خبرگزاری ایرنا دوشنبه، دوم مرداد (۲۴ ژوئیه)، به نقل از مسعود دانشمند، عضو هیئت‌مدیره کانون موسسات حمل‌ونقل جمهوری اسلامی ایران نوشت که ایران در ازای «فروش کالا» به ونزوئلا پولی دریافت نمی‌کند و معاملات تهاتری‌اند. 

مسعود دانشمند در عین حال افزود که «ونزوئلایی‌ها کالایی برای تهاتر با ایران ندارند و کشتی ها تقریبا یک‌سر خالی بازمی‌گردند».

تهران و کاراکاس چند هفته پیش و در جریان سفر خرداد (ژوئن) ابراهیم رئیسی، رئیس ‌جمهوری اسلامی ایران، به ونزوئلا، از قصد دو کشور برای افزایش روابط تجاری خبر دادند و اعلام کردند که جویای ارتقای همکاری‌های نفتی و تجاری بیشترند که در سال‌های آینده از سه میلیارد دلار به ۲۰ میلیارد دلار خواهد رسید. 

مقام‌های دو کشور همچنین از افزایش پروازهای بین ایران و ونزوئلا و ترویج همکاری‌های گردشگری و تحقیقات علمی سخن گفتند و ۲۵ قرارداد دوجانبه در بخش‌های پتروشیمی، حمل‌ونقل و معدن امضا کردند. 

پس از سفر رئیسی و نیز محمدمهدی اسماعیلی، وزیر ارشاد جمهوری اسلامی ایران به ونزوئلا، تهران از افتتاح دفتر رایزنی فرهنگی در کاراکاس خبر داده بود. اسماعیلی گفته بود که ایران قرار است در بازار کاغذ در آمریکای لاتین سرمایه‌گذاری کند و هیئتی از جمهوری اسلامی ایران در نمایشگاه کتاب کاراکاس در نوامبر حضور خواهد یافت، و و نزوئلا نیز قرار است کتاب‌های اسپانیایی به ایران بدهد. اسماعیلی همچنین از قصد همکاری دو طرف در زمینه تهیه فیلم سینمایی مشترک با موضوع حمل‌ونقل دریایی خبر داده بود.

مقام‌های ایرانی در چند هفته گذشته در حالی بر افزایش مناسبات اقتصادی میان جمهوری اسلامی ایران و حکومت چپگرای ونزوئلا- دو کشوری که تحت تحریم‌های اقتصادی ایالات متحده قرار دارند- تاکید کرده‌اند که اینک مسعود دانشمند، عضو هیئت‌مدیره کانون موسسات حمل‌ونقل جمهوری اسلامی ایران، می‌گوید که به دلیل کم بودن حجم مبادلات تجاری بین دو کشور، «خط منظم با ونزوئلا برقرار نمی‌شود، چرا که حجم بار دو کشور سه نوبت در سال است». 

دانشمند گفت: «هر سه الی چهار ماه یک کشتی تجاری می‌تواند از بندرهای ایران به سمت ونزوئلا حرکت کند و صاحب کالا اگر به این کشتی نرسد، باید چهار ماه منتظر کشتی بعدی بماند و به طور قطع در این مدت بازار هدف را از دست می‌دهد.» 

او همچنین گفت: «تا زمانی که نتوانیم در مسیر ونزوئلا و در بازار آن منطقه، مقاصد دیگری را بازاریابی کنیم تا حجم تقاضا افزایش پیدا کند و تردد کشتی‌ها به این منطقه به هر ماه یک کشتی برسد، نمی‌توان خط منظمی ایجاد کرد.»

معاملات تهاتری یا پایاپای، روشی است که مقام‌های جمهوری اسلامی ایران برای دور زدن مانع تحریم‌های مالی و بانکی ایالات متحده و برخی از کشورهای دیگر و نهاد‌های بین‌المللی، برای مراودات تجاری خارجی خود به‌کار‌می‌گیرند. 

به تازگی اعلام شد که عراق برای پرداخت بهای گاز وارداتی از ایران، به ایران نفت می‌دهد. بغداد به دلیل ممانعت‌ها و محدودیت‌های بانکی و نیاز به مجوز مخصوص ایالات متحده برای پرداخت بانکی پول به جمهوی اسلامی، و تضمین جریان گاز وارداتی از ایران، اعلام کرد که برای پرداخت بدهی خود در ازای خرید گاز از ایران، از این روش استفاده می‌کند، و تاکید کرد که این معامله پایاپای قانونی است و تحریم‌های ایالات متحده را نقض نمی‌کند.