اگر انیمیشن «خانواده عصر حجر» (فلینتستن‌ها) را دیده باشید، حتما به خاطر دارید که در این انیمیشن خیال‌انگیز، انسان‌های غارنشین هم‌زمان با دایناسورها و ماموت‌ها زندگی می‌کنند. اکنون، در مقاله جدیدی که در مجله «کارنت بایولوژی» منتشر شده است، دانشمندان می‌گویند که اجداد انسان، پیش از انقراض این جانوران، مدت کوتاهی با دایناسورها زندگی می‌کرده‌اند.

به گزارش نیویورک پست، تجزیه و تحلیل دقیق فسیل‌های پستانداران جُفت‌دار- شامل انسان و سگ و خفاش- پاسخ این پرسش دیرین را در اختیار پژوهشگران قرار داده است که آیا دایناسورها هم‌زمان با انسان‌های عصر حجر زندگی می‌کردند.

در حدود ۶۶ میلیون سال پیش، برخورد یک سیارک عظیم به زمین به نابودی جانوران، به‌جز پرندگان و برخی حیوانات کوچک مانند مارمولک‌ها و قورباغه‌ها، انجامید و در رویدادی که انقراض جمعی کرتاسه-پالئوژن (K-Pg) نامیده می‌شود، دایناسورها را از بین برد.

به گفته زیست‌دیرینه‌شناسان، فسیل‌های به دست آمده نشان می‌دهند که پستانداران جفت‌دار پیش از وقوع این فاجعه انقراض نیز وجود داشته‌اند.

امیلی کارلایل، نویسنده اصلی این مقاله از دانشکده زمین‌شناسی بریستول در انگلستان، می‌گوید ما هزاران فسیل از پستانداران جفت‌دار را گرد آوردیم و توانستیم الگوهای پیدایش و انقراض آن‌ها را ببینیم. بر این اساس، می‌توانیم تخمین بزنیم که پستانداران جفت‌دار چه زمانی تکامل یافته‌اند.

این تیم پژوهشی همچنین کشف کرد که پستانداران نخستین، خرگوش‌سانان و گوشت‌خوارسانان، درست پیش از آن انقراض عظیم تکامل یافته‌اند.

دانیل سیلوسترو، از دانشگاه فرایبورگ و یکی از نویسندگان این مقاله، می‌گوید در الگویی که ما استفاده کردیم، بر مبنای زمانی که اجداد جانداران نخستین بار در پیشینه فسیلی ظاهر می‌شوند و بر اساس الگوی تنوع گونه‌ها طی زمان، مبدأ زمانی پیدایش جانوران تخمین زده می‌شود.

کارلایل می‌گوید متاسفانه ما نمی‌دانیم که اجداد پستانداران جفت‌دار ما در آن زمان چه شکلی داشته‌اند. بسیاری از نخستین فسیل‌های پستانداران جفت‌دار مربوط به موجوداتی بسیار کوچک است، شبیه به پورگاتوریوس، جد اولیه نخستی‌‌سانان، که موجودی دالان‌ساز بود و در زمین نقب می‌زد و کمی شبیه به موش پوزه دراز درختی بود. از این رو، احتمال دارد که بسیاری از نیاکان ما کوچک و پرجنب‌وجوش بوده‌ باشند.