دانشمندان بالاخره موفق شدند نگاهی به نمونههای جمعآوری شده از سیارک بنو بیندازند. آنها میگویند که بهطور اتفاقی، این نمونهها کمی بیشتر از مقداری است که انتظارش را داشتهاند.
به گزارش سیانان، هنگامی که قوطی حاوی نمونهها در روز ۲۶ سپتامبر باز شد، محققان مقدار زیادی مواد تیره و ریزدانه را درون محفظه و پایه اطراف آن پیدا کردند. دریچه محفظه نمونهبرداری از سیارک بنو در زمان جمع کردن نمونهها با یک مشکل فنی بزرگ مواجه شده بود. در آن زمان پسازآن که بازوی روباتیک اوسیریس-رکس، لحظاتی کوتاه به سیارک بنو برخورد کرد، سنگی در قسمت درِ محفظه گیر افتاد و مانع بسته شدن آن شد. دانشمندان بلافاصله متوجه شدند که بخشی از نمونههای گردآوری شده در حال نشت و بیرون ریختن از محفظه است.
اگرچه مهندسان ناسا بر این مشکل غلبه کردند و نمونهها در فاصله ۳۲۰ میلیون کیلومتری زمین، سفر امن خود را بهسوی ما آغاز کردند، اما دانشمندان تا پیش از باز کردن این محفظه، دقیقا نمیدانستند چه میزان از خاک سیارک بنو نمونهبرداری شده است.
حالا دانشمندان میتوانند در بررسی اولیه خود با استفاده از نمونههای بهدستآمده از قسمت در محفظه، تجزیهوتحلیل خود از ساختار و ماهیت این نمونهها را ارائه دهند. این نمونهها در روز ۲۴ سپتامبر پس از سفری هفت ساله، به زمین رسیدند و تیم تحقیقاتی نیز قوطی را یک روز پس از ورود آن به زمین، به مرکز فضایی جانسون ناسا در هیوستون برد که اتاق خاصی دارد و برای تجزیهوتحلیل دقیق نمونههای کیهانی ساخته شده است.
نمونههای خاک و سنگ سیارک بنو چه ارزشی دارند؟
سیارکها، بقایای شکلگیری منظومه شمسی به شمار میروند و به ما درکی کلی از چگونگی شکلگیری و مراحل استقرار سیارات در آن دوران پر هرجومرج اولیه ارائه میدهند. اما درعینحال، سیارکهای نزدیک به زمین، تهدیدی نیز برای سیاره ما محسوب میشوند. ازاینرو شناخت ترکیبات و همچنین مدار آنها بهمنظور انتخاب بهترین راه برای منحرف کردن این سنگهای فضایی در مسیر برخوردشان با زمین، مهم و کلیدی است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
هرچند نمونههای بهدستآمده از سیارک، تازه در روز ۱۱ اکتبر و طی مراسم پخش زنده ناسا رونمایی خواهند شد. اما تجزیهوتحلیل سریع نمونهای که از محفظه «تگسم» (TAGSAM) برداشته شده، هماکنون در دست بررسی است و یافتههای اولیه از مواد جمعآوریشده از سیارک بنو بهزودی منتشر خواهد شد.
یکی از اعضای تیم تجزیهوتحلیل نمونههای اوسیریس-رکس میگوید دانشمندان با استفاده از میکروسکوپهای الکترونی روبشی، پرتو اکس و تجهیزات فروسرخ، این نمونهها را بررسی خواهند کرد.
این تجهیزات، با بررسی مواد آلی و معدنی موجود در سیارک، اطلاعات ارزشمندی را در اختیار دانشمندان قرار خواهند داد. دانشمندان بر این باورند که سیارکهایی همچون بنو ممکن است عناصر ضروری حیات از قبیل آب را به زمین آورده باشند. بررسی نمونههای دستنخورده اینگونه سیارکها میتواند به ما در یافتن پاسخ به این پرسش کمک کند.
فضاپیمای اوسیریســرکس با پایان ماموریت خود برای نمونهبرداری از سیارک بنو، اینک به جستوجو در منظومه شمسی ادامه خواهد داد و قرار است بررسیهای دقیقتری روی سیارک آپوفیس انجام دهد؛ ماموریت فضایی جدیدی که نامش نیز متفاوت خواهد بود و «اوسیریســاَپکس» نامیده میشود. سیارک آپوفیس، سیارکی است که در سال ۲۰۲۹ به قدری به زمین نزدیک میشود که میتوان آن را با چشم غیرمسلح نیز مشاهده کرد.
اما سیارک بنو که اینک نمونههای سنگ و خاک آن را در دست داریم، بیش از یک قرن دیگر به زمین نزدیک خواهد شد و ازاینرو دانشمندان میخواهند بدانند که این سیارک ۵۰۰ متری دقیقا از چه چیزی تشکیل شده است تا بتوانند راهی برای مقابله با خطر برخورد احتمالی آن پیدا کنند.
به همین دلیل است که دانشمندان لاکهید مارتین، فضاپیمای ۸۰۰ میلیون دلاری اوسیریس-ایکس با ابعاد یک مینیون را در سال ۲۰۱۶ به فضا پرتاب کردند تا اطلاعات بیشتری درباره این سیارک به دست بیاورند.
این سیارکها بقایای بهجامانده از زمان تشکیل منظومه شمسی، یعنی چهارونیم میلیارد سال پیش به شمار میروند. دانشمندان میگویند بررسی نمونه از سیارکها میتواند سرنخهایی از منشا حیات روی زمین را به دست دهد.