پس از اعلام دولت بریتانیا مبنی بر پایان دادن به اسکان مهاجران افغان در هتل‌ها، هزاران مهاجر افغان در‌صدد یافتن خانه برآمده‌اند، اما گزارش‌ها نشان می‌دهند که این افراد با مشکل جدی در این زمینه روبرو شده‌اند. صاحب‌خانه‌ها در بریتانیا اغلب به مهاجران افغان جواب منفی می‌دهند و گاهی حتی از پاسخ دادن یا قرار ملاقات گذاشتن با آنان خودداری می‌کنند.

مجله نشنال در گزارشی که روز شنبه ۲۱ مرداد منتشر کرد، نوشت جواب منفی صاحب‌خانه‌ها‌، بسیاری از مهاجران افغان را ناامید کرده است.

مت سیمونز، بنیان‌گذار گروه کمک‌های مسکن «پل برای وحدت» و کهنه سرباز نیروهای مسلح بریتانیا، به مجله نشنال گفت برای بسیاری از افغان‌ها که در جست‌وجوی مکانی برای زندگی‌اند، «حتی ترتیب دادن یک ملاقات با صاحب‌خانه یک چالش بزرگ است».

او گفت که روزانه ۳۰ تماس تلفنی با افراد مختلف برقرار می‌کند تا بالاخره بتواند یک یا دو ملاقات را هماهنگ کند.

این کهنه سرباز بریتانیایی که تجربه ماموریت در افغانستان دارد، گفت صاحب‌خانه‌ها به محض این که متوجه می‌شوند او در جست‌وجوی خانه برای یک افغان ساکن در هتل است، «چهره در هم می‌کشند و رفتارشان تغییر می‌کند.»

دولت بریتانیا دو سال پس از خروج نیروهای بریتانیایی و هم‌زمان تخلیه بیش از ۱۰ هزار نفر از افغانستان، همچنان به اسکان ثابت پناهجویان افغان موفق نشده است. آمارها نشان می‌دهند که حدود هشت هزار افغان مهاجر هنوز پس از گذشت دو سال در هتل‌ها اقامت دارند.

دولت بریتانیا در ماه‌های اخیر اعلام کرد که برای هر مهاجر افغان یک پیشنهاد محل اقامت می‌دهد -که اغلب در شهرهای دور‌افتاده بریتانیا است- و اگر مهاجران این پیشنهاد را رد کنند، گزینه دیگری نخواهند داشت.

در همین حال، انجمن دولت‌های محلی بریتانیا از این تصمیم دولت انتقاد کردند و گفتند که در این صورت مهاجران افغان با خطر بی‌خانمانی مواجه می‌شوند. اکنون به نظر می‌رسد که این پیش‌بینی محقق شده است، زیرا مهاجرانی که مجبور به ترک هتل‌ها شده‌اند، نمی‌توانند به آسانی در شهرهای مورد‌نظرشان خانه پیدا کنند.

انجمن دولت‌های محلی، هفته گذشته، اعلام کرد در برخی از مناطق انگلیس حدود ۲۰ درصد از افغان‌هایی که از هتل‌ها بیرون رانده شده‌اند، با ادعای بی‌خانمانی به شوراهای محلی مراجعه کرده‌اند.

بر اساس گفته‌های مت سیمونز، سرعت اسکان افغان‌ها به مهارت زبان انگلیسی‌ آنان نیز ربط دارد. او گفت افغان‌هایی که به زبان انگلیسی مسلط‌اند، سریع‌تر به بازار مسکن و کار راه پیدا می‌کنند، اما کسانی که این مهارت را ندارند، با مشکلات جدی روبرو می‌شوند.

در همین حال، بن بیدل، رئیس انجمن ملی مالکان مسکن در بریتانیا، هرگونه تبعیض نژادی را محکوم کرد و گفت: «پناهندگان مانند همه اجاره‌نشین‌ها، با بحران عرضه در بازار اجاره دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند.»

انجمن ملی مالکان مسکن در بریتانیا سیاست‌های مالیاتی دولت در زمینه خانه‌های اجاره‌ای را دلیل عمده این وضعیت دانست و گفت دولت باید این سیاست‌ها را دوباره ارزیابی کند. به گفته این انجمن، مهاجران افغان به‌دلیل هزینه سنگین اجاره مسکن نیز با مشکل مواجه‌اند.

دولت بریتانیا اخیرا اعلام کرد از‌طریق طرح «مسکن خود را پیدا کن»، به پناهندگانی که بتوانند برای خود خانه پیدا کنند کمک‌هزینه می‌دهد. این طرح ۲۸۵ میلیون پوند بودجه دارد و برای آن دسته از مهاجران افغان که در هتل‌ها اقامت دارند، طراحی شده است. اما یافتن مسکن برای مهاجران افغان کار ساده‌ای نیست و عملا نمی‌توانند از این کمک‌هزینه استفاده کنند.