با افزایش بازداشت‌ها و شکنجه‌های خودسرانه زنان و دختران در افغانستان به بهانه حجاب، رینا امیری، فرستاده ویژه آمریکا در امور زنان و حقوق بشر در افغانستان، با انتشار پیامی در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «زنان افغانستان به دلیل مقاومت در برابر حجاب تحمیلی، با خطرات غیرقابل‌تصوری روبه‌رو می‌شوند و بهای سنگینی می‌پردازند.»

امیری نوشت که زنان در افغانستان با پذیرفتن خطرهای بزرگ تلاش می‌کنند تا وضعیت وحشتناک جاری در افغانستان و تاثیر ویرانگر آن را بر زنان، دختران و خانواده‌ها گزارش کنند.

او افزود: «صدها زن و دختر اکنون [به دست طالبان] بازداشت و با آزار و اذیت و جریمه‌های سنگین روبه‌رو شده‌اند.»

رینا امیری همچنین نوشت براساس گزارش‌هایی که از زنان افغانستان می‌رسد، «برخی از دختران که شب در بازداشت طالبان مانده‌اند، از ترس آبروریزی خودکشی کرده‌اند.»

وزارت امر به معروف و نهی از منکر طالبان از اول ژانویه ۲۰۲۴ به‌طور گسترده دستور بازداشت زنان و دختران بدون حجاب کامل را صادر کرد. رهبری طالبان این دستور را تایید کرد و گفت زنانی که حجاب کامل را رعایت نمی‌کنند باید مجازات شوند.

از آن زمان تاکنون صدها زن و دختر در کابل، بلخ، قندوز، بامیان، بغلان، غزنی، دایکندی و چندین استان دیگر به بهانه نداشتن حجاب مورد نظر طالبان بازداشت شده‌اند.

خانواده یکی از دختران بازداشت‌شده به ایندیپندنت فارسی گفت که پس از دو روز موفق شده‌اند محل نگهداری دخترشان را پیدا کنند و با پرداخت ۱۶۰ هزار افغانی به‌عنوان جریمه و گذاشتن دو سند مالکیت به‌عنوان تضمین، پس از یک هفته توانسته‌اند دخترشان را از بازداشت طالبان آزاد کنند.

برخی دیگر از کسانی که تجربه بازداشت در هفته‌های اخیر را داشتند نیز از انواع شکنجه فیزیکی و روانی در بازداشتگاه‌های طالبان خبر دادند.

در همین حال، در دو هفته اخیر جسد چند دختر جوان در کابل و بلخ نیز پیدا شدند که به‌طور مرموزی به قتل رسیده بودند. برخی مدعی شدند این دختران در بازداشت طالبان بودند. یک منبع مطلع در بلخ به ایندیپندنت فارسی گفت جسد پیدا‌شده در روستای کول امبوی شهرستان بلخ که تصویرش در رسانه‌های اجتماعی منتشر شد، متعلق به دختری به اسم زیبا، ساکن ناحیه خراسان شهر مزارشریف بود که به جرم نداشتن حجاب مورد نظر طالبان، بازداشت و برای چند روز ناپدید شده بود.

رینا امیری با اشاره به این وضعیت، اشاره کرد که این رفتار «پتانسیل نیمی از جمعیت را در افغانستان هدر داده و امکان خودکفایی، ثبات و امید را از مردم ربوده‌ است».

او تاکید کرد زمینه پاسخگو کردن مسئولان این رفتارها علیه زنان باید ایجاد شود و «به سرکوب و آزار بی‌امان زنان در افغانستان پایان داده شود.»

بازداشت زنان و دختران تنها متعلق به یک ماه اخیر نیست، این روند از زمان به قدرت رسیدن طالبان در ۲۰۲۱ تاکنون به اشکال مختلف ادامه دارد. پیش‌تر، طالبان تنها فعالان حقوق زنان و زنان دادخواه را که در اعتراض به دستورهای سرکوبگرانه طالبان به خیابان می‌رفتند یا در رسانه‌های اجتماعی فعالیت می‌کردند، بازداشت و شکنجه می‌کردند.

آخرین مورد از بازداشت فعالان حقوق زنان در افغانستان به بازداشت سریالی ژولیا پارسی، ندا پروانی، پریسا آزاده و منیژه صدیقی، اعضای جنبش‌های اعتراضی زنان باز‌می‌گردد که در اکتبر ۲۰۲۳ رخ داد. اکنون سه تن از این زنان پس ازگذشت دو ماه آزاد شده‌اند، اما منیژه صدیقی همچنان در زندان طالبان است.

سازمان عفو بین‌الملل روز جمعه ۲۰ بهمن طی بیانیه‌ای بار دیگر خواستار رهایی منیژه صدیقی از زندان طالبان شد. این سازمان گفت منیژه صدیقی روز ۹ اکتبر ۲۰۲۳ بازداشت شده، تا ۵ دسامبر در بازداشتگاه بوده و سپس به زندان منتقل شده‌ است.

عفو بین‌الملل گفت اتهام و دلیل زندانی شدن منیژه صدیقی تاکنون مشخص نشده است، اما او در زندان در معرض شکنجه و بدرفتاری قرار دارد و امکان ملاقات منظم با خانواده یا دسترسی به وکیل را نیز ندارد.