تحقیقات جدید نشان می‌دهد حفظ تناسب اندام در جوانی، خطر ابتلا به سرطان را – دست‌کم برای مردان – کاهش می‌دهد.

نیویورک‌پست در گزارشی که منتشر کرده، به فواید تناسب اندام پرداخته است.

پژوهش جدید منتشر‌شده در نشریه پزشکی ورزشی بریتانیا نشان داد مردانی که سطوح بالایی از تناسب اندام و استقامت قلبی – تنفسی را در دوران جوانی داشته‌اند، کمتر در معرض خطر ابتلا به سرطان‌هایی مانند سر، گردن، معده، پانکراس، روده و کلیه و کبد قرار دارند.

به‌طور کلی استقامت قلبی-تنفسی خطرات ناشی از ابتلا به سرطان را کاهش می‌دهد.

نویسندگان این پژوهش در بیانیه‌ای اعلام کردند: «تناسب اندام بالا در مردان سالم، خطر ابتلا به ۹ سرطان از ۱۸ سرطان بررسی‌شده، به‌ویژه سرطان‌های مربوط به اندام‌های گوارشی در بدن را کاهش می‌دهد.»

نتایج این پژوهش در سیاست‌گذاری سلامت عمومی استفاده می‌شوند و باعث می‌شود عوامل دخیل در افزایش استقامت قلبی-تنفسی در جوانان مورد بررسی و پژوهش قرار گیرد.

محققان دانشگاه گوتنبرگ در سوئد بیش از یک میلیون مرد را در ۱۸ سالگی تحت آزمایش تناسب اندام نظامی -آزمایشی که تا سال ۲۰۱۰ به صورت قانونی ضروری بود – قرار دادند و سپس این سطوح آمادگی جسمانی را با میزان تشخیص سرطان در ۳۳ سال آینده مقایسه کردند.

آزمایش نظامی شامل دوچرخه‌سواری ثابت، شروع با مقاومت کم به مدت پنج دقیقه و سپس افزایش مقاومت بود تا زمانی که مردان آن‌قدر خسته شدند که قادر به ادامه نبودند.

بر اساس نتایج آزمایش، محققان این شرکت‌کنندگان را به سه دسته: افراد با استقامت قلبی-تنفسی پایین، متوسط و بالا تقسیم کردند.

به گفته انجمن قلب آمریکا، استقامت قلبی-تنفسی به سنجش ظرفیت سیستم گردش خون و تنفس فرد برای اکسیژن‌رسانی به عضلات برای تولید انرژی در طول فعالیت بدنی اشاره دارد. این سنجش شامل توانایی فرد برای انجام تمرینات هوازی مانند دویدن، دوچرخه‌سواری، شنا به مدت طولانی و بالا رفتن از پله می‌شود.

نتایج نشان داد افرادی که سطح آمادگی قلبی تنفسی بالایی دارند - در مقایسه با گروهی که تناسب اندام کمتری داشتند - ۱۹ درصد کمتر در معرض خطر سرطان سر و گردن قرار دارند و همچنین در خطر ابتلا به سرطان کلیه، کاهش ۲۰ درصدی داشته‌اند.

گروهی که بالاترین سطح تناسب اندام را داشتند، ۴۲ درصد کمتر از سایر افراد با خطر سرطان ریه‌ مواجه‌اند که البته نویسندگان پژوهش دلیل اصلی آن را به سیگار کشیدن یا نکشیدن افراد ربط می‌دهند.

در مورد سرطان‌های گوارشی هم افراد با استقامت قلبی-تنفسی بالای ۴۰ درصد کمتر از سایرین در معرض ابتلا به سرطان‌های مری، کبد، مجاری صفراوی و کیسه صفرا قرار دارند. این افراد در سرطان معده و روده بزرگ هم ۲۰ درصد کمتر مبتلا می‌شوند.

با توجه به اینکه این پژوهش بر مشاهدات استوار است، نمی‌توان در مورد علت و معلول آن به‌طور مستقیم نتیجه‌گیری کرد.

اطلاعات مربوط به شیوه زندگی مانند رژیم غذایی، مصرف الکل و سیگار و هرگونه تغییر در استقامت قلبی-تنفسی باید در چنین پژوهش‌هایی در نظر گرفته شود.