مایو مردانه کوچک و چسبانی که به نام شرکت عرضه‌کننده آن «اسپیدو» معروف است و زمانی یکی از مدهای محبوب مردانه بود، پس از دهه‌ها دوری از دنیای مد، دوباره به میدان می‌آید.

برخی معتقدند این مایوها هیچ‌وقت محبوبیتشان را از دست ندادند. سواحل و استخرهای اروپا (مخصوصا فرانسه) سال‌ها میزبان مردانی‌ بودند که مثل برزیلی‌ها سبک بریف (Brief) اسپیدو را می‌پسندیدند. این مایوها لباس اجباری شناگران در مسابقات واترپلو و شیرجه هم بودند.

آیا مایوهای اسیپدو می‌توانند با مدل‌های شلوارکی محبوب بسیاری از مردان رقابت کنند؟

سی‌ان‌ان با استناد به گزارش‌های شرکت اسپیدوــ‌ عرضه‌کننده اصلی این مدل مایو معروف‌ــ می‌نویسد که فروش و سفارش این مدل لباس شنای مردانه در سراسر اروپا، خاورمیانه و آفریقا در مقایسه با سال ۲۰۲۲، بیش از ۲۰۰ درصد افزایش یافته است. فروش این نشان تجاری در سال ۲۰۲۱ در ایالات متحده آمریکا هم ۵۴ درصد بیشتر از فروش سال ۲۰۲۰ بود.

تام دیلی، قهرمان شیرجه المپیک در مایو بریف اسپیدو.

استفان دوگ، دبیر بخش سبک مردانه در روزنامه بریتانیایی دیلی تلگراف، به سی‌ان‌ان می‌گوید که ظهور مجدد این مایو می‌تواند ناشی از تغییرات گسترده‌ به سمت طراحی‌های کوتاه‌تر در مد مردانه باشد. به گفته او، در طراحی‌های اخیر پرادا و دیور هم شورت‌های مردانه‌ کوتاه را شاهدیم و بنابراین شاید مد شدن مایو چسبان و کوچک هم طبیعی باشد.

دوگ می‌گوید لباس شنای مردانه بازار پررونقی دارد و با توجه به طرح‌های زیاد موجود، عجیب است که بازگشت به یک مد قدیمی را می‌بینیم.

کریس سدلر، معاون بازاریابی اسپیدو، درباره مایوهای تولیدی این نشان تجاری که آن‌ها را «کلاسیک، نمادین و در سراسر جهان شناخته‌شده» خواند، به سی‌ان‌ان گفت: مدل‌های بریف اسپیدو در عین حال بسیار کاربردی، سبک و راحت‌اند.

ریکی مارتین، خواننده پورتوریکایی از علاقه‌مندان به این سبک مایو است

برخی دیگر از مفسران علاقه مجدد به این مایوها را جزئی از مد «طعنه‌آمیز» مثل مد محبوبیت دوباره دمپایی‌های کراکس، پوشیدن صندل با جوراب، پشت مو و سبیل می‌دانند.

در سال‌های اخیر، افراد مشهور زیادی با پوشیدن این مایوهای تنگ و چسبان برای پذیرش این مدل‌ها فرهنگ‌سازی کردند. دنیل کریگ در نقش جیمز باند در فیلم «کازینو رویال» (محصول ۲۰۰۶)، تام دیلی، قهرمان شیرجه المپیک، دیوید بکهام و کریستیانو رونالدو، ستاره‌های فوتبال، لوک ایوانز، هنرپیشه، ریکی مارتین، خواننده و جورجیو آرمانی، طراح مد، از جمله کسانی‌اند که با این مدل مایوها در سواحل دیده شدند.

زک افرون، بازیگر سینما، هم سال ۲۰۱۷ در تبلیغی برای مسابقات سوپربال، یک نمونه بریف اسپیدو با پرچم آمریکا پوشید و آرنولد شوارتزنگر، ستاره اتریشی‌ــ‌آمریکایی هالیوود نیز چندین دهه از طرفدارن این سبک مایو بود.

لباس شنای بریف اسپیدو معروف‌ترین طرح پیتر تراویس، هنرمند و طراح استرالیایی، بود که به عنوان سفالگر، بادبادک‌ساز و مدرس سرامیک نیز کار می‌کرد. تراویس سال ۱۹۵۹ به اسپیدو پیوست؛ زمانی که مردان در ساحل شلوارک یا لباس هماهنگ کابانایی‌ــ‌ شورت باکستر با پیراهن همسان‌ــ می‌پوشیدند. آن زمان مایو بلند به سبک هاوایی در حال مد شدن بود و این شرکت می‌خواست تراویس چیزی شبیه آن طراحی کند اما تراویس ایده بسیار متفاوتی روی میز گذاشت.

شورت شنایی که او طراحی کرد، بسیار کوچک بود (در سه عرض ۱۷.۵، ۱۲.۵ و ۷.۵ سانتی‌متر تولید شدند). چنانچه روزنامه استرالیایی سیدنی مورنینگ هرالد توضیح داد هرچه عرض مایو بیشتر باشد، «پوشیده‌تر» است. طبق گزارش این روزنامه، مردان ابتدا ترجیح می‌دادند مدل‌های پهن‌تر را انتخاب کنند، اما در سال دوم، فروش عرض متوسط این مایوها افزایش پیدا کرد و پس از سه سال، فروش سبک کم‌عرض‌تر آن‌ها اوج گرفت.

لوک اوانس، هنرپیشه ولزی تصویری از خودش با مایو بریف اسپیدو را در اینستاگرام منتشر کرد.

به گفته تراویس، او این مایوها را برای فروش بیشتر یا تاریخ‌سازی در مد طراحی نکرد، بلکه از نظر او به عنوان یک فرد علاقه‌مند به موج‌سواری، این صرفا یک تکه لباس کاربردی است تا کسانی که در آب‌اند، راحت‌تر حرکت کنند.

البته ظهور مایوهای بریف اسپیدو همه‌جا با استقبال مواجه نشد. در استرالیا، تلاش مقام‌ها برای کنترل لباس شناگران در ساحل سابقه‌ای طولانی دارد. در سال ۱۹۰۷، قانون پیشنهادی پوشیدن کت‌شلوار و پیراهن برای مردان در ساحل به‌شدت مورداعتراض قرار گرفت و در نهایت رد شد. زنان زیادی هم به دلیل انتخاب لباس شنای خود مجازات شدند. تا دهه‌ها پس از آن هم سواحل استرالیا و ایالات متحده صحنه حضور مامورانی بودند که با متر اندازه‌گیری در سواحل گشت‌ می‌زدند و طول لباس شنای افراد را اندازه‌ می‌گرفتند.

در سال ۱۹۶۱، زمانی که مردان برای اولین بار در سواحل استرالیا مایو بریف اسپیدو پوشیدند، تعجب همه برانگیخته شد و حتی پلیس برخی را به دلیل «نشان دادن آلت تناسلی» دستگیر کرد (این اتهام‌ها در نهایت لغو شد، زیرا این مدل مایو موهای ناحیه تناسلی را نشان نمی‌داد).

تمام این فرایندها تبلیغات رایگانی برای اسپیدو بودند و باعث شدند فروش آن در سطح جهانی افزایش یابد و لباس شنای جدید موردتوجه طیف عظیمی از مردان از کهنسالان گرفته تا ورزشکاران المپیک قرار گیرد. چنانچه در المپیک ۱۹۶۸ مکزیک ۲۷ نفر از ۲۹ برنده مدال طلا در استخر، مایو بریف اسپیدو پوشیدند که بسیاری از آن‌ها مدل شورت‌های کوچک و کم‌عرض این نشان تجاری بودند.

هرچند در دهه ۱۹۷۰ و ۸۰ بریف اسپیدو بازار لباس شنای مردان را تسخیر کرد، در دهه ۹۰ جای خود را به لباس شنای نوظهور «گرانج»، شورت‌های گشاد، داد. موضوعی که البته اسپیدو ادعا می‌کند جهانی نیست. سدلر می‌گوید که در استرالیا، این مدل یکی از پرفروش‌ترین سبک‌های ما است.

او با استناد به کسانی مانند کائلب درسل، قهرمان المپیک، گفت که در حالی که ممکن است این روزها لباس‌های شنای فست‌اسکین (Fastskin) برای رقابت‌های سطح بالای شنا استاندارد باشند، بسیاری از شناگران نخبه و باشگاهی به دلیل راحتی فوق‌العاده، ترجیح می‌دهند هنگام تمرین‌، مایوهای چسبان و کوچک بپوشند.