به نظر می‌رسد بازارها در رویارویی با جنگی تمام‌عیار بین اسرائیل و حماس بی‌احساس ظاهر شده‌اند. واقعیت هم این است که تصاویر وحشتناک اجساد قربانیان دو طرف و ویرانه‌های به‌جامانده از حمله گسترده و ادامه‌دار اسرائیل به غزه چندان به واکنش بازارهای مالی منجر نشده است.

آن‌طور که برخی تحلیلگران می‌گویند، «بازار قلب ندارد» بلکه بیشتر مایل‌ است به موضوع‌هایی از این دست توجه کند که آیا آنچه در حال رخ دادن است، عرضه نفت را محدود می‌کند؟ یا بین این عامل و سیاست‌های مالی داخلی و خارجی ارتباطی وجود دارد؟ آیا نرخ بهره‌ها تا پایان سال ثابت می‌ماند یا نه؟

بلومبرگ در گزارشی به نقل از فولی، از شرکت خدمات مالی چند ملیتی رابوبانک، نوشت: «سرمایه‌گذاران هنوز به اندازه کافی متقاعد نشده‌اند اما در صورت گسترش دامنه این درگیری‌ها ممکن است نظرشان عوض شود.» در واقع، بازار فعلا بی‌اعتنا به عامل انسانی و وحشت ناشی از جنگ و ویرانی، با خونسردی نظاره‌گر جنگ است.

با این‌ حال ممکن است این رویه دوام نیاورد. چنانچه مقام‌های ایالات متحده و اسرائيل به این نتیجه برسند که ایران مستقیما حمله حماس به اسرائیل را سازماندهی کرده است، قاعده بازی عوض خواهد شد و در این میان، نفت به‌عنوان «سازوکار انتقالی» و عامل تاثیر‌گذار وارد بازی می‌شود.

مقام‌های غربی می‌گویند هنوز به شواهدی دال بر دخالت ایران در برنامه‌ریزی حمله حماس دست نیافته‌اند. اما اگر آن‌ها به این نتیجه برسند که ایران در آن حمله دست داشته یا از این پس، ایران هم وارد این درگیری شود، پیامدهای این جنگ احتمالا بسیار گسترده خواهد بود.

بلومبرگ در ادامه، به نقل از استیون کوک، مشاور شورای روابط خارجی ایالات متحده، نوشت: «اگر اسرائیلی‌ها به طور علنی ایرانی‌ها را مسئول این حمله معرفی کنند، این به معنای برخورد مستقیم و جنگ فعال [و نه جنگ نرم] علیه ایران خواهد بود».

با اینکه اسرائیل و ایران در سراسر منطقه درگیر جنگی در سایه‌اند، در صورت بالا آمدن نام جمهوری اسلامی در فهرست عاملان این حمله، جنگ در سایه جایش را به یک رویارویی واقعی خواهد داد.

به نظر می‌رسد واکنش ملایم بازارها به این جنگ ناشی از این است که آن‌ها هنوز در مورد تبعات آن نگرانی خاصی ندارند و پیش‌بینی آن‌ها این نیست که دامنه آن گسترش می‌یابد. از این‌ رو می‌توان گفت نیروی محرکه واکنش بازارهای مالی به جنگ گسترش دامنه آن است.