موسسه جورج دبلیو بوش، در مطلبی که درمورد وضعیت افغانستان در ۲ سال و ۸ ماه سلطه طالبان منتشر کرد، نوشت که طالبان «فقر، ناامنی غذایی و ظلم» را به افغانستان آورده‌اند و از زمان سلطه‌شان بر این کشور « در سرکوب زنان و کودکان و گروه‌های اقلیت و برای پر کردن جیب‌‌ها و افزایش مشروعیتشان فساد و وحشت‌آفرینی میکنند.»
در این گزارش، که ناتالی گونلا پلاتس مدیر سیاست جهانی این موسسه، آن را نوشته، آمده است که وضعیت «افغانستان امروز تحت رژیم طالبان یادآور عواقب ناشی از کاهش مشارکت ایالات متحده در جهان است.»
از اوت ۲۰۲۱، که طالبان بر افغانستان مسلط شد، تا ژانویه ۲۰۲۴ آمریکا و دیگر کشورهای جهان حدود ۸ میلیارد دلار به افغانستان یاری رساندند. اداره بازرس ویژه آمریکا در امور بازسازی افغانستان (سی‌گار) در گزارش‌هایی که در ۲ سال اخیر منتشر کرد، از دسترسی گسترده طالبان به کمک‌های بشردوستانه پرده برداشت. براساس این گزارش، طالبان از کمک‌های آمریکا برای تقویت رژیم خود استفاده میکنند. این در حالی است که آمریکا بیش‌ترین کمک را به افغانستان کرده است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
در این گزارش همچنین آمده است: «از آنجایی که ایالات متحده و مابقی جامعه بین‌المللی توجه‌شان را به جاهای دیگر معطوف کرده‌اند، رهبران طالبان از این حواس‌پرتی برای افزایش ثروت شخصی، گسترش کنترل بر افغانستان و تقویت روابط با همتایان خودکامه و افراطی استفاده کرده‌اند.»
گونلا پلاتس افزود: «ایالات متحده همچنان می‌تواند در حمایت از افغان‌های به حاشیه رانده‌شده و مهار ظلم رهبران طالبان نقشی اساسی داشته باشد»، اما این امر به تعهدهای جدید و اقدامات سریع نیاز دارد.
در این مطلب، به‌نقل از سازمان بهداشت جهانی (یونیسف)، آمده است که به‌دلیل گسترش فقر، بیکاری و ناامنی غذایی در افغانستان، دست‌کم ۱۶۷ نفر به‌ویژه کودکان، زنان و مادران درپی بیماری‌هایی که قابل پیشگیری‌اند می‌میرند. به‌رغم کمک‌های گسترده بشردوستانه به افغانستان، از سال ۲۰۲۱ تا کنون تعداد افراد نیازمند از ۱۸ میلیون به حدود ۳۰ میلیون نفر رسیده است. کارشناسان و ناظران امور افغانستان معتقدند که بخش بزرگی از کمک‌های بشردوستانه را مقام‌ها و فرماندهان طالبان غارت میکنند و این کمک‌ها به نیازمندان نمی‌رسد. در ماه‌های نخست سلطه طالبان، اسناد و شواهد زیادی از دستبرد طالبان در روند توزیع کمک‌های بشردوستانه و اختصاص دادن این کمک‌ها به خانواده‌های اعضای این گروه در رسانه‌ها بازتاب یافت، اما با افزایش انتقادها، طالبان دسترسی رسانه‌ها را به چنین مواردی محدود کرد.
در این گزارش همچنین آمده است: «محروم کردن طالبان از ابزارهایی که برای منافع اقتصادی‌شان استفاده میکنند، به بهبود زندگی افغان‌های به حاشیه رانده‌شده کمک خواهد کرد.»
این موسسه معتقد است که طالبان با استفاده از گسترش شبکه وفادارانشان در جامعه، با مجازات کسانی که علیه آنها ایستاده‌اند منافع مردم افغانستان را به نفع خودشان استثمار میکنند.
مرکز جورج بوش افزود: «آنها [طالبان] رشوه می‌گیرند و درآمد مالیاتی و گمرکی بی‌سابقه‌ای هم از شهروندان عادی و هم از مشاغل کسب میکنند. برای خرید وفاداری و نفوذ، آنها به دوستان و سربازان پیاده با مجوزهای دولتی، قراردادها و مشاغل پاداش می‌دهند. این اغلب منجر به سوء‌مدیریت و بهره‌برداری از منابع و خدمات دولتی می‌شود، زیرا کارمندان واجد شرایط با اعضای طالبان جایگزین می‌شوند، افرادی که تخصص و آموزش لازم برای پرداختن به شغلشان را ندارند.»
یک مقام طالبان در کنار پول‌های جمع‌آوری شده از مردم به نام کمک به نیازمندان- رسانه‌های اجتماعی
طالبان تمامی گزارش‌های منتشر‌شده درمورد فساد، سوءاستفاده از کمک‌های بشردوستانه، قاچاق مواد مخدر، آزار و اذیت زنان و کشتار نظامیان پشین را رد کرده‌اند.
موسسه جورج بوش درمورد ادعای طالبان مبنی بر کنترل کشت و قاچاق مواد مخدر در افغانستان، افزود: «به‌رغم اظهارات مکرر طالبان مبنی بر غیرقانونی بودن کشت خشخاش و ازدواج اجباری، آنها همچنان از قاچاق کالاهای غیرقانونی، ازجمله سلاح و مواد مخدر (تریاک، هروئین، و متامفتامین)، سود می‌برند.»
اداره بازرس ویژه آمریکا در امور بازسازی افغانستان پیش از این نیز گزارش داده بود که مقام‌های طالبان به روش‌های مختلف، ازجمله ایجاد کردن سازمان‌های تجاری و غیرانتقاعی، کمک‌های بشردوستانه، پروژه‌های توسعه و قراردادی‌های وزارتخانه‌ها را تصاحب میکنند.
طالبان همچنین مسئولان سازمان‌های امدادرسان داخلی و خارجی را وادار میکنند تا افراد مورد نظر آنان را در این سازمان‌ها بگمارند که در تغییر مسیر توزیع کمک‌های بشردوستانه براساس خواست طالبان عمل کنند.
جان ساپکو، بازرس ویژه ایالات متحده برای بازسازی افغانستان، در آوریل ۲۰۲۳، در نشست کمیته نظارت مجلس نمایندگان ایالات متحده، درمورد غارت کمک‌های بشردوستانه در افغانستان گفت: «من یک جنگجوی طالبان گرسنه را در تلویزیون ندیده‌ام. همه آنها چاق و شاد به نظر می‌رسند. تعداد زیادی از کودکان گرسنه افغان را در تلویزیون می‌بینم، و متعجبم که این همه بودجه به کجا می‌رود.»
