برخلاف شعارهای عوامفریبانه پشت تریبونهای سیاسی، سفر به آمریکا برای مدیران جمهوری اسلامی همواره جذاب بوده و در فهرست تیمهای ورزشی اعزامی از ایران به ایالات متحده برای حضور در رقابتهای بینالمللی، بارها اسامی افرادی غیرورزشی و سیاسی هم مشاهده شده است؛ اما اکنون به نظر میرسد که فدراسیون والیبال جمهوری اسلامی برای انتقال نیروهای امنیتی و غیرورزشی تحت پوشش کاروان تیم ملی والیبال به آمریکا رکورد جدیدی ثبت کرده است؛ آن هم در شرایطی که سرمربی و دو عضو ثابت تیم ایران به دلیل گذراندن دوران خدمت سربازی در سپاه، از دریافت ویزای آمریکا محروم ماندهاند.
آنطور که خبرنگاران مستقل در ایران گزارش کردهاند، محمدرضا داورزنی، فرمانده پیشین سپاه پاسداران و رئیس فعلی فدراسیون والیبال، برای شرکت تیم ملی والیبال مردان ایران در هفته سوم رقابتهای لیگ ملتهای والیبال که در آناهایم در ایالت کالیفرنیای آمریکا برگزار میشود، از سفارت ایالات متحده در آنکارا برای ۶۰ ایرانی درخواست ویزا کرده است.
این در حالی است که تیمهای حاضر در مسابقات جهانی معمولا با ۲۰ یا حداکثر ۲۵ عضو ورزشی شامل ۱۴ بازیکن و شش تا ۱۱ نفر عضو کادر فنی به کشورهای دیگر سفر میکنند. اکنون درخواست فدراسیون والیبال ایران برای صدور ۶۰ ویزای ورزشی، شک و تعجب کارمندان سفارت و کنسولگری آمریکا در کشور ترکیه را برانگیخته است و به همین دلیل در مرحله اول، تنها با سفر ۲۰ ایرانی به کشورشان موافقت کردهاند که بر اساس گزارش وبسایت تابناک، چهار نفر از این ۲۰ نفر همچنان «ناشناس» و غیرورزشیاند و با توجه به سوابق قبلی، بهنظر میرسد با دستگاههای سرکوبگر و امنیتی جمهوری اسلامی مرتبط باشند.
نکته قابل توجه اینکه محمدرضا داورزنی، رئیس فدراسیون والیبال ایران، در روزهای اخیر دلیل صادر نشدن ویزا برای تمام اعضای کاروان ایران از جمله بهروز عطایی، سرمربی و امین اسماعیلنژاد، محمدطاهر وادی و آرمان صالحی، از بازیکنان تیم ملی والیبال، را «کارشکنی آمریکاییها و دخالت سیاست در ورزش» عنوان کرده بود، اما حالا مشخص شده که «ارائه اطلاعات نادرست درباره وضعیت خدمت سربازی» این افراد از سوی فدراسیون دلیل رد شدن درخواست ویزاها بوده، زیرا کارت پایانخدمت آنها را سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که در فهرست گروههای تروریستی آمریکا قرار دارد، صادر کرده است.
وبسایت تابناک، نزدیک به محسن رضایی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، در گزارشی درباره این پرونده نوشت: «فدراسیون والیبال ایران نهتنها برای ۳۰ بازیکن بلکه از قبل برای ۳۰ مدیر و همراه (!) هم درخواست ویزای آمریکا داده که تعداد زیادی از آنها، تیم ملی والیبال ایران را در سفر به آمریکا همراهی کردهاند. این سفر در شرایطی صورت گرفته است که نتایج بازیهای ایران در این هفته قرار نیست حساب شود و مشخص نیست همراهان پرشمار چرا و با هزینه کدام نهاد راهی آمریکا شدهاند. البته این شایعه هم همچنان آزاردهنده است که اگر فدراسیون والیبال از همان روز نخست این فهرست ۶۰ نفره بلندبالا را به سفارت آمریکا نمیداد، آیا باز هم تعدادی از بازیکنان اصلی تیم ملی ایران رد میشدند؟»
در بخش دیگری از این گزارش آمده است: «آمریکا با توجه به سابقه دو دوره گذشته لیگ ملتها و همچنین سابقه ویزا دادن به تیم ملی جوانان ایران چرا این بار کارشکنی کرد؟ پاسخ به این پرسش مستلزم این است که فدراسیون ایران به این سوال پاسخ دهد که بهجز حدود ٣٠ بازیکن لانگلیست [لیست بلند بازیکنان ایران برای لیگ ملتها] چرا برای حداقل ۳۰ مدیر و همراه تیم از جمله مدیر روابطعمومی فدراسیون، نایبرئیس فدراسیون، دبیر فدراسیون و دهها نفر دیگر بهعنوان همراه درخواست ویزا و سفر غیرضروری به آمریکا داده است؟... آیا فدراسیون والیبال حاضر است اعلام کند اکنون بهغیر از ۱۶ بازیکن و مربی، چهار نفر دیگر موردادعای داورزنی در این پرواز چه کسانیاند و با هزینه چه کسی و چرا به آمریکا میروند؟ به جز این چهار نفر، برای چه کسانی ویزا صادر شده است که همراه تیم راهی لسآنجلس شوند؟ کار این جماعت در حاشیه مسابقات هفته سوم دقیقا چیست؟ این سیاهیلشکرها چقدر اهمیت دارند که کل تیم ایران را دچار چالش کنند؟»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
بر اساس گزارش رسانههای ورزشی در ایران، فدراسیون والیبال ایران دو سال قبل هم مانند سالهای قبلتر از آن، فهرست بلندبالایی از درخواستکنندگان ویزا را به سفارت آمریکا در دبی ارائه داد و پس از دریافت ویزا برای تمام درخواستکنندگان، کاروان تیم ملی با کل نفرات راهی شیکاگو شد؛ اما با توجه به اینکه برخی از دریافتکنندگان ویزا در آن سال خارج از کاروان تیم ملی و جداگانه به آمریکا وارد شدند، مقامهای آمریکایی از امیر خوشخبر، سرپرست وقت تیم، توضیح خواستند و اعضای تیم ملی والیبال ایران نیز چندین ساعت در فرودگاه معطل شدند.
خبرنگاران مستقل ورزشی در ایران میگویند این افراد که جدا از کاروان اصلی، به خاک آمریکا وارد شدند، همگی عضو نهادهای امنیتی، نظامی و سرکوبگر جمهوری اسلامی مانند وزارت اطلاعات و سپاه پاسداران بودند که با اهداف سیاسی یا تروریستی به ایالات متحده سفر کردند.
تابناک مینویسد: «پروپاگاندا و اطلاعات غلطی که فدراسیون والیبال با بیگناه انگاشتن خود برای بازی با افکارعمومی و توجیه رفتار خارج از ضابطه و اخلاق ارائه میدهد، روند اطلاعرسانی و گزارش واقعیتها را کند و پیچیدهتر کرده است. حتی احمدینیا (روابطعمومی)، میلاد تقوی (دبیر)، وحید مرادی (نایبرئیس) و مهدی اسلامی (خزانهدار) فدراسیون هم راهی آمریکا شدند تا بازیهای ایران را از نزدیک تماشا کنند. جالب اینکه دبیر فدراسیون مکررا در گفتوگو با رسانهها میگفت که به دلیل کارشکنی آمریکا نباید تیم را اعزام کرد، ولی حالا خودش هم راهی سفر آمریکا شده است.»
محمدرضا داورزنی مهمترین عضو سپاه پاسداران در ورزش ایران است. طی سالهای اخیر، سردارها، سرهنگها و سرگردهای پرشماری از سپاه به اتاقهای مدیریت ورزش ایران وارد شدهاند اما هیچیک نه به اندازه محمدرضا داورزنی در سپاه نفوذ داشتند و نه به حد او در این بخش عمر کردهاند.
او که در دوران جنگ ایران و عراق، قائممقام سازمان تربیتبدنی سپاه و مسئول آموزشهای رزمی سربازان در این نهاد امنیتیــنظامی بود، در پایان جنگ با استفاده از سابقه امنیتی و نظامی خود وارد سازمان تربیتبدنی شد و پس از سالها مدیریت فدراسیون والیبال، در دوران وزارت مسعود سلطانیفرد در دولت روحانی، عملا به همهکاره این وزارتخانه تبدیل شد و در جایگاه معاون اولی وزیر قرار گرفت.
داورزنی از سال ۱۳۹۸ مجددا به فدراسیون والیبال بازگشت و به گفته خبرنگاران ورزشی در ایران، اکنون تلاش میکند که تا جای ممکن از ظرفیتهای فدراسیون والیبال برای جابهجایی ماموران امنیتی و اطلاعاتی در کشورهای مختلف جهان و در پوشش اردوهای ورزشی استفاده کند و بدین شکل، عمر مدیریت خود در فدراسیون والیبال را که طبق قانون از سه سال قبل باید از آن بازنشسته میشد، بیشتر کند.
تیم ملی والیبال ایران در دو هفته ابتدایی مسابقات لیگ ملتهای والیبال، عملکردی بسیار ضعیف داشت که برخی آن را «فاجعهبار» خواندند. این تیم با شش شکست و تنها دو برد راهی آمریکا شد و سپس در اولین مسابقهاش در ایالات متحده نیز مقابل فرانسویها، سه بر هیچ شکست خورد تا دیگر هیچ شانسی برای صعود به مرحله نهایی این رقابتها نداشته باشد.