وال استریت ژورنال در گزارشی نوشت که حمله هفتم اکتبر حماس به اسرائیل نشان داد که یک گروه شبه‌نظامی چطور می‌تواند از پهپادها به روش‌های متفاوت استفاده کند.

به گزارش وال‌استریت ژورنال، حماس از کوادکوپترهای (پهپادهای معمولی) مجهز به دوربین، برای شناسایی و نقشه‌برداری از دفاع اسرائیل استفاده کرد. سپس مهمات و بمب‌های سبک را روی پهپادی‌های معمولی سوار کرد و از آن‌ها برای منهدم کردن حسگرها و مسلسل‌های خودکار مستقر در امتداد مرز اسرائیل با غزه استفاده کرد.

این روش‌ها راه را برای حمله هفتم اکتبر هموار کرد. حمله‌ای که بیش از ۱۲۰۰ کشته برجای گذاشت و به گروگان گرفته شدن ۲۴۰ نفر منجر شد.

آنچه روی داد این نگرانی را در ایالات متحده برانگیخت که هرکسی می‌تواند نیروی هوایی خود را با چند صد دلار راه‌اندازی کند.

محدودیت قانون فدرال این نگرانی را تشدید می‌کند. چرا که قانون فدرال اکثر سازمان‌های مجری قانون را از دفاع موثر در برابر چنین پرندگان ارزان قیمتی در داخل مرزهای ایالات متحده منع، و آمریکایی‌ها را در برابر حمله‌های احتمالی آسیب‌پذیر می‌کند.

پهپادهای کوچک دسته‌ای از پهپادها محسوب می‌شوند که کارشناسان از آن به‌عنوان سامانه‌های هوایی بدون سرنشین یاد می‌کنند.

ارتش ایالات متحده پهپادها را بر اساس حداکثر وزن، ارتفاع عملیاتی و حداکثر سرعت، به پنج دسته تقسیم می‌کند. گروه‌های ۱ و ۲ مطابق با تعریف اداره هوانوردی فدرال از سامانه‌های هواپیمای بدون سرنشین کوچک‌اند که وزنشان بین ۲۵۰ گرم تا ۲۵ کیلوگرم است.

آنها پهپادهایی‌اند که بیشتر علاقه‌مندان آن‌ها را به پرواز درمی‌آورند و کاربران تجاری مانند آمازون و والمارت به صورت آزمایشی از آن‌ها برای تحویل همه چیز از کالاهای خانگی گرفته تا دارو و پیتزا استفاده می‌کنند.

قانون فدرال رهگیری سیگنال رادیویی پهپاد، در اختیار گرفتن کنترل آن‌ها یا سرنگون کردن آن‌ها را تنها برای دفاع از پایگاه‌های نظامی و سایت‌های حساس، مانند کاخ سفید و تاسیسات هسته‌ای، مجاز شمرده است. در غیر این‌صورت، حتی رهگیری سیگنال رادیویی پهپاد می‌تواند قانون فدرال در زمینه شنود را نقض کند.