تازه‌ترین گزارش رسانه‌های آمریکایی نشان می‌دهد که تهران و واشنگتن در حال مذاکره درباره توافقی غیررسمی و نانوشته‌اند؛ توافقی که به گفته بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها، امتیازات زیادی برای جمهوری اسلامی خواهد داشت. مهم‌تر از همه اینکه ایران در ازای آزادسازی میلیاردها دلار از دارایی‌های جمهوری اسلامی و کاهش تحریم‌ها، متعهد می‌شود غنی‌سازی اورانیوم را هیچ‌گاه تا حد تولید تسلیحات هسته‌ای بالا نبرد.

بر اساس تازه‌ترین گزارش‌ها، تهران مجاز خواهد بود به غنی‌سازی ۶۰ درصدی اورانیوم ادامه دهد اما از این عدد تجاوز نکند.

بهنام بن طالب‌لو و ریچارد گلدبرگ، دو پژوهشگر ارشد بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها، در مقاله‌ای درباره توافق نانوشته دولت بایدن و دولت ابراهیم رئیسی، پیشنهادهایی به کنگره ایالات متحده ارائه داده‌اند.

این دو پژوهشگر می‌گویند که جمهوری اسلامی در ازای توافق‌های جدید و «باج دادن دولت بایدن» قصد دارد سه گروگان ایرانی‌ــ‌آمریکایی یعنی سیامک نمازی، عماد شرقی و مراد طاهباز را آزاد کند. آن‌ها معتقدند که دولت بایدن در عین حال، با مخفی نگه داشتن جزئیات توافق و اجتناب از هرگونه تصدیق آن، ممکن است به دنبال فرار از قانون بازنگری توافق هسته‌ای ایران (اینارا) باشد.

این قانون کنگره ایالات متحده را ملزم می‌کند هرگونه توافق هسته‌ای با ایران را بررسی کند و به کنگره اجازه می‌دهد ظرف ۳۰ روز پس از نهایی‌ شدن هر توافقی، در مورد تایید کردن یا نکردن آن قطعنامه‌ای صادر کند.

طیف گسترده‌ای از گزارش‌های مطبوعاتی موارد احتمالی هر توافق غیررسمی و نانوشته با جمهوری اسلامی را شناسایی کرده‌اند. به اعتبار گزارش‌ رسانه‌ها و به نقل از دیپلمات‌های آمریکایی، مشوق اصلی ایران در این مذاکرات حمایت‌های مالی است. برای کاخ سفید هم آزادسازی گروگان‌های آمریکایی و ممانعت ایران از دسترسی به تسلیحات هسته‌ای در اولویت است.

سید بدر البوسعیدی، وزیر خارجه عمان، هفته گذشته اعلام کرد که روند آزادسازی گروگان‌های آمریکایی در ایران به‌زودی به پایان می‌رسد.

دو پژوهشگر بنیاد دفاع دموکراسی‌ها در تازه‌ترین مقاله خود، برای تحت فشار قرار دادن کاخ سفید در ارتباط با هرگونه «توافق نانوشته و غیررسمی»، به کنگره ۱۴ راهکار ارائه داده‌اند که در ادامه می‌خوانیم:

۱- چه رئیس‌جمهوری ایالات متحده این توافق نانوشته و غیرسمی را به کنگره ارائه کند یا نه، کنگره باید تصویب قطعنامه‌های مرتبط با آن را به هر نحوی بررسی کند.

۲- آزاد کردن وجوه و سرمایه‌های جمهوری اسلامی می‌تواند ناقض اینارا، قانون بازبینی برجام، باشد. کنگره می‌تواند از تمام ابزارهای موجود استفاده کند و مانع از روند عملیات مالی وزارت خزانه‌داری شود.

۳- کنگره باید تحقیقات درباره نقض احتمالی قانون نهادهای مالی بین‌المللی در دولت بایدن را فورا آغاز کند و از مقام‌های وزارت خزانه‌‌داری بخواهد اعلام کنند برای تسهیل کمک مالی صندوق بین‌المللی پول به ایران چه اقدام‌هایی انجام داده‌اند.

۴- کنگره ایالات متحده باید با حضور مقام‌های دولت دموکرات جلسه‌ای برگزار کند تا جزئیات مذاکرات را به اطلاع عموم مردم آمریکا برسانند و توضیح دهند که آیا دولت بایدن به جمهوری اسلامی باج داده است یا خیر؟ آیا بین دارایی‌های ایران در عراق یا کره جنوبی و بازگرداندن گروگان‌های آمریکایی رابطه وجود دارد؟ آن‌ها همچنین باید از مقام‌های دولت بایدن توضیح بخواهد در صورت باج دادن به جمهوری اسلامی بر سر گروگان‌های آمریکایی، تا چه اندازه دشمنان دیگر ایالات متحده از جمله روسیه می‌توانند از این موضوع بهره ببرند؟

۵- راهکار دیگر کنگره استفاده از منابع رسانه‌ای این نهاد قانونی است. به گفته بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها، کنگره باید با استفاده از سخنرانی‌های نمایندگانش، بیانیه‌های مطبوعاتی، توییت‌ها و دیگر فرصت‌های رسانه‌ای، انقضای قریب‌الوقوع تحریم‌های موشکی سازمان ملل علیه ایران تحت قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل را برجسته کند تا به دولت بایدن، و متحدان بریتانیایی، فرانسوی و آلمانی آن اجازه باج‌دهی بیشتر به جمهوری اسلامی داده نشود. کنگره همچنین باید بریتانیا و اتحادیه اروپا را تحت فشار قرار دهد تا موسسات موشکی، نظامی و هسته‌ای جمهوری اسلامی را از فهرست تحریم‌ها خارج نکنند.

۶- کنگره باید قوانینی را دستور کار قرار دهد که دولت بایدن را از آزادسازی سرمایه‌های بلوکه‌شده نهادهای جمهوری اسلامی که در «تروریسم بین‌الملل» نقش دارند، بازدارد.

۷- کنگره باید قوانینی را پیشنهاد دهد که هرگونه کاهش تحریم‌ها برای ایران را تحت گواهی‌های جامعه اطلاعاتی ایالات متحده و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بررسی کند.

۸- کنگره باید در حمایت از احیای استاندارد بین‌المللی «غنی‌سازی صفر درصدی» برای ایران قطعنامه‌ای تصویب کند.

۹- کنگره ایالات متحده می‌تواند درباره پایان دادن به تمام تحریم‌های سازمان ملل علیه جمهوری اسلامی قطعنامه‌ای وضع کند.

۱۰- این نهاد قانون‌گذاری باید برای تشدید تحریم‌ها علیه افراد حقیقی و حقوقی که از تهیه، تولید یا تکثیر موشک‌های ایرانی حمایت می کنند، قانونی تصویب کند.

۱۱-  کنگره باید از دولت بایدن در مورد نیاتش در قبال کاهش تحریم‌های آتی که در برجام تعیین شده‌اند، سوال کند.

۱۲- کنگره باید قطعنامه‌ای تصویب کند که در آن اعلام می‌کند «دسترسی به هرگونه سرمایه بلوکه‌شده جمهوری اسلامی» به منزله رها کردن معترضان ایرانی از جمله زنان، اقلیت‌ها و مخالفان است. قانون‌گذاران همچنین باید به‌سرعت قانونی تصویب کنند که دولت را به اعمال تحریم‌های حقوق بشری علیه رهبر جمهوری اسلامی ایران و رئیس‌جمهوری این کشور ملزم کند.

۱۳- کنگره باید وضعیت نیروهای ایالات متحده در خاورمیانه را بازنگری کند و فروش و انتقال نظامی به اسرائیل را سرعت دهد تا از تقویت تسلیحاتی بیشتر ایران جلوگیری کند و در صورت شکست توافق با ایران، اطمینان حاصل کند که تهدید نظامی معتبری روی میز وجود دارد.

۱۴- آخرین پیشنهاد بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها این است که کنگره ایالات متحده باید در حمایت از جهت‌گیری سیاست جدید ایالات متحده در قبال ایران قطعنامه‌ای تصویب کند. قطعنامه‌ای که در آن نه‌تنها دولت بایدن حمایت حداکثری از مردم ایران را در دستور کار قرار دهد، بلکه تهران را در قبال نهادهای بین‌المللی از جمله سازمان ملل و آژانس‌های مرتبط به این سازمان متعهد کند.