اعتراضات مردمی در لبنان که از ۱۷ ماه اکتبر سال گذشته آغاز شده بود، پس از یک آرامش چند هفته‌یی روز شنبه گذشته، بار دیگر با قوت و شدت راه افتاد و هزاران نفر معترض لبنانی در شهرهای عمده لبنان، به ویژه بیروت به خیابان‌ها ریخته و دست به راه‌پیمایی و اعتراض زدند.

عمده ترین خواست معترضان، تشکیل حکومتی است از تکنوکرات‌‌های پاک و خوشنام که بتواند کشور را از بحران اقتصادی و اجتماعی کنونی نجات داده و حقوق از دست رفته شهروندان را تأمین کند.

معترضان به گروه‌های مختلف و متعدد، تقسیم شده بودند، برخی از آن‌ها مقابل خانه نخست وزیر جدید و شماری هم در اطراف بانک‌ها که مدتی است از پرداخت سپرده‌های مردم، امتناع می‌ورزند، تجمع کرده بودند.

البته باید اعتراف کرد که در پی گزینش حسان دیاب، استاد دانشگاه آمریکایی بیروت، به عنوان نخست وزیر جدید که پس از استعفای سعد حریری، نخست وزیر پیشین، صورت گرفت، اعتراضات مردمی برای مدتی فروکش کرده بود.

گذشته از بارش باران‌های سنگین و سردن شدن هوا، انتظار معترضان برای روشن شدن اقدامات نخست وزیر جدید برای تشکیل حکومت جدید، از عواملی بود که اعتراضات را در این مدت به رکود مواجه کرده بود. اما اظهارات و موضع‌گیری‌های ایران محور تازه ای نیروهای سیاسی شریک در قدرت، بار دیگر آتش اعتراضات را مشتعل کرد.

پس از کشته شدن قاسم سلیمانی، فرمانده سپاه قدس ایران، حسن نصرالله، دبیرکل حزب الله تهدید به یک جنگ فراگیر علیه نیروهای آمریکایی در منطقه کرد. وی مشکل اصلی لبنانی‌ها را به فراموشی سپرده و قصد داشت لبنان را به صحنه‌ای برای جنگ های نیابتی میان ایران و آمریکا تبدیل کند.

هم‌چنان دولت لبنان به گونه رسمی، ترور قاسم سلیمانی را محکوم کرده و به رهبران ایران پیام تعزیت فرستاد. در حالی‌که از محکوم کردن حمله به شرکت نفتی «آرامکو» در سپتامبر گذشته، اجتناب ورزیده بود.

از جانب دیگر، نیروهای سیاسی مسلط بر دولت لبنان، به بهانه آمادگی برای وضعیت سیاسی جدید و پیش‌گیری از پیامدهای احتمالی افزایش تنش، میان آمریکا و ایران، زمزمه تشکیل حکومت سیاسی را سر داده اند، در حالی‌که معترضان و اکثریت قاطع مردم لبنان، خواستار حکومت تکنوکرات و مخالف بازگشت نیروهای سیاسی یاد شده به قدرت هستند.

در این اوضاع و احوال که نیروهای سیاسی بیگانه پرور، در جهت لغزاندن لبنان در محور ایران، تلاش دارند، اوضاع معیشتی و اقتصادی مردم، به بدترین حالت رسیده است. در حالی‌که بانک‌ها از پرداخت حقوق ماهانه و حقوق بازنشستگی کارمندان، امتناع می‌ورزند، قوانین سخت‌گیرانه بانک‌ها در رابطه به ارز، بازار ارز موازی را رونق بخشیده و در نتیجه آن میلون‌ها دلار به جیب قدرت‌مندان و ثروت‌مندان سرازیر می‌شود. افزون بر آن سیاست‌مداران و بازرگانان، توانسته اند، میلیاردها دلار را به بیرون از لبنان، قاچاق کنند.

در نتیجه، لبنانی‌ها اعتماد خود را نسبت به طبقه سیاسی فاسد که برای رسیدن به خواهشات شخصی و گروهی خود، منافع بیگانگان را بر منافع مردم و وطن ترجیح می‌دهند، از دست داده اند.

مردم لبنان، رویدادهای هفته های اخیر را با دقت، زیر ذره بین داشتند؛ آن‌ها از حمله موشکی نمایشی ایران، به پایگاه‌های نظامی در عراق و از رسوایی سرنگون شدن هواپیمای مسافربری اوکراین توسط سپاه و خشم و اعتراض مردم ایران در پی آن، به خوبی آگاهی دارند.

مردم لبنان، هم‌چنان سفر پیروزمندانه و مانورگونه ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه به دمشق را که پس از قتل قاسم سلیمانی، انجام داد، نیز دنبال کردند و دیدند که چگونه برای انضباط امور و جلوگیری از افزایش تنش، دستورهای لازم را صادر کرده و به کشورش بازگشت.

ملت لبنان از مجموع رویدادهای اخیر به این نتیجه رسیده است که دیگر نباید به سیاستمداران فاسد امید داشته باشد، بلکه لازم است به منظور ایجاد تغییرات بنیادی سیاسی و اقتصادی در لبنان، حضور خود را در صحنه حفظ کند و با توسل به اعتراضات مدنی و مسالمت آمیز، تلاش های خود در راستای تحقق اهداف والای ملی ادامه دهد.

https://www.independentarabia.com