اوپنهایمر برنده بزرگ نودوششمین دوره جوایز آکادمی (اسکار) شد که یکشنبه شب در سالن تئاتر دالبی (Dolby Theatre) در لس‌آنجلس برگزار شد و پایانی چشمگیر برای فصل جوایز ۲۰۲۴ رقم زد.
ستاره‌های درجه یک هالیوود، از جمله مارگو رابی، آرنولد شوارتزنگر، و سیلوستر استالونه، جمع شدند تا در مراسمی که مجری‌گری آن را جیمی کیمل، چهره کهنه‌کار برنامه‌های آخر شب و مجری چهار دوره مراسم اسکار، بر عهده داشت، از بهترین‌های سینما تجلیل کنند.
کریستوفر نولان اولین جایزه اسکارش برای بهترین کارگردانی را با «اوپنهایمر» به دست آورد، فیلمی که در هفت رشته از ۱۳ رشته‌ای که نامزد شده بود جایزه برد، از جمله جایزه بهترین فیلم. این فیلمساز ۵۳ ساله بریتانیایی‌ـ‌آمریکایی پیش‌تر پنج بار بابت فیلم‌هایش نامزد شده بود از جمله برای «دانکرک» (۲۰۱۷)، «تلقین» (۲۰۱۰) و «یادگاری» (۲۰۰۰).
سخنرانی دریافت جایزه نولان بیشتر بر کار متمرکز بود، از ستارگان فیلمش، که «همگی در کارشان درجه یک‌اند» و از «گروه فوق‌العاده‌‌اش» تشکر کرد.
او جمله‌ای ویژه هم به همسرش اختصاص داد، اما توماس که از سال ۱۹۹۷ تهیه‌کننده تمام فیلم‌هایش بوده است. نولان خطاب به او گفت: «تهیه‌کننده تمام فیلم‌های ما، و تمام بچه‌های ما. دوستت دارم.»
پیش‌تر در همان شب، ستارگان اوپنهایمر، کیلین مورفی ۴۷ ساله و رابرت داونی جونیور ۵۸ ساله، نیز اولین جایزه اسکارشان را به‌ترتیب در رشته بهترین بازیگر مرد و بهترین بازیگر نقش مکمل مرد کسب کردند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
مورفی پس از معرفی تاثیرگذار سر بن کینگزلی، موفقیتش را به «صلح‌طلبان» تقدیم کرد و خطاب به حضار گفت: «ما فیلمی ساختیم درباره مردی که بمب اتم را خلق کرد و چه خوب چه بد، داریم در دنیای اوپنهایمر زندگی می‌کنیم، پس واقعا مایلم این را به تمام صلح‌طلبان جهان تقدیم کنم.»
مراسم اسکار با اندکی تاخیر آغاز شد، و بر اساس گزارش‌ها، علت آن تجمع صدها معترض در بلوار سانست بود که خواستار برقراری آتش‌بس در غزه بودند.
تام موری، خبرنگار ایندیپندنت که در این مراسم حضور داشت، گفت: «در حالی که خودرو مخصوص خبرنگاران ما را به سمت دالبی می‌برد، پلیس ضدشورش را دیدیم که آماده می‌شدند و گردان‌گردان خارج می‌شدند. ما ناچار شدیم از سه ایست بازرسی جداگانه عبور کنیم تا وارد محل شویم.»
وقتی رویداد در حال برگزاری بود، غافلگیرکننده‌ترین اتفاق آن شب رخ داد، وقتی اما استون جایزه بهترین بازیگر زن را برد و لی‌لی گلدستون، بخت اول این جایزه، را پشت سر گذاشت که فیلمش، «قاتلان ماه گل» ساخته مارتین اسکورسیزی، به‌رغم نامزدی در ۱۰ رشته دست‌خالی به خانه رفت.
استون ۳۵ ساله برای نقش بلا باکستر، کودکی در جسم یک زن، در فیلم کمدی فانتزی تاریخی «بیچارگان» ساخته یورگوس لانتیموس جایزه برد‌ــ فیلمی که برنده سه جایزه پی‌در‌پی دیگر هم شد، برای بهترین چهره‌پردازی و آرایش مو، بهترین طراحی صحنه، و بهترین طراحی لباس.
این بازیگر هنگام دریافت جایزه روی صحنه دچار مشکلی کوچک در لباسش شد، و پیش از آغاز سخنرانی، زیپ خراب لباسش را دستمایه شوخی کرد.
استون، که دومین جایزه اسکارش را دریافت کرد و پیش‌تر در سال ۲۰۱۷ نیز جایزه بهترین بازیگر زن را برای ایفای نقش در «لالالند» گرفته بود، به‌شوخی گفت: «به پیراهنم نگاه نکنید!»
به نظر می‌رسید احساسات بر این بازیگر غلبه کرد و اشک در چشمانش حلقه زد، وقتی از «تمام زنان فوق‌العاده این رشته» قدردانی کرد و از خانواده و همسرش تشکر کرد، که میان جمعیت دیده شد و داشت به این ستاره سینما لبخند می‌زد.
بریتانیا نیز شبی تاریخ‌ساز داشت، و «منطقه زیر نظر» جایزه بهترین فیلم بین‌المللی را برد. فیلم داستانی دلخراش جاناتان گلیزر در مورد آشوویتس، اقتباسی از رمان مارتین ایمیس که در سال ۲۰۱۴ منتشر شد، اولین فیلم بریتانیایی است که در این رشته جایزه دریافت کرده است. این فیلم همچنین جایزه بهترین صداگذاری را به خانه برد.
گلیزر‌ــ که مانند تهیه‌کننده فیلم، جیمز ویلسون یهودی است‌ــ با سخنرانی دریافت جایزه‌اش، اشک به چشم چند نفر از حضار، از جمله زاندرا هوله، ستاره فیلمش، آورد. این کارگردان درباره عملیات نظامی اسرائیل در غزه صحبت کرد.
گلیزر، که همراه بسیاری از ستارگان از جمله بیلی آیلیش و مارک رافائلو در این رویداد سنجاق‌سینه‌ای به نشانه درخواست آتش‌بس زده بود، گفت: «همین الان ما این‌جا ایستاده‌ایم و مردانی برخلاف یهودی بودنشان عمل می‌کنند و هولوکاست را اشغالگری‌ای ربوده که به درگیری افراد بیگناه بسیاری منجر شده است، چه قربانیان ۷ اکتبر در اسرائیل چه حمله جاری در غزه.»
«باربی»، فیلم موفق و پرفروش گرتا گرویگ و مارگو رابی، به‌رغم موفقیت بزرگ در گیشه، فقط یک جایزه به خانه برد، که بابت تک‌آهنگ تفکربرانگیز «برای چه ساخته شدم؟»، اثر بیلی آیلیش و فینیس، جایزه بهترین ترانه را از آن خود کرد.
سایر برندگان عبارت بودند از دواین جوی راندولف که اولین جایزه اسکار شب را در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای بازی در«جاماندگان» دریافت کرد، ژوستین تریه و آرتور هراری برای بهترین فیلمنامه غیراقتباسی («آناتومی یک سقوط»)، و کورد جفرسون برای بهترین فیلمنامه اقتباسی («داستان آمریکایی») جایزه گرفتند.
فیلم «۲۰ روز در ماریوپل» در مورد جنگ اوکراین، که در این شهر بندری تحت محاصره فیلم‌برداری شده است، جایزه اسکار بهترین مستند را از آن خود کرد.
چرنوف وقتی روی صحنه آمد، اشاره کرد که این اولین جایزه آکادمی به یک فیلم اوکراینی است و گفت: «مایه افتخار است اما احتمالا اولین کارگردانی خواهم بود که روی این صحنه می‌گوید کاش این فیلم را هرگز نساخته بودم.»
«کاش می‌توانستم این را بدهم و در عوض روسیه هرگز به اوکراین حمله نمی‌کرد، هرگز به شهرهای ما تجاوز نمی‌کرد. کاش می‌توانستم این را بدهم و در عوض روسیه ۱۰ هزار نفر از هموطنان اوکراینی مرا نمی‌کشت.»
در اتاق خبرنگاران در سالن تئاتر دالبی، هنگامی که فیلم «پسرک و مرغ ماهی‌خوار» هایائو میازاکی که تحسین منتقدان را برانگیخته است، برنده جایزه بهترین فیلم پویانمایی شد، فریاد شادی خبرنگاران ژاپنی بلند شد.
به گفته تام موری، خبرنگار ایندیپندنت، وقتی دومین فیلم بلند ژاپنی، «گودزیلا منهای یک» جایزه بهترین جلوه‌‌‌های بصری را به خانه برد، خبرنگاران ژاپنی با شادی فریاد زدند «دوتایی شدیم!».
© The Independent
