز کرد. این سازمان همراه با ۲۵ رسانه فرانسوی دیگر درخواستی برای آزادی بهبودی امضا و منتشر کرده است. علاوه بر این، این سازمان بین‌المللی با برگزاری برنامه‌های حمایتی و اعتراضی همچون گردهمایی‌ها، کنسرت‌ها، و طوفان توییتری، خواستار آزادی این خبرنگار افغان فرانسوی شده است.

در همین حال، الکساندرا مستوجا، همسر فرانسوی مرتضی بهبودی، نیز در این مدت از انواع کارزارها و تلاش‌ها برای آزادی همسرش دریغ نکرده و همچنان امیدوار است که او به‌زودی آزاد شود. الکساندرا روز چهارشنبه، هم‌زمان با پنج ماهه شدن بازداشت مرتضی، در توییتر نوشت: «پنج ماه از زندانی شدن همسرم مرتضی بهبودی می‌گذرد. من در این مدت در غیاب عشق زندگی کرده‌ام، چرا که عشقی بدون آزادی همسرم وجود ندارد. و آزادی‌ای نخواهد بود اگر برایش مبارزه نکنیم.»

طالبان تاکنون هیچ جزئیاتی در مورد بازداشت مرتضی بهبودی و پرونده او منتشر نکرده‌اند. بهبودی تنها خبرنگار بازداشت شده در حکومت طالبان نیست. پیش از این، خالد قادری، خبرنگار رادیو نوروز، نیز مدت یک سال را در زندان طالبان گذراند و برخی دیگر از خبرنگاران نیز، پس از ماه‌ها زندان و شکنجه، به قید وثیقه آزاد شدند.

در همین حال، علاوه بر خبرنگاران، شماری از فعالان مدنی و کنشگران حوزه‌های علمی و آموزشی نیز بدون هیچ اتهام مشخصی در زندان طالبان محبوس‌اند. رسول پارسی، استاد دانشگاه، و مطیع‌الله ویسا، کنشگر معروف آموزش دختران، از کسانی‌اند که ماه‌ها است سرنوشتشان در زندان‌های طالبان مشخص نیست.